ги (зам.) - напрчи (гл.)

Притоа сензуално и шармантно ги напрчува усните, и одеднаш ме тера да помислам дека кутриот Пјотр Лисицки, засекогаш исчезнат во непрегледните белини во Сибир, бил познат како голем љубител на жените, мераклија, што во случај, гледано од генетски аспект, сепак не е податок за фрлање.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Најпосле Ливајн стана, ги стави рацете в џеб и ги напрчи мадињата.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Дали се прашуваат кај ќе ги напрчат нозете, кој ќе им ја јаде пченицата, кој ќе им го посети гробот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)