ги (зам.) - прегризе (гл.)

Но, оние требало да си ги прегризат своите јазици за да можеле да измолчат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ја премолчуваше болката, а сепак еднаш, додека чекоревме по една улица со ред од диви костени, ми рече: „Сѐ е толку полно со живот, а сепак има мигови кога многу нешта ме повикуваат во смрт.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И веднаш ги прегриза усните, затоа што сакаше да молчи за својот очај.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Помислуваше: да си ги прегризе вените на рацете. Тоа би било добро.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
„Загарка, велиш. Слатко ќе и ги прегризам вратните жили. Со сила на рис ...
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)