Тоа се фрагменти од селото каде што во детството ги поминував моите безгрижни лета.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Се сеќаваш на селото каде што ги поминувавме летата? - Не е можно - изустив. Филип! - Да јас сум Филип - ми рече .
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Зад мојот грб собата во која ќе ги поминувам деновите, односно ноќите, зошто во следните месеци не ќе имам многу слободно време за одмор.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Веќе ме зафати уморот од повеќето бурни ноќи, топлото летно сонце и шесте часа што ги поминував работно.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Ноќта ја мина лошо, задушно. Всушност, сите ноќи по смртта на Профимица и по истурената жолчност на Царјанка, лошо ги поминуваше.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Оти продолжувавме со Ефтим ноќите да ги поминуваме во чуварската барака на татко му заменувајќи го бај Кољо и сѐ повеќе уловувајќи се како го учиме материјалот од четвртиот клас, а не од петтиот.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Најди си друго пенкало! Не ме интересира!
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Вечерите ги поминуваме сами со нашите цимери, а ноќта, кога Марија заспива, Дејан низ темницата се мушнува во мојата соба, се пикнува под болничките чаршафи и водиме љубов на разнишаниот метален кревет.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Ним им беше заробен изворот Бистар Кладенец, нивното најмило место во планината, каде што ги поминуваа сите свои денови.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)