Ете тогаш, кога жителите на Потковица и на околните села ја нападнаа железничката станица, беше нашле една фотографија од Тањушка, во позлатена рамка, и дали од простотилак или од пакост и на подбишега, зашто го мразеа татко ѝ, за божем дека бил посрбен, ја прогласија девојката за светица и со нејзината фотографија напред носеа покрсти - одеа низ полето и молеа бога да падне дожд, за да ги наквасел полињата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
На чешмата на срецелото затекна мноштво деца, христијанчиња и Турчиња, насобрани околу старецот Јанчески, кој дошол тука за да се олади и за да си ги накваси опинците.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)