Сепак, „природноста“ на овие граници обично е повеќе привидна отколку стварна: зашто расните, јазичните и културните разлики премногу често се манипулирани од страна на националистичките идеологии кои сакаат да ги легитимираат веќе постојните граници преку создавање, јакнење, или истакнување на овие разлики a posteriori.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
За други теоретичари, границата е природна ако таа одделува групи од различна раса, јазик, или култура.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Сето ова ги легитимира различните концепции во пристапот кон светскиот расказ, што пак се одразува врз самата продукција, преводот и приопштувањето на расказите од една во друга јазична средина.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)