Преживувањето исто така предизвикува „психолошка    вкочанетост“, којашто ги онеспособува можностите на единката да чувствува и да конфронтира    одредени искуства, и ги намалува основните ментални функции на симболизација.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Опстанокот, пишува Лифтон, зад себе ја остава „втиснатата смрт“, која е проследена со    „јанѕа од смртта, страв од смртта, и со вина на преживеаниот“, вина што изискува „чувство    на долг и одговорност спрема смртта“.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)