ги (зам.) - покаже (гл.)

Некогаш го јадам, ама и ако не го јадам, доволно е да биде покрај мене! –ми ги покажа малите лукчиња нелупени, едно до друго стуткани, во шамивчето.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
На сликите им даваше посебно значење, зашто еден ден ќе им ги покаже на челниците од нашиот град.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И уште нешто му велеше: Оддалечи се од работ и воопшто од местото што го обликуваш и дури тогаш погледот ќе ти биде точен во одмерувањето, ќе ти ги покаже правите и кривите линии!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Како дел од една стратегија која има чудно двојство во себе си: која создава историја од уништувањето на историјата, која живее од уништувањето како општ принцип и која материјално профитира од создавањето една нова производна гранка: индустријата на деструкцијата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Иако и тој и рабинот Михаел Молхо и инженерот Ели Модиано на Мертен му ги покажаа надгробните споменици со историско и културно значење, иако тој им вети дека нема да се сквернават гробовите стари до 30 години, исчистија сè.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Дачис ја соблекуваше блузата, вадеше шише вотка од торбата, отпиваше малку, тогаш се пукнуваше во газот преку фармерки, па ги соблекуваше истите за да им ги покаже на сите чиревите што ѝ се појавуваа по боцкањето (дури и на момците им беше мачно од тоа).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тогаш го земаше остатокот од хероинот и им се колнеше кога ќе се разбудеа: „Ти си луд, човеку. Се боцна три пати.”
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Екологијата ги покажува поединечните организми (вклучувајќи нé тука и нас) како функции од сложени релациони области (екосистеми).
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Додека се ближевме кон Амстердам, нашиот домаќин ни ги покажа и холандските планини.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Портирот не праша од каде сте, не се интересира за пасошот, важно е прво да ве смести во хотелската соба, да ви ги покаже леглата: чистиот чаршав, јорган и перница, да наплати кога ќе си одите и дури да ве почести со едно убаво турско кафе за „алашверишот“ Хотелите во Истанбул се и скапи и евтини.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Од нејзината чанта рафално ги вади документите и ги покажува секој момент штом некој ќе ѝ затреба.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Го подготвував пилот изданието на Л. А. Викли и на уредникот му ги покажав моите стрипови. Не беше воодушевен.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Потоа му ги покажав и на уредникот на Reader и тој беше воодушевен.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Гронинг: 1980 год.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Колонизаторите не ги мамат само домородците на начини што Фанон толку јасно ги покажа, туку мораат да се мамат и самите себе.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сликата ги покажува необичните склоности на неколку генерации на тогашното, политички толку хаотично раздобје во Европа: склоноста кон настраното, ексклузивното, екстраваргантното, скриеното од онаа страна но постоечко во рамките на физичката, „природна“ стварност, па и за издвојување од друштвото, тежнеењето кон една посебна аристократска позиција.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Грот: Дали твоите стрипови се издаваа сето тоа време? !
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Се шетка со очите по нас и ги покажува забите развлечувајќи ја устата до ушите.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
— Нѐ истепаа ноќеска Турците, господин војводо, — му се поплака момчето и му ги покажа сињилата по образите и вратот од Расимовиот камшик.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но уште првиот ден кога Мефаил ги собра Полчивци на сретсело за да им ги покаже „лошите“ луѓе што не сакаат да платат, Толе го забележа Андона мегу другите есири и гледајќи го така млад, јак, буен, (а Андон беше и личен скоро како Толета) крвта зовре во него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Затоа овој го повика оној бимбашија што беше зимоска во Витолиште, му ги покажа двете писма и строго го укори: — Се вративте, бимбаши ефенди, со несвршена работа, — и го погледна напорки.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И кога сите овие работи ги растури онбашијата на тревата, и само со очи му ги покажа на Бојка, овој ги наведе очите и проговори: — Е, море, тоа е сега. — Но пак почна да се брани.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Треба да се баеги — му одговори бимбашијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Вечерта го најде Толе чаушот Андона во чија десетина беа потиснатите рудари и овој го одведе во една земјанка и му ги покажа двете празни места.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Што мислите сега да преземете, ефенди, по овие писма? — го праша Бахтијар место да му нареди нешто.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но целта беше постигната. Заптиите мудурот од Витолишча неколкупати го прашаа зошто седи тука, а тој им ги покажа алатите и „дуќанот" и тие го оставија на раат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Хахаха! — се насмеа самодоволен онбашијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Арслан одброи пет лири настрана и му ги покажа со очите. * — Земи, Трајко, твојот пари и чини алав заметот што'собра овој другите, — па одброја уште пет и му ги подаде со рака: — На, земи овие пет лири аирпараси, врати по половина черек на селаните да не се правит некој ќедер на стоката.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Каде ќе оди аскерот од Мелница? — праша Толе. — Ами, којзнае!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се приближи, им ги покажа луѓето што идеа: — Го гледате Толе Паша на белиот коњ?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ако се земе нешто несправедливо или ако се украде може штетата да се прошири и на другата стока и да се запусти сосема домаќинот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Како Толе Паша? Не се потери по нас? — го прашаа двајца од војводите овчарот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Бак, бак, бак! — му се испушти на бимбашијата кога прв ги забележи и му ги покажа на Бахтијара.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Уште поотпосле, требаше да разбереме дека човекот, всушност, е полжав – ем лигуш, ем кога тогаш си ги покажува роговите.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Набљудувајќи како кучето се однесува спрема својот сопственик, Лакан, можеме да утврдиме дека кучето зборува, комуницира со него, ги покажува својата љубов и почитување, дури љубомора.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Еднаш им ги покажав неговите цртежи на Австралиски абориџини, и тие ги кривеа лицата, се насмевнуваа и кимаа со главите.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ќе блеат како телиња, ќе зеваат како мамлази и едвај ќе чекаат да дојде паузата за да ги покажат своите најнови тоалети и костими со кои ќе го истакнат својот статус у смрдливата универзална сала која патем не е реновирана уште од кога е направена и за која не се знае кога ќе ѝ падне таванот.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Во публика Фрчко, Јане Миљовски и пар сподоби шо немаат ни благе везе од џез, а добиле гратиси преку некоја фирма или швалер со цел да ги покажат своите гнасни сурати и да одглумат елита сокривајќи го своето паланечко потекло.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Урбаната форма ги покажува своите предности како “собирник на сите содржини”, вели Лефевр.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
„Градската сказна“ е добар знак. градска сказна Еднаш Алиса со точакот отиде да го види својот пријател, градскиот шут, и да му ги покаже откорнатите кочници.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Тогаш ми ги покажа своите раце, со малку раширени прсти.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Но се покажа дека партизанската бригада тргнала токму да ги ослободи политичките затвореници од Идризово како главен затвор во окупирана Македонија, а Баге им послужил токму како пробен зајак за да им ги покаже дупките во ѕидините, за да го избегнат парадното, но жртвено навлегување преку високата порта на службениот влез.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Неговите изложби стануваа сѐ побогати, посетителите побројни, а посмелите од младите ликовни критичари сѐ подарежливи во своите пофалби; така што Гого почна да се занесува со замислата за една голема, во извесна смисла ретроспективна ама и репрезентативна изложба, во која ќе ги покаже на едно место најуспешните платна од својот дотогашен развој.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Тие би продолжиле уште да редат, како кукавици на мртвен, ама Фоте, а по него Боге, ги покажуваат рибите држејќи ги за опаш, така што тие вака издолжени навистина се чинат големи како машки подлактици.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Да не беше во прашање личната интервенција на Водачот, тие веднаш ќе си ги покажеа острите партиски заби.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Идејата за науката и идејата за писмото - значи, и за науката за писмото - за нас имаат смисла единствено поаѓајќи од еден искон и во рамките на еден свет на кој веќе му беше назначен извесен поим на знакот (потаму ќе речеме поимот на знакот) и извесен поим за односите помеѓу зборот и писмото. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 49
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Алудирајќи на една наука за писмото зауздана од метафората, метафизиката и теологијата3, мотото не треба само да најави дека науката за писмото - граматологијата4 ги покажува знаците на своето ослободување ширум светот, благодарение на нејзините решителни напори.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Изведува стриптиз за да ги покаже лузните од операциите, и ја тера жртвата да ги пипка неволно со прстите.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во својата корисна книга Translating Poetry, Seven Strategies and a Blueprint, Андре Лефевр прави компарација на преводот на Катуловите 64 Песни, но не со цел да направи компаративна евалуација, туку да ги покаже проблемите а во одредени моменти и предностите на одреден метод.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Потоа се стрча долу во градинката да ги собере пердувките од врапчето и да ѝ ги покаже на сестра си кога ќе се врати од училиште.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Даниел никогаш не ги покажува своите чувства отворено, но јас знам дека тој тебе те сака.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Дојди, ќе ти ги покажам бавчите. Надвор е убаво.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Пилињата, што тој ѝ ги покажа на Рози кога беа стари само еден ден, сега сѐ уште немаа гребени и кикиришки, и личеа како мали кокошки, гиздави и убаво покриени со мазни пердуви.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Му ги покажав празните дланки да го разуверам, но Генералстап му се доближи, како перце го дигна од земја и го однесе в соба.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Диво ги покажа нерамните заби - овој, Кузман - и го пречека, го фати.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
И еден ден, кога логотетот го свика советот по прашање воено, тој на крајот, откако советувањето заврши, побара збор и рече: „Пресветол и најмудар логотету; долго време веќе мислам и размислувам дека ќе го навлечеме врз себе гневот Божји ако не постапиме мудро: Бог знак ни испрати со Филозофот, и неговите чудесни дела што ни ги покажа овде кажуваат дека божја волја е него да го примиме како тринаесетти мудрец во советот наш, со тебе вкупно четиринаесетмина да бидеме.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Главата си ја зафрла наназад за да си ги покаже белките од очите; се ѕвери наоколу, устата ја раширила во гримаса; импулсивно ги крева рацете за да си ја измазни косата, ги пружа пред себе молепствено и самоодбранбено. или ги влече по вратот, како да се бори за здив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сигурно, Копола прави сјајна, преувеличена и крајно театрална изведба на конвенционалната женственост во разуздано издание – наводно рекла „ако такво нешто може да се нарече глума“.410 Со напупените, надуени, нацрвени усни (на кои во една секвенција става црвенило; види слика 24), со дебелите, темни веѓи, со кокоравите очи оцртани со црна маскара и со алиштата од шеесеттите, Копола можело да ја имитира и Марија Калас.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Потребни се многу умешност и досетливост за да се постигне тоа во случајот со мажите, а мангупската задача да му се дорасне на тој предизвик ѝ дава на машката геј-култура многу поттици и можности да си ги покаже динамичноста и инвентивноста, како и да си ја пројави непресушната способност да штрекне и да изненади. ‌Спротивноста меѓу убавецот и кампот соодветствува токму на контрастот меѓу гламурозноста и абјектноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Голем дел од современата машка геј-култура претставува постојан обид да се рекомбинираат убавината и кампот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Без разлика дали Соник јут навистина ја чувствувале или не ја чувствувале болката на Џоан Крафорд, сликата за Крафорд што ја прави Копола во спотот на Марки не изгледа баш најсочувствително.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Крајниот ефект на ова е хистерична претераност, токму во согласност со врисоците на Мур.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ние, озлобените и гневни поразени борци на ДАГ во својата понижена гордост и достоинство – ниту сакавме, ниту имавме желба да ги ислушаме тие, кои партијата, т.е. Захаријадис и неговите, ги покажа со прст и токму нив ги обвини за поразот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
„Ова е библиотеката. Гледаш - малечка е, ама има убави книги, и доволни се и за оние што ќе останат овде до крајот на животот.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Ајде да ти ги покажам другите простории,“ реков, па излеговме од салата и побрзавме по ходникот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тие раководци ги прават сите усилби да ги покажат мотивите и самото движење како што им се сака ним; ама работата е оти не само ние, ами и другите имаат разум и очи да видат и да разберат како е вистината.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тие што сакаа да им гледа, мораа да му ги покажат.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Нерадо патуваше туристички, а кога ќе се вратеше, наместо да зборува за музеите кои ги посетил и да ги покажува фотографиите од плажите повторно раскажуваше за неговите неволји.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Ќе прифатам сѐ што ќе правите, ќе одам каде ќе одите, но ќе ми дозволите за крај да ви ги покажам уште Теразие и Калемегдан.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сметаше дека ќе дојде време и таа да ги покаже своите заби.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Марта ниту имаше заби, ниту ги покажа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Утредента, по испиеното кафе, Јана предложи на гостинот да му ги покаже знаменитостите на ова бачко гратче.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
На Башмајсторот никој ништо не му рече, барем не тогаш, но оној престана само да им ги покажува работите, што продолжи да ги краде од дуќаните.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Всушност, тие немаат ни право да се размекнуваат и да ги покажуваат своите чувства заради младоста.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
За Велигден ги галев белите хулахопки и одвај чекав да ги покажам. Скокав, скокав, и паднав. И веќе не беа ни бели, ни нови.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А, таму,пола од гостите играа валцер, рок-ен-рол и полка, а овие, другите, чекаа да ги покажат своите способности на танчери еднакви на професионалците од „Танец“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се облекува како матурант, во тесни фармерки, маички што ги покажуваат неговите „плочки“, лепи тетоважа за една употреба, вози велосипед и пие пиво со лимон.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ја испружи раката и во дебелата дланка ги покажа полуџваканите розови и сини топчиња, слепени меѓусебе во грутка.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Не се тие лесни девојки“, ѝ рече кога се разделуваа, а таа знаеше дека следниот ден, во „комбинованата“ соба ќе бидат наредени, како по стар муслимански обичај, сите подароци, обесени на закачалки врз корнизот, за да може да ги покаже, како и букетите спакувани во целофан и наредени накосо на сите долапи во регалот, нормално без вода.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Но таа не ми ги покажа очите, ме заборави, и јас пак ја повикав.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Законите под тоа небо биле туѓи и туѓински а тие биле должни да се тргнат од згрбавеноста на ропството и да си ги покажат срцата. Минато, сегашност, иднина, нели? Сеедно.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ја повикав, сега ѝ го знаев името. „Ганка“, реков, „остани, тешко ми е сам“.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Всушност, какви закони споменувал пред тоа Доце Срменков, што сакал да им каже на дојденците додека ослепувал од утрено сонце?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Гавранот ги покажа забите и се закикоти - отпрвин безгласно, потоа крцкаво, ситно, искинато.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Гостинот пак ги покажа забите; тие беа ретки и црни, насмевката му беше штрбава.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Им ги покажав дамките на секирата и им кажав зошто дождот се цеди од мојот таван а не низ долгото грло на олукот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
На Акакиј Акакиевич тоа веднаш му стана јасно и веќе сакаше, како што се вели, да му ги покаже петиците, но работата веќе беше започната.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Што и да направи, ако личи на себе, ако биде природен и ги покажува своите емоции, пак ќе биде херој.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Десет илјади, му рекоа, а тој само што не прсна, какви десет илјади за оваа сува слама во измитарена кожа, кога тоа чудо нема ни заби, немаш заби ни ти, му рекоа браќата, понесени од љубовта на Отец Симеон за белата душа и рекоа уште нешто, заради што пенушката помодре и им ги покажа забите, па тие веднаш се снајдоа и го одвлекоа коњчето, сеедно, не е само тој купувач на овој вангелосан свет.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Молчеа. Безмилосно но и без бес ги покажаа забите.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тие се свртеа и му ги покажаа палците стиснати помеѓу два прста. „А ти си ова.“ И побрзаа со издолжени вратови на ловечки кучиња.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тој му ги покажа од мракот своите сетерски уморни очи и воздивна: „Не ви се потсмевам, а адвентистот, таа потајна омраза свртена кон број 9, се замеша: „Не сфаќам зошто би ни се потсмевал овој човек.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Таговите - болшевици, фашисти, националисти - ги покажаа крајните модалитети на можностите на верата и митот (кога изостануваат разумот и согледбата).
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
А кога сонцето заоѓа и синевината ги покажува своите невидени метаморфози, човек кога се оддалечува од Езерото ги понесува идните залези како ветувања на среќа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ме обзеде немир. За дипломатите на големите земји ова беше сонуван настан за да ги покажат способностите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во летната медитеранска екстаза на Езерото, кога над него владее огромната сина тишина, нема човек, посебно поет кој искачен на вишинката кај манастирот Свети Наум не чувствува потреба да напише песна туку е обземен од внатрешниот неодреден порив да ги - раскаже разликите од светот од кој иде!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Камилски повеќе не мораше да ги крие своите книги и да ги покажува само на докажани доверливи пријатели, туку неговата библиотека стануваше отворена и единствена институција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Им ги покажав дамките на секирата и им кажав зошто дождот се цеди од мојот таван а не низ долгото грло на олукот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Бојана ги покажа белите заби формирани во убава и искрена насмевка.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Бојана триумфално се насмевна и ги покажа своите памук бели заби.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
„Пред малку ја кренав раката и ти ги покажав прстите. Ти виде пет прсти. Се сеќаваш ли?“ „Да.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
О'Брајан му ги покажа прстите од левата рака со скриен палец.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Четврток Ноември Пеколот е во сите нас, само треба да му дадеме слобода да ги покаже своите краишта.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Им ги покажав родните куќи на моите родители.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Чекаш стјуардесата да ти ги покаже зубите, гордо се исправаш и со кнедла у грло и олово у ноги – стапнуваш во туѓината.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
“Head coach” овозможува претставување на електронската книга во трката со другите. Inter- Com гради напната, брза интеракција за човековиот дух, којшто ќе ги покажува досегнатите точки на екранот.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Токо, знајш шо? — И тука Димо извади еден грст лири и му ги покажа на Бина. — И гледаш?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Момците одговараа: на Асан-бег од Ерековци, на Селим-бег од Коњари, на Суљо-бег од Рувци, на Муарема, Фазли, Фета, Даута, Сефедина, Мамут-бега од Дедебалци, Шелеверци, Алданци, Букри, Егри, Бач, Брод, Новаци итн. и им ја кажуваа и цената на стоката која стопаните – бегови беа ја определиле, а исто така им ги покажаа и самите бегови кои седеа во блиското кафе водеа пријатни разговори.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ајша и Анѓа застанаа до вратата да ги гледаат играорките. Co главата старата Турчинка пак и ги покажа полуголите жени и и намигна! – Ги гледаш како се веселат? – Ете така ќе живееш и ти кај кадијата со песни и ора, ако се потурчиш.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ја научи кадијата и како да постапи: – Ке гледаш да се спријателиш со неа и ќе ѝ ги покажеш сите бакшиши што сум ти ги накупувал и дал.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Душемето ги покажа чамовите штици со кафеавите шарки низ нив од чиј насмев чиниш и одајчето како да се подрашири.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
- А мене војните ми одзедоа многу убави годишни времиња лежејќи изрануван по болниците... - ги запрегна ногавиците и ги покажа лузните на нозете.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Му ги покажа со поткревање на главата двата прозорци на аголот над авлијата, едниот што гледаше кон улицата и другиот кон дворот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Причека таа да му ги покаже своите нададени дојки, а потоа веднаш потоа, таа се најде себеси, можеби без да сака, загледана право во него.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Таа рамномерно и рамнодушно се движеше по улицата надолу, чиниш во улога на манекенка којашто пловејќи по пистата сака да овозможи да ги покаже сите свои примамливи привлечности што креаторот сака да ги истакне.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Стефанос е значително помлад од авторот, облечен во црни пантолони и црна кошула чии ракави често ги запрегнува од потреба да си ги покаже мускулите и јаде лакомо и изобилно.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ми ги покажа вашите книги и записи за јагулите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Планираното стопанство ги покажа своите граници.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
И потокот, и полјанката, а и Црни Дол ми ги покажа на маќетата. Значи тие сепак постоеја.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тој тамам ќе попрестане, а дедо Геро пак ќе му ги покаже забите и ќе му пристори: - Хе-хе-хе-хе... и така со ред додека дедо Геро не го изел зелникот, а Митре останал гладен.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Прашуваш зошто кај мене дошла а не отишла в болница? Не знам!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А дека тој ќотек бил навистина добар можев лично да се уверам бидејќи Рајна мене ме избра за да ми ги покаже сите места на своите болки.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Зад него се појавува едно големо куче, ги покажува само забите и не се осмелува да залае.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Едноставно нејзе, О, многу ѝ се допаѓале, рече и ги покажа белите плочки.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ајде, не се плаши, излези, ако треба ќе ти помогнеме, - наставничката се насмеа и ги покажа големите, прави заби.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
На Ема ѝ се причини дека Ирена најгласно се насмеа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Војниците им рекле дека сите нѐ убиле и им ги покажале чешелот, огледалото, шнолите, панделките мои.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во блиската и доверлива атмосфера, Орхан од својата голема кожна чанта од којашто никогаш не се одвојуваше ни ги покажа големите по формат тетратки, на кои речиси со калиграфски ракопис ги испишуваше своите книги, со кои веќе постиgнуваше светска слава.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Групата што го слушаше Т се преполови, но тој продолжи да ги покажува личните знаменитости со несмалена возбуда.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Но, тој ги најде и му ги покажа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Кога дојде јас право чорапите ѝ ги покажав, а таа се изненади и ми рече: Па, ти си уште малечка, како си можела да ги сплетеш?
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Таа му ги покажа на татко ми и тој ме погали по глава и ми рече: Ти убаво ќе работиш, како мајка ти.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Убава работа е да имаш голем брат – си мислев.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Игбал се направи дека ништо од сето тоа не забележува и предложи, пред да полетаме, да ми ги покаже сите шари на килимот и да ми објасни детаљно која што претставува и зошто е таму каде што е.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Во првиот миг, кога ќе застанам пред него и онака набрзина ќе се погледам, не забележувам ништо страшно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Како да ужива да ми ги покажува сите мои недостатоци, постојано така ми се чини дека со голема радост намерно ме мачи и измачува.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- За тоа ти да не береш гајле – ме утеши. – Брат ти ќе ја среди таа работа – и самозадоволно ми ги покажа мускулите на рацете.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ако му се насмеам, ќе ги покаже забите, бели и прилично правилно наредени во устата, ако го погледнам зачудено, ќе ги извие веѓите, густи и во правилен лак свиени над очите, ако се свртам во профил, можам да го видам носот, ни голем ни мал, ни чпрт, ни згрбавен, ни предолг ни прекраток, усните исто така правилни, немам што особено да им забележам на изгледот, а телото сосема пристојно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ти имаш брат, не е шега! – и пак, божем случајно, ми ги покажа мускулите.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Како мислиш да ја средиш? – се заинтересирав. - Моја работа – се правеше важен тој.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ама, се загледам ли повнимателно и подетаљно, ужас ме фаќа!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)