Но едно утро луѓето во Козар маало ги разбуди добриот Бог. Се врати Чанга!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
„Елена не ја отвора вратата. Помина по премини нејасни ги разбуди градините на убоста“.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
О изечена безнадежност или нашепната само доба на ветрот тој злочест Воин од Житијата што доаѓа да го опседне нашето спокојство и да ги разбуди сите сенки на плачот.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Таа беше навлегла во некој пригушен, мистичен агол на неговото битие и со своето необично барање таа ги разбуди неговите скриени тајни, древни и несомнени верувања.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
На Даниел ова многу помалку му наличеше на силуета отколку на сенка на дух, нешто што му ги разбуди спомените за мистериите и легендите од минатото.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Стариот жабок се разбуди од Славчовите чекори и луто закрека: - Ква! Ква! Тивко, да не ми ги разбудиш жапчињата!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Стасаа дома. Славчо тивко се мушна низ вратата, за да не ги разбуди домашните а зракот влезе низ прозорот.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Треба веќе да се вратам таму од каде што сум дошол.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
И наутро Карамба-Барамба виде дека е пак без сенка, истрча од колибата и ги разбуди сите црнци.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Лаежот чиниш ги разбуди селаните. Се отвораат залостените дрвени порти, жени и деца молчаливо нѐ гледаат.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Единствено стравуваа од јужното ветре, од топла издишка која Севишниот еден ден требаше да ја прати, од капката која можеше да им го наруши сонот на сонувачите или да ги разбуди.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Со пиштење ќе ги разбудам жените и мажите да ти го ископаат и другото око.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Уште пред да изгрее сонцето, со прв писок на некоја птица и со ослободување на зеленилото од темна сивотија, последните стражари, Јордан Шоп и Куно Бунгур, се спуштиле бледи и со набабрени очи од блага височина од која можело да се надгледува околината и ги разбудиле луѓето да побрзаат да се измијат доколку најдат поток и да ги спрегнат говедата што по она малку сено, проџвакано во тие први дни од враќањето, стоеле на своите места со покорно обесени глави.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ти реков дека ќе дојдам и дојдов. Одмандали ја вратата. - Како што си дошол - така ќе си одиш. И не враќај се.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Нема зошто утре да го губиме денот. Цветот на ноќта се затворил ...
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Ако не излезеш или ако не ме пуштиш внатре, јас ќе ги разбудам.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Силниот тропот кој доаѓаше од собата на Ана ги разбуди сите во куќата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Бесниот викот на Ѓорѓе ги разбуди Раде и Анѓа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Но кога пропеале трети петли и ко почнало да се разденува а Бошета уште го немало да се врати, стрико Никола сиот се вомјазил да не му се сторило ништо лошо и заедно со стрина Николица и со Атанаса ги разбудиле сите домашни и сите зедно, со запалени вивки и гламни, истрчале на срецело и надале гласови, троа навистински троа од навал, за сите да чујат каква нова несреќа ги снашла и да тргнат да го бараат Бошета.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Сега претстоеше вториот дел на планот или, поточно, на рударското востание – пресметка со лажното чудовиште!
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Не ги разбуди ни песната на Додо.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Никој неможе да ги разбуди.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
А сега групата што работи со чаркот нека плукне во машките дланки.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
На гардистите на Мортенија им исплетов пајажина преку очи. Ништо не ќе ги разбуди.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Татко и Камилски, откако ги совлада сонот читајќи, ги разбуди песната на бригадирите кои се враќаа од доброволна работа и намерно се доближија до нашата куќа крај реката.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
- си го задушува офтежот баба Петра, да не би да ги разбуди заспаните.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Страотна ноќ... ... Некаде по полноќ, од спиењето ги разбудиле пукотници од пушки.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Мајка ѝ скоро шепотеше. Гледаше да не ги разбуди другите ќерки.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Тропањето на клучот сите ги разбуди.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
У тој момент е опседнат со дилемата дали да ги разбуди пријателите од соседните викендички и со нив да ужива во животот и во сѐ она што создал... или... да седне во белата кожна фотеља од својот монструозен глисер, да го разбранува мирното езеро и силно да го почувствува душевниот мир што му го овозможува државата у која живее.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Кучињата и мачките скокаа и се грабеа. Нивното тешко повраќање, ги разбуди игуменот и отец Иларион.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Зошто гладната челуст на мракот не беше разбиена да се отвори и да го пушти низ избиените заби денот, да влезе просто како добарден, да оттргне се од неподвижност, да го извлече од земја шумот на водата, да ги разбуди сите мртви птици, да ги врати во лежиште истргнатите пролетни цвеќиња, зашто забележа - сенката волче наведната над него со шепот ги распрснуваше последните маглени воздишки на сонот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Полардовите не беа слушнале ништо сѐ додека таа храбра млада жена, со која се беа спријателиле преку летото, не ги разбуди со телефонски повик во два часот по полноќ, кога напаѓачот конечно заминал, а таа успеала да се ослободи пресекувајќи ги траките со кујнски нож, и ги замоли едниот од нив да ги причува децата коишто сѐ уште спиеја додека другиот од нив ја превезе до најблиската полициска станица и болница, за да може да го пријави силувањето и да добие лекарска помош со најмали можни последици врз децата.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Како да не станеш едно, со оваа
светло-сина молитва, моќна да ги разбуди
и мртвите!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Се уште ти се радувам кога секоја капка дожд ќе падне на моето лице, кога зората ќе ми ги разбуди спомените, кога копнежот по тебе ќе ме обземе, кога будна сонувам, кога во мислите, во срцето и душата со тебе заспивам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Ти се радувам зошто знам дека некаде и некогаш помислуваш на мене и слатка болка ти го одзема здивот, кога те буди мојот шепот од сонот кој ни беше одземен.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Викањето ги разбуди и мајка ми и татко ми.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Ѓорѓија молкум седнуваше да јаде на правоаголната маса, покриена со омразениот чаршаф кој старицата го обожаваше, чуван со години; таа седнуваше спроти него, го галеше чаршафот со едната рака, како да го чисти од невидливи трошки, го набљудуваше син ѝ и му забележуваше: - Зошто не јадеш од црниот леб?
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Прво, морав да се обидам да се контролирам при испуштањето гасови поради тоа што не сакав да ги разбудам роднините и да ги потсетам сите дека им се оди во тоалет, а уште помалку сакав да ги слушам скоро нечујните чекори на тетка ми како патролираат пред вратата и чекаат да влезат внатре за да ги исчистат моите гомненици од нејзината шолја.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
И Џеки и Џими се натпреваруваат - татковците и стриковците во телефонски слушалки дуваат, да соопштат вјасаат - ако владите не ги разбудат децата нема за нив да гласаат.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
- Моите сега се одмараат и ќе се лутат ако ги разбудиме, - објаснив.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Колоната војници трчаше северо-западно од селото Исток иако сите знаеја дека тресокот што ги разбуди дојде од правецот на електричната централа којашто беше неколку стотини метри над касарничката.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
И се моли на мртов, и мртвите ќе ги разбуди.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ја задржа пред вратата и утринската свежина, да не се вовре внатре и предвреме да му ги разбуди гостите.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)