Утредента сите тројца ги јавнаа коњите, и бргу бргу отидоа да се лекуваат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сите се плашат да сонат троа повеќе среќа, да не ги фатат уроци, да не ги довстаса осаменоста, да не ги јавне тагата, а скраја да е и бездомништвото.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Во замокот ги јавнаа коњите и факелите на неколку чекори зад мостот го открија блескањето на оставените, зинати чевли на девојката.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И така ги јавнале тие малодушните и се создало пак тоа што е надвор - волците ги јадат овците.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Стивенс и Бонети ги јавнаа коњите молчејќи.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Наоколу се очекориле кашличави луѓе, ги јавнале печките.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)