Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

По таа теорија, содржината на сонот настанува додека мозокот макотрпно ги осмислува сликите што без ред ги испраќаат нервните станици.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Така тој на најдобар начин ги преведува непознатите или бизарни слики, дури и кога ги нема.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

— Ќе гориме вас живи, жими вера, ако не теслимите, — пак се провикна кајмакамот и му ги преведе на турски своите зборови на бимбашијата.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

— Атеш чуџуклер. Живи да се фатат овие пезевенци. Не требаше повеќе.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Кајмакамот му ги преведе Јовановите зборови и овој се намршти.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

— Гореле, печеле, вареле, ние вам живи не ви се предаваме.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Кога Татко ги преведе и последните сиџили кои му ги носеше од Архивот ревносниот и верен пријател Сокол Мечевски, а судски преводи имаше с помалку, Климент Камилски му предложи да работат заедно врз толковен речник на зборовите од сиџилите.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Мирон Донски продолжи длабоко да гребе во неговата душа: - И самите гледате дека, колку и да се напрегате и да работите, никогаш не ќе успеете да ги преведете сите сиџили. Тие се пишувани со векови...

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Кога би го имал металното зрно страв што фазанот го носи на врвот од клунот додека се обидува возбудените женки качени на танки но брзи нозе да ги преведе преку поспаната шумска патека што бавно води кон самиот врв на брдото не ќе го досегнев никогаш оној игрив чекор на старчето што својата мудрост и стрпливост по истиот пат ги пренесува.

„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)

Расказите ги преведе распнатиот (меѓу страшниот и патетичен Достоевски и повесело трагичните „алтернативци“) Павел Попов. илустрација: Egon Zakuska 66 Margina #4-5 [1994] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Руската литературна сцена, многу витална и необична (виталноста ја градеше во самиздатските визби), „Маргина“ ќе настојува да ја промовира и понатаму.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Геј-женственоста во голема мера е хомосексуална појава, дотолку што истополовата желба не може да се раздружи од околностите во кои се создава; таа не е само израз на половата меѓупоставеност или на женственоста, без никаква еротска состојка.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Треба да се разбере независно, во сопствена смисла.365 Со оглед на сиве овие размисли, не би било мудро да се обидуваме да ја концептуализираме машката геј-женственост, а ни оние машки геј-културни практики што може да изгледа дека се пројавуваат во неа, издвоено од истополовата сексуална желба, која е корелативна со неа.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Далеку од тоа дека ги изразува Пријамовите чувства, постапката е израз на крајната невозможност тој некогаш воопшто да ги изрази.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Ахил се помирува со несомерливиот јаз меѓу чувството и неговиот израз дури при својата последна средба со Пријам, кој му дава пример како да живее со него – како да го пополни истиот тој јаз.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Таа славна и патетична постапка не ги преведува Пријамовите болка и гнев во јасна јавна форма.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Тој ни ги преведува во конкретна визија чувството на различност, копнежот за бегство и желбата за алтернативна стварност.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Иако настрано дете можеби нема да си ги преведува еротските чувства во сексуална активност пред да порасне и пред да излезе од плакарот, што понекогаш може да потраe и многу години, тоа не значи дека тоа не доживува еротска привлечност кога сѐ уште е дете – вклучително и еротска привлечност од хомосексуален вид.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Откажувајќи се од секаков обид да го искаже она што навистина го чувствува кон Ахила, Пријам, несебично решен да си го откупи од Ахила трупот на мртвиот син, Хектор, му ги бакнува рацете на оној што му ги убил децата.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Не е јасно што настапува прво, дали истополовата желба или родовата дисонантност, а не треба ни да се претпоставува дека првото или второто е извор или потекло на другото. ‌Еднакво немудро би било машките геј-културни практики да се оградуваат од секаква вплетеност во родовата обратност, во родовата девијантност или во родовата нетипичност – како што се обидуваат да прават некои критичари, кои им пристапуваат со постоунволско сфаќање на машката хомосексуалност како чисто сексуален и мажествен идентитет.366 Повеќето машки геј-културни практики, најпосле, од обожавањето диви до внатрешното украсување, излегуваат силно интонирани со женствени значења и нема потреба да се заматува тој факт.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Зборовите од турски на македонски ми ги преведе мојот другар Ремзи Туфекџи, пред заминување за Турција.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Тоа е прекрасна огледалска алатка која ви овозможува да согледате дека вашето логично резонирање никогаш не е сосема точно. Тематот го подготви и текстовите ги преведе: В. Симовска 56 okno.mk

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Сепак, за да им даде на знаење на Акиноските да не полагаат премногу надеж во неговата наклонетост, а веруваше дека на тој начин пред своите високодостојници ќе ја нагласи и својата лукавост, Мустафа Челеби, преку разните свои собирачи на приходи, им порача да си знаат дека не ги потурчува не зашто не сака да го стори тоа, туку дека си има своја скришна сметка: ако ги преведе во ислам, ќе мора да им додели турски благороднички титули, а со нив да им ја остави на целосно уживање и Потковицата, или да им додели нов имот, а тоа, за него, ќе значи загуба на сигурни приходи, толку потребни лично нему, на Портата, и на војската, за честите воени походи во Европа.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

На тоа, да не настојува да ги преведе во ислам, го тераа и неговите материјални интереси: сепак, повеќе им веруваше на Акиноските, на нивната традиционална благородничка обреченост на чесност и достоионство, отколку на разните свои турски високодостојници и собирачи на приходи - сите скородојденци, па според тоа и грабачи и утајувачи.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Тој не ја поседува страста да ги преведува работите кон метафизичкото и романтичното, тој не вели „пекол”, тој вели директно: капитализам, милитаризам, владеачка класа.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Свети Константин наречен Кирил, сам и словенските книги и букви ги преведе за малку години, а оние мнозина и за многу години: седум души ги создадоа нивните букви, а седумдесет души преводот.

„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)

Ако, пак, ги запрашаш словенските книжевници: „Кој ви ги создал буквите и кој ви ги превел книгите?“ - сите знаат и одговарајќи ќе кажат: Свети Константин Философ, наречен Кирил, тој нам ни ги создаде буквите и книгите ги преведе, заедно со брата си Методија. Уште се живи оние што ги виделе нив.“

„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)

Почитувана госпоѓо Лејбовиц, Сакав да ви пишувам во одделно писмо за преведувачот на француски јазик на мојата балканска сага, амбасадорот Патрик Крисман, кој ги преведува моите книги под псевдонимот Клеман дИсартеги.