Замисли да ти се децата џимрии, па пребаруваат - едни јадат боранија, други не сакаат ни да ја чујат, едно сака месо со компири, друго не меша протеини со јаглехидрати, а само едно „веге“ па ти е многу, па, мораш секој ден да ги препрашуваш кое има „дејт”, заради кромидот и лукот што секогаш заради евентуалност го служиш одвоено.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Поеднипати тоа му беше толку просто, како Добро утро, а по некогаш, со онаа лутина во себе, тој честопати можеше да ги препрашува да пресудат тие по правина дали се вистински сине оние лутини во него, да му помогнат со тоа што ќе му покажат што треба да се стори, тие двајца луѓе.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И, жените, наопаку ги препашуваме скутините, наопаку ги врзуваме шамиите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)