Кога срната го дојаде сенцето од раката на бате Јолета, тој ја помилува по обравчето, нешто ѝ проговори, како што видовме, и исчезна зад црквата.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Си остана така кученцето, а лисицата се врати да му го дојаде неговото убаво јадење.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Ја оставивме Маци да си го дојаде ручекот, а јас како добра снаа сфатив дека ќе бидам таа што ќе треба да ја раскрева масата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Кога го дојаде јаболкото, внимателно го избриша ножето со два прста, го затвори, го прибра в џеб, ја забриша устата со рака и ги сотре дланките од панталоните.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Ладилникот отворен, кучката на сред соба го дојадува најденото: тенџерето со месо за дневниот ручек, половина тепсија пченкарник и сѐ што пронашла во ладилникот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Мртвите беа отидени под земја, тој отиде да го дојаде ланското јаболко што го држеше во рака и што го начнал пред да се наведне над мене.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Плачејќи над нас, паѓам од смеа. Солзите не ги разбудуваат оние што отишле и што не ни рекле збогум и проштавајте.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Месото беше крваво и меко.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)