Бојан го долепи увото на левата страна од нејзините гради.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
А куклата не можеше да спие, зашто секогаш имаше огворени очи, па го долепи своето устиче до увото на Снежана и почна тивко, шегнешкум да ѝ раскажува за чудното, полноќно патување.