ги (зам.) - исколве (гл.)

Ќерка да биде, па ние трите очите да му ги исколваме на овој ѕвер“.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„ Ќе а гледам, ќе а гледам и ќе а гледам, дури да ми се наситат очите!" — заклучи тој и заспа за да сонува: како се качува на една висока топола, на која имаше страчкино седело; во седелото мали страчила и таман кога требаше да ги ловне, сите излетаа, само едно го додржа за опашка, а страчките, и двете, му се пуштија, сакаа да му ги исколваат очите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ќе легнам и ќе чекам пилишта да ми ги исколваат очиве.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)