ги (зам.) - пази (гл.)

Како змеови да им ги пазеа влезовите - тие беа непристапни тврдини за гладните, безработни луѓе... Црни и проклети времиња!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Мајчински ги пазев. Живееја како во Храм.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
- Убави беа, прекрасни беа, ги хранев, се грижев за нив и ги пазев како очиве.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Откако по враќањето од кај Јанчевци главите на сојовите ги испратија мажите, вооружени со секири, да вардат на чифлизите, во трлата кај овците, во пондилите кај добитокот, во кошарите и амбарите, а сами со пиштоли в пазува отиде да ги пазат копите на гумната, ниту една поотпркната христијанска душа во Потковицата не спие.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А, и кој ќе ѝ ги пази децата, кој ќе смени пелена на татко ти, кој ќе ја чешла мајка ти?
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)