ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Така можеа да чекат дури и подолго, затскривајќи се зад параванот на транзицијата, причина која ги оправдува самите нив!

Ретроспективата што тој ја замислил предлага пријатна „прошетка“.

Мешавина од елиптични формули, длабоко нејасни или претерано едноставни, кои се разјаснуваат исклучиво преку набљудување спроти светлоста на париското сонце, бидејќи според мислењето на авторот, делото е ориентирано во правец исток/запад, иако може да се каже дека токму низ тој прозорец низ којшто е претставено делото, Бојс исчезнал во синилото.

Сепак, овие забелешки не ги оправдуваат оние кои сметаат дека единствено уметни­кот е способен правилно да ги претстави своите творби, да ги оживее и да ги измени низ едно естетско уредување.

А тогаш кога конечно ќе се победи хомофобијата, кога ќе биде нешто од минатото, кога ќе надмогне геј-ослободувањето, кога геј-луѓето ќе се здобијат со еднакви права, општествена признаеност и прифатеност, кога сите сосема ќе се интегрираме во стрејт-општеството, кога разликата меѓу хомосексуалноста и хетеросексуалноста воопшто нема да има поголема општествена важност од важноста што сега го имаат леворакоста и десноракоста – кога ќе стане сето тоа, дали тоа ќе биде крајот на геј-културата, односно на геј-поткултурата, каква што ја знаеме? ‌Токму тоа, навистина, го тврдеа Даниел Харис и Андру Саливан.

Најпосле, токму лажноста на чувствата искажани во семејните судири е тоа што, во комбинација со нивниот екстравагантен израз, им ја побудува насилноста.

Гледан сам по себе, сосема е невистинит.

Можеби иде денот кога некои поповолни општествени услови ќе им ги оправдаат тврдењата.

Но, можеби предвидувањата не им биле погрешни, туку само преуранети.

Им ги спорев тврдењата дека машката геј-култура, односно поткултура, е нешто од минатото, дека е надмината и застарена.

Зашто толкаво количество претерана и празна емоција бара оправдување, а нема рационално објаснување што може да ги оправда нејзините хиперболични крајности.

Најпосле, меѓутоа, сфатив дека дури и да можам да изнесам сѐ, да си ги објаснам и да си ги оправдам методите, да ги предвидам и претпазливо да се осврнам на сите можни приговори против мојов проект, да ја разгледам и критикувам работата на моите претходници и да изградам единствена, кохерентна, кумулативна расправа, никој не би истрпил еден таков сложен, волуменозен потфат и не би сакал докрај да го прочита грамадниот том што би произлегол од тоа.

Времето допрва може да покаже дека биле во право. ‌Имам добри преседани за таков убав светоглед. ‌Се прашувале луѓето, на пример, дали Невидливиот човек од Ралф Елисон, Друга земја од Џејмс Болдвин или Да се убие птицата подбивница ќе им станат неразбирливи или безначајни ако дојде време кога во американското општество расата веќе нема да биде општествено обележана (претседателствувањето на Барак Обама, за волја на вистината, во мигов ја прави таквата можност понезамислива отколку замислива).

Јас го молам Судот да ги оправда обвинетите како луѓе што или се невини, или пак, ако се виновни, се покајале за она што го мислеле и го правеле“.

Имало, значи, полно факти што го натерале Стег да ја даде следнава необична оценка за солунската полиција: “Слепилото на полицијата, којашто дозволила такви значајни работи да се изведуват во најнепосредна близина на Банката, толку голема количина динамит да се внесе или произведе во Солун и непознати сомнителни лица да одат и доаѓаат без да бидат забележани од нејзините агенти, овде изгледа толку необично што, според мислењето на голем број луѓе, тоа не може на друг начин да се разбере, освен со тоа: можеби е дадена директива таа (полицијата) да ги затвора очите додека револуционерите не се осмелат да преземат акција од таков карактер којашто на властите би им дала можност да ги оправдаат најстрогите репресалии“.

Таа всушност сакала да го “обвини“ целото македонско население за Солунските атентати, за да ги оправда репресалиите против него.

Верувам дека честата осуда на публиката на популарната култура како “пасивна” е избрзана, бидејќи, како што вели британскиот социолог Simon Frith, “не ја гледа комплексноста на популарната култура - 'конотативното богатство' на рок музиката ги прави лажни избрзаните осуди за пасивноста на публиката: музиката истовремено значи премногу работи” (Frith, 260).

Повеќепати слушаме дека кај популарната култура се работи за нешто површно (или “бездлабочинско”, ако го употребиме изразот на Frederic Jameson), но тоа сѐ уште не ги оправдува површните оцени, претходните квалификации и лесниот пристап.

Ќе биде потребно уште многу разјаснување и заплеткување, објаснување и мистифицирање, за да дојдеме до поцврсти и можеби дури поупотребливи заклучоци за популарнара култура.

Цела ноќ и цел ден му беа потребни на Томо да ги оправда своите постапки во полицијата.

Нашата канцеларија се наоѓа во непосредна близина на фабриката во која дванаесетмина работници произведуваат мебел што човек го купува за да се кае потоа цел живот, освен ако не реши по три дни да го исече за потпалување: столчиња за пушење, столчиња за шиење, комоди, вешто бојосани столчиња што се кршат под тригодишни дечиња, мали подлошки за вази или саксии, безвредни дреболии кои за својот живот ѝ се благодарни само на вештината на столарот, додека во стварноста некој лош бојаџија им дава само привидна убавина со бојата за која сите мислат дека е лак, а која требаше да ги оправда цените.

Цртежот му се фрлаше под нос на мајсторот кој го ставаше на мајсторското тезге, го проучуваше муртејќи го челото, потоа ја проверуваше издржливоста на дрвото и најпосле почнуваше со производството.

Заборавив да спомнам: Стариот писател Зрновски, барем според она што го рече, дошол да ги оправда нив двете но и понатаму ме уверуваше дека во моментот кога ќе ги прифатиме како вистинити приказните што ги создава расипаната фантазија или очите на поттикнувачите на злото кои за жал напати умеат да ја преземат улогата на нашите очи, животот се престорува грдо калиште.

Зборуваше… Зборуваше…а во неговите зборови ниту траг од сочувство поткрепено од надеж… или барем некоја ситница што ќе потсети на оној низок лет на ластовицата над калдрмата по долгата суша, во оние пресудни мигови на очекување на дождот кој ќе ги подигне од загрејаната почва замелушавените мрзливи инсекти.

Дури и ѓаволот ќе го повикаат на помош, да потврди дека злото е извршено по негова наредба.

Има такви персони, своите злости сакаат да ги оправдаат со замешаноста на прстот на неминовноста.

Разговорите престануваат да ги оправдуваат нашите постапки.

- Тоа и не е можно, - почна да ги брани мајка ми учебниците и да ги оправдува наставниците.