а абер – вест, порака авур и ар – штала, просторија за чување добиток ага – виден граѓанин од турското население агалар – аги Агарјани – старовремено име за Турците адет – обичај, навика азно – благајна; благо, богатство аир – полза; добро аирлија – среќно, благословено да е акшам – приквечер; вечерна молитва (од петте вообичаени молитви, четвртата по ред) алајка – слугинка, прислужничка, обично робинка на богата жена Аламанци – Германци (според турскиот јазик) „алатурка” – по (на) турски (начин) алах и ала – бог алашвериш – давање – земање, купување-продавање алипен – сакат, инвалид анама и ханума – госпоѓа, сопруга, жена од повисокото турско општество анани ана – псовка (мајче мајчино) анасена – псовка арамбаша – главатар, водач на разбојници
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Доста вјаваа ако е за фајде; да ги симнеме еднаш од грбот, да си починеме и ние, нели сме душа, стопанка му — заврши детето, а Толе веќе се пренесе со мислите како ќе излезе од апцаната, ќе му појде првин на Валијата во Битола, ќе го поткастри со сите негови мезличари, со сите гавази и слуги; после ќе ги најде сите бегови од прилепско битолското поле, ќе си оди во Крушевица, та ќе ги суреди Адемовци, Селимовци, Ќемаловци и сите други како нив. Море ќе кола, ќе кола, ќе кола дури ќе ми сечи ножот и дури ќе ми мава раката".
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Но затоа пак Арслан ги собра со себе новите бегови на Мариово Јунуса и Рифата, им ги искина повелбите што им ги даде скопскиот беглер-бег и патем за Цариград ги суреди во воденските клисури, и си отиде во Истанбул да си го заземе своето високо место покрај силниот Велики везир – Србинот Мехмед Соколовиќ.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Никола тргна... Султана влезе во одајата, ги суреди постелите и ја измете куќата.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)