ги (зам.) - менува (гл.)

Реката влегуваше во нашите соништа, ги менуваше.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Меѓутоа, ако сега би морал да ти ги набројам сите негови псевдоними тоа би било можно само со внимателна анализа на сите негови испратници, што е огромна и непотребна работа. Dr. Ackerman од ден на ден ги менува псевдонимите.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Фактот дека таа слика поради заморот на човечкиот материјал и општата безизлезност во прилична мера е избледена, не ги менува многу работите.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Наместо да меморизираат податоци луѓето ќе учат како соодветно да ги складираат, повикуваат и да ги менуваат податоците.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Можеби ги менувам насоките, се мачам текот на мислата да го сосредоточам врз она што е бунт во мене, но, како и секогаш, мислата е многу потромава, побавна од зборовите.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Од структурален аспект, “Маклабас” е конципиран како голем мозаик на сцени кои кореспондираат една со друга во контекст на апстрактниот чудотворен минерал наречен - “Зелен Дијамант”. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 36 Зелениот дијамант е всушност минерал кој има самосвест и кој може да ги менува просторно- временските димензии како и да се инкарнира во човечко суштество (Горан Ивановски).
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Пред очите му играше езерото, како да беше големо, бескрајно платно по кое друг, невидлив сликар постојано поминува со својата четка, му ги менува боите и дава сѐ понови и поубави тонови.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Утринското сонце удираше токму оттука, будејќи ги на потните перници и стутканите прекривачи, така што не мораа да си ги менуваат навиките за рано станување пред одење на работа.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Но и на возачот, кој од селанец станал војник а од војник службеник, колку и да ги менувал воланите од голи до облечени, порадо му се ширеа носниците од комињето на грапата одошто од тафтабитите на вискито и повеќе му се полнеше срцето од шилерот одошто од гемиштот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Тревките ги почитуваат пропишаните сезони, Реките не ги менуваат коритата на својата страст, А виното и понатаму лудува под жедните чардаклии.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Во овој процес на обратна асимилација, белите американски уметници ги полнат своите студија со дрангулии од странство и прават олтари, изведуваат рап музика, облекуваат домородечка церемонијална облека, си ги менуваат имињата, стануваат експерти за високо специјализираните “примитивни” ритуали и “традиционална” музика и заминуваат во досега непокриените соседства за да ги придобијат “останатите”.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Активната пасивност на машката геј-култура, нејзиното уживање во подреденоста и нејзиното гордеење со неа, нејзината готовност да се идентификува со поимањата со кои се карикатурираат или се омаловажуваат жените и геј-мажите не треба да се сметаат за ратификација на тие поимања, туку за уште еден израз на кампската интуиција дека нема ништо надвор од моќта, дека малцинствата и стигматизираните групи не можат да бираат како ќе се гледа на нас и каква вредност ќе им одредува општеството на нашите животи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Прифаќањето на некоја положба во која сме неминовно сместени не значи нејзино консолидирање, а не значи ни прифаќање на неповолните околности во кои се издигнуваме до претставеност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Потребни се други стратегии на отпор.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дури и деца одгледувани од лезбејски или од машки геј-родители отпрвин се изложени, барем до некој степен, на главнотековните културни жанрови и стилови на изразување. ‌Фактот дека популарната култура денес редовно вклучува геј- и (значително поретко) лезбејски ликови во диегетскиот регистар на нивните приказни не го менува генеричкиот изглед на самите приказни (односно, не менува дали ќе бидат или нема да бидат комедии или мелодрами), ниту, пак, ги менува начините на чувствување што се кодификувани од традиционалните генерички конвенции и кои возрасните ги преземаат во своите содејства со другите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Повеќето деца растат во хетеросексуални средини, каде што се запознаваат со стандардните жанрови на дискурсот, на чувствувањето, на изразувањето и на однесувањето – вклучително и со конвенциите на емоционалното изразување кои честопати се одразуваат и се репродуцираат во спонтаните пројави на чувствата на нивните родители.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Вил и Грејс и понатаму си е ситуациска комедија; La Cage aux Folles и Кирија и понатаму си се бродвејски мјузикли; Сѐ за мајка ми и Лошо образование и понатаму си се мелодрами – и, било како било, тешко дека некоја од нив ќе биде дел од образованието во раното детство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сакале или не сакале, ние им подлежиме на општествените околности и на културните кодови што немаме моќ да ги менуваме (барем не на краток рок), на кои имаме моќ само да им се опираме.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Навистина, тие протоколи се толку „седиментирани“, како што тоа го срочил Дилејни, „што само една реторичка варијација, во 1977 година, не помина како нова и добредојдена варијанта, туку, попрво, како грешка што му е очигледна и на едно тригодишно дете“.371 Жанрот им ги обликува сензибилитетите на младите уште од првите средби со другите, од првобитното искуство во друштвеноста, па така им ги обликува субјективитетите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Минувачите ги менуваат лицата.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Додека се кикоти, ги менува кафеаните, девојките, пијалаците – и тој, како и стариот град, е потонат во темнините.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ги менуваше белите свилени кошули секој ден, а откако во него се всели неумоливата гушителка – туберкулозата, по три на ден.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Тука на писателите им е овозможено да се вклучат, да отвораат нови соби, ходници, интриги, да ги одвојуваат меѓусебно текстовите, да создаваат нови врски, да ги дополнуваат или обезвреднуваат текстовите на другите, да ги менуваат насоките на заплетот, да манипулираат со времето и просторот, меѓусебно да си ги убиваат јунаците.” (The N.Y.T....)
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Дали тие, сегашните триесет (и неколку) годишници се изгубија во сите вриежи низ кои поминуваа, без да бидат свесни за начинот и за степенот до кој ги менуваа превртливите времиња во кои живееја?
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Напротив, кога престана самиот да свири и наместо тоа почна да пушта музика, често му се случуваше да стои зад диџејскиот пулт и речиси несвесно да менува една по друга песна (исто како што сега ги менуваше во главата), додека околу него, пред него, зад него стотици тела танцуваа, рефлекторите кружеа по кренатите раце, тие пееја наглас, врескаа со ентузијазам на оние песни што им се допаѓаа.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сепак неколку жени го зграпчиле за мантијата и го напикале во тесна плевна заканувајќи му се дека со стапови ќе го испратат гол и со врзани раце до под самиот Црн Врв ако не престане да ги менува среќните мигови на свадбеното расположение. Не се шегувале, усните заканувачки им се кривеле.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Грешел, страдал, заслужил да се именува праведник. Брадата на попот апостолски му се кадрела.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Додека ја чекаше на креветот во кожните гаќи и црната маска кои по малку го стегаа и му ги зацрвенуваа парчињата месо на препоните и образите, по навика почна да ги менува каналите на далечинското, со истиот отсутен израз како на домашниот тросед.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Таа, нервозно гледајќи низ ходникот, забрзано ги менуваше волнените со чорапи со подвезици (надвор беше кочан ладно), го подмести кожниот корсет вешто скриен под облеката, ја натна маската и конечно влезе.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Секое од тие дрва, растејќи, и прилагодувајќи � се на околината го нарушува дотурот на ресурси кои би им биле достапни на неговите соседи и при тоа ги менува и нивните можности за опстанок.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Во неа седат чудовишта што постојано се менуваат и преобразуваат - ту се тенки ту огромни, ги менуваат и бојата и полот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Во својот роман Il Criticon (1651) Грасиан ги опишува своите два лика на едно пусто острово со кое владее налудничавиот свет на метаморфози: тие сретнуваат кола влечена од лисици и змии.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Дали е ова „игра“ во која танчерот ги менува партнерките после секоја музика и повторно ги виде откосите што Долгиот ги оставаше зад себе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ги знаеш сите муабети, сите роднини и пријатели, неопходна си до толку што и прегорените светилки „машки“ им ги менуваш.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Лошото не стои само во еден човек. И тоа ги менува луѓето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ко лепкаец трева ни се плетка во нозете и ни ги менува чекорите и гласот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
После одиме по куќи и прашуваме: колку машки, колку женски, како се викаат, како се презиваат. Им ги менуваме презимињата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И таткото, и дедото, и дури и баџанакот, и апсолутно сите Башмачкини носеле чизми, со тоа што само едно трипати годишно ги менувале ѓоновите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ми рече дека би можела да побара петнаесет дена отсуство, да патува носејќи со себе книга за да може времето да биде помалку важно и непријателски настроено во долниот свет, да ги менува врските, да чита додека ме чека, да ги гледа рекламите.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
За мене, ваквиот Дишанов поглед не ја поништува неговата комплексност, не ги менува значењата што произлегоа од readymade-ите, што ќе рече - значења од витална важност за уметноста од дваесетиот век.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Климент Камилски, по обичај, не доцнеше, носејќи го неизоставно своето жолто куферче, преполно со книги, ракописи и белешки како своја мала прирачна библиотека, во која ги менуваше книгите според новиот збор што требаше да се третира.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мистеријата си остана засекогаш и тука Татко и Камилски немаа што да преземат, освен да се помират со традицијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко покрај основните податоци за потеклото на зборот милет, разговорот го започна уште со неколку воведни напомени: Милетот, во Османската Империја, претставувал облик на социјална поделба по религиозен (и етнорелигиозен) карактер.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Оваа појава тешко можеше да се објасни, освен со култната поврзаност на луѓето кон овие зборови кои не сакаа да ги менуваат, покажувајќи одбивност кон латинската генеза на зборовите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ќе ги менува сите облици и агрегатни состојби, но пак ќе биде Љубов..
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Но, некои луѓе ги менуваат, како номади кои не се врзале за ништо!
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Текилата нѐ гореше. Ги менував чашките, на одушевување на среќната публика која моето пиење го сметаше за несекојдневен настан.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Станува збор, значи, за следното: постмодерниот, а и еколошки, човек треба да ги менува рамковните услови на своите животни околности.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Ние не ги уништуваме само нашите непријатели, ние ги менуваме. Разбираш ли што сакам да кажам?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ибн Тајко отседна во Капан-анот и двапати во денот доаѓаше во сарајот да ѝ ги менува облозите на попарената Атиџе.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Времето е непроменливо, не ги менува своите ставови, ниту навики.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
На својата пријателка Ема, Лена ѝ кажувала, тоа Ема самата ми го посведочи, дека забележала оти Симон ги менува своите навики.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
А што сѐ превиде тоа ковчеџе откако пред многу години го купи и му стана составен дел од неговиот живот; се фрлаше во разни превозни средства завиткано во вреќа за да не се гледа, да се заштити или да се носи полесно кога одеше пеш или кога му го даваше некому да го носи; не ретко му служеше да ги потпира на него плеќите или главата на разните железнички или автобуски станици чекајќи воз или автобус за некаде; да седи на него како на столче на палубите од бродовите во долгите деноноќни пловења; да го товари на коњи, магариња и камили по патиштата каде што само тие можеа да одат, да се изложува на ризик, да си го става на коцка животот поради неговата привлечност и будење љубопитност кај разните луѓе што го придружуваа или со кои доаѓаше во допир; да го продава кога ќе немаше пари и пак да не го продаде за да не се одвои од него; да му ги менува или крши катинарчињата кога ќе ги изгубеше клучињата, да го чисти и дотерува кога ќе се наводенеше од дожд и снег, да му го повраќа сјајот, убавината; да им го остава понекогаш на газдите како залог додека дојде до пари за да им ја плати станарината; тој му беше единствен сведок, придружник и другар во патувањата носејќи налепници од разни места и хотели.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Интеркомуникацискиот софтвер за телевизискиот екран му дозволува на корисникот да обработува графики, икони, звук и текст и да ги менува во брзи кооперативни или компетитивни feedback сцени или во мултимедијални игри за тестирање на умствените способности. okno.mk | Margina #17-18 [1995] 77
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Телевизиската технологија си прави пат во нашите дневни соби и ги менува нашите животи.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Возилото во кое (господин) Џокомир пристигна е еден од неговите најнови изуми-место тркала става луѓе кои, откако ќе се излижат, ги менува.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Стихувај ме тихо, велиш ти од другата страна на заменките глаголите се ту повратни, ту неповратни бирај со кого и на кој начин ги сложуваш времињата и ги менуваш (за една ноќ) именките и придавките, по род и по број.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Тишината ги менува сцените ако потрае долго.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Фигурите ги менуваат значењата, елегантно заведувајќи, завојувајќи.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Сонцето како течно злато се разлеваше по водата, блескаше, ги опсенуваше очите; Висар тешко се приспособуваше кон таа силна светлина; од шумот на веслата дивите патки пркнуваа пред нив и се преселуваа понастрана барајќи мир и спокојство; Висар му го вртеше грбот на сонцето и ѕиркаше во водата која ги менуваше боите спрема длабочината на езерото и гледаше во јадиците и канџите што ги спушташе Трајан; кога ќе се занишаше конецот, Трајан го креваше нагоре, го собираше и му даваше знак на Висар дека е фатена риба; Висар трепереше од радост и ѕиркаше во водата да ја види рибата; кога рибата, влечена нагоре, ќе дојдеше во погорните води, ќе почнеше да разлетува и да шета дè ваму дè таму, правејќи секавични движења и обидувајќи се да го скине конецот; но колку што конецот се собираше и ја доближуваше до чунот, таа сè понемоќна стануваше, ги скротуваше своите напнувања, чувствувајќи болка од јадиците и канџите во устата; тогаш Трајан отсечно ја тргнуваше нагоре, а Висар го потклаваше оршето под неа и ја внесуваа во чамецот; потоа го проверуваа другиот конец и почнуваа да го тргаат и собираат; рибите скокаа во чамецот, пласкаа со опашките, подзинуваа по воздух, а потоа се отпуштаа и се смируваа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
На испитаникот му се вели дека ТВ мрежите сакаат да добијат повратна информација за квалитетот на своите програми.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Третиот спот по ред е тест-спотот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Испитаникот по желба може да ги менува каналите во текот на дваесетоминутната презентација.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
И ангелите ги менуваат лицата, чувството на вина ми го наментуваш зошто незнаеш да се извиниш, честа ја газиш под нозе зошто не можеш да ги признаеш сопствените грешки.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Љубовта ја доведе до ивицата на бездната, во која како во огледала се одразуваат грдите лица на лагите, а на дното сенките на избледените неми ветувања.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
51 Како што вели еден од водечките теоретичари во оваа област, Гери Маркс: „Последните достигнувања во областа на комуникацијата, надзорот и сличните технологии на некој начин го намалуваат значењето и ги менуваат традиционалните физички, географски, просторни, правни и временски граници, правејќи ги повеќе од ранливи... а, делумно како одговор, се создаваат нови граници.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Сведоци сме на прогресивна ерозија на границите проследена со создавање на нови.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Тој ги менуваше правилата и ситуациите во кој народите живееја.
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Во нив вшприца нова енергија, и ги лекува сите кои беа фатени во стапицата: на лошите навики и нервозата од минатото, па зема да ги менува вадејќи ги од болест и очај!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Така и Кејџ ги менува улогите на учесниците во доживувањето на уметничкото дело; во новата поделба композиторот повеќе не диктира еден заокружен, конечен облик кој потоа низ интерпретацијата скрупулозно се пренесува до слушателот исполнет со стравопочит, туку прави нешто радикално поинакво - тој го поттикнува создавањето на автентичното слушно искуство, за кое и интерпретаторот и слушателот мораат сами да се погрижат.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Главно верување на иднината ќе биде уметност што ги менува животите на луѓето, уметност којашто на луѓето им е потребна во животот, како што им се потребни медицината, законите, романите.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Луѓето на Запад гледаат дека имаме изложба во Кина, потоа повторно им се навраќаат на нашите дела на поинаков начин.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Никој никому со присила не му ги менува идеите, без оглед на тоа дали сме од ист народ.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Тој ги менува временските позиции и посебно тогаш кога им остава простор на дијалозите на ликовите.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Тие мрсници се способни на сѐ. Тие, како што може да се види од твојот случај ви ги менуваат имињата за доказ дека вие божем сте Бугари...
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
ги менуваат имињата на луѓето и на местата, на својот јазик не смееш и да се расплачеш, мртвите да ги испратиш, ако зборот му се украде на јазикот, јазикот може да биде и пресечен и откорнат, мајките им ги затнуваат устите на децата, со раце им ги затвораат, ги задушуваат; од Јужна Грција се сите служби: и учители и попови и полиција, сите ни кажуваат што треба да работиме и колку треба да работиме, но никој не ни кажува како треба да живееме, ама кога ќе победи нашата партија, ќе нема човек на човека роб, ние слободно ќе зборуваме и на својот јазик ќе учиме...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но, ајде што не чита постојано сè иста книга, туку ги менува на два дена, и тоа од оние најдебелине?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кога ги менува чантите, ако е посвечено облечена, па не ѝ одговара таа што секој ден ја носи на работа, во другата, свечената, го преместува и огледалцето.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Поим немам како ѝ успева толку брзо да ги прочита. Како да ги голта.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Неизоставно така прави и секогаш одново го разгледува со љубов и внимание.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)