ги (зам.) - поставува (гл.)

Од разговорите што се водеа меѓу Јована и другите, а особено од прашањата што му ги поставуваат сите овие вилаетлии, Толе подразбра дека тие се занимаваат со некаква општа работа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Организаторската работа не е толку мачна затоа што организаторите често, мислејќи оти нивниот живот е поважен од животот на селаните, ги поставуваа на најмачните работи простите работници или народот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тој ги поставуваше прашањата и тој ги сугерираше одговорите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Токму тука нашите луѓе ги поставуват шаторите, ги паркираат приколките, зашто тука уште не се наплатуваат такси, за ова или за она. Се сместуваат и - летуваат.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Терапевтот не е инструктор, тој прашањата мора да ги поставува од позиција на чиста љубопитност.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Зад нас по каналот, работниците веќе ги поставуваа цевките.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
4 „Томеееее“ викаше постарата и сестра Христина: „Станвај и брзо доаѓај ваму! Треба да ги поставуваме пајнците за појадок!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Сите овие прашања Марија постојано си ги поставуваше, чекајќи го писмото од Карл. ***
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
„Лукави се стапиците што животот ги поставува“, му реков.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но со кое право си ги поставував? Зар смеев да се вплеткувам во нејзините бессоници?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во разговорот допуштив да продефилираат и случаите од моите црни искуства.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Гледаш, батка, колку многу зборови, само за да го подисплашам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Којзнае какви сѐ изненади може да ти приреди!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Што можеше да произлезе од моето вмешување?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Од крајот на педесеттите уметниците од целиот свет се вградуваат во сопствените трудови - Ханс Најмут (Namuth) го снима Џексон Полок (Pollock) како работи врз платна од коишто се цеди боја; францускиот уметник Жорж Матје (Mathieu) јавно изведе една голема акциска слика; јапонската група Гутаи ги поставува своите тела во кои (акции), а Казуо Шигара слика со нозе и ваја во кал за борење.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Пиеро Манцони отиде чекор потаму, претставувајќи го биолошкото тело на уметникот како уметност: „Во мај 1961 произведов и потоа во 90 конзерви ставив ‘гомно на уметникот’ (по 30 грама во секоја) со природен конзерванс (made in Italy).“ (Manzoni, 1962.)
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А бидејќи едно од барањата што нашето општество ѝ ги поставува на хомосексуалноста е да биде – ако не видлива – барем читлива, секогаш да се открива при внимателното и стручно набљудување, тогаш секој обид да се тврди дека машката сексуалност е по природа сосема необележана, да се тврди дека не создава никакви препознатливи знаци за нејзината различност, неминовно ќе наиде на скепса и на отпор.78
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Додека Боге и Кате, затечени во ново сознание кое пред да ги расветли ги заслепи, само се погледнуваа и молчеа, Маре се преташе во прашањата сама што си ги поставуваше како стапица: - Значи, си им бил џандар. - Ако сакаш, и така речи го.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Милошевски умре в затвор. Велат дека не успеал да најде одговори на некои од прашањата што му ги поставувал од ден во ден упорниот иследник.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но се премисли кога виде неколку жени во униформи, кои ги пречекуваа на вратата од автобусот и им ги покриваа главите со наметки за да не накиснат, а потоа ги поставуваа во ред еднододруго, водејќи ги тивко и со решителен ритмичен чекор.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Ќе се исуши по пат,“ ѝ рече жената, мавтајќи ѝ од вратата на автобусот, а потоа додаде: „Со среќа!“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Дури и стручњаците сакаа да разговараат со него, го сметаа за иницијатор, за интелигентен, за исклучително симпатичен, сѐ додека не ги отрезнеше шокот по неговата операција за олеснување на ќесето, зашто тој не пустошеше само кај роднините, туку своите подмолни замки ги поставуваше секаде каде што му се чинеше дека ќе има полза од тоа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Знаеше како се чуваат доенчиња, иако самиот никогаш немал деца, се впушташе во неверојатно интересни разговори околу исхраната за определена болест, ги предлагаше тие и тие видови пудра, на ливчиња испишуваше рецепти за приготвување лековити масти, ги регулираше квантитетот и квалитетот на напивките за бебиња, дури знаеше и како да ги држи: расплаканото дете веднаш се смируваше кога ќе го кренеше в раце.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Една од битните определби во изборот на делата за мене беше посегањето по границите што сатирата како таква си ги поставува пред себе; притоа, се обидував со секое дело да покажам колкави се можностите на сатирата како уметничко дело, кое за жал, не е достатно осветлено во научната и критичка литература.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Тоа е естетска категорија, креативна постапка и... - му одговори Помошничката на Преведувачот и го почешка по грбот, што на дотичниот не му дојде лошо.)
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)