ги (зам.) - именува (гл.)

Комисијата за заштита за својата работа одговара пред Собранието на РМ [како нејзин основач] и најдоцна до 31 март до Собранието поднесува годишен извештај за својата работа (в. чл. 26, ЗЗК).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
На предлог на Комисијата за прашања на изборите и именувањата на 234 Собранието на РМ, претседателот и членовите на Комисијата за заштита на конкуренцијата ги именува и разрешува Собранието на РМ, за период од пет години со право на повторно именување (чл. 27, ст.1 од ЗЗК).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Откако единаесеттиот ден од месецот во раните утрински часови беше спроведена рацијата во трите места каде што живееше еврејско население, според прецизниот план, лицата од еврејски происход како што службено ги именуваа, без оглед на полот, здравствената состојба и возраста, беа донесувани, и според прецизниот план и инструкции и конфинирани во големата зграда на скопскиот тутунски монопол.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Она што изгледа оправдано кај овие идеи е порекнувањето дека една индивудуа може да ги именува сопствените внатрешни состојби преку еден акт на внатрешна остензија, и врз таа основа да му придаде смисла на дискурсот за сопствената психолошка историја, која логички не е пристапна за никого, освен за него самиот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Но токму тоа е случај од гледиштето на потенцијалниот приватен следач на правило: оваа дистинкција нему не му е достапна, и според тоа, не му е достапна ниту праксата.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кога скептиците почнаа да ги истиснуваат верниците, зборот ископан да ги именува беше „постмодернизам”.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
167 За време на својот престој тој забележал дека македонските села Грците ги именуваат како “бугарски“, дека под режимот на Метаксас македонскиот јазик бил целосно забранет, и според него, било “многу тешко да се процени односот меѓу македонското и грчкото население во областа северно од Солун, но судејќи според јазикот кој се зборува, јас би рекол дека доминираат Грците“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Втиснувајќи смачкана конзерва на кока-кола во густиот нанос на црната површина на сликата, Џарман не само што го згмечува консументскиот симбол, туку и неговите долго-години стекнувани конотации на ликовен симбол.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Речиси во секоја слика којашто е носител на некоја од “општите теми”, подтекстот е личен.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Џарман не ги именува. Самите можеме да ја одбереме онаа што најмногу ни се допаѓа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ќе те именувам бидејќи ги именуваме соништата и оној гибелен лет на ветрот тој злочест двојник твој, па биди името на летот негов на сѐ што кратко трае а сепак низ годините што допре и до нас…
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Јас знаев дека тоа ќе оди мачно и со буна во народот, оти сега светот, со новото писмо изгледаше мал, стеснет и премногу едноставен: ниедно нешто за кое немаше слика во писмото на Стефан Писмородецот – не постоеше веќе, тие нештата постојат само доколку имаат име за да можеме да ги именуваме.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Геј-идентитетот е само „еден вид талог што самиот по себе не може да укаже колку разновидно таквата желба и натаму ги одредува густината, бојата и вкусот на целиот богато измешан раствор од кој, во таква сталожена состојба, спаднало само мало количество“. (132) Геј-идентитетот, затоа, е недораснат на задачата да ја долови и да ја изрази геј-желбата, која во своите преобразувачки стремежи за менување на светот и во своите задоволства што не може да се категоризираат ги надминува релативно едноличните лица и теми што поимот „геј“ само ги именува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Книгава, како и мојот предмет, се вика Како да се биде геј затоа што таа фраза ги именува темата, појавата и проблемот што сакам да ги испитам и да ги разберам – имено, токму претставата дека постои правилен начин да се биде геј, дека машката хомосексуалност не е само сексуална туку и културна практика, дека постои врска помеѓу сексуалноста и општествената или естетската форма.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
На пленуми и конгреси по име и презиме ги именуваа виновниците и дури тогаш разбравме дека растурници нѐ растурија, луѓе без трошка татковина, без корен и без дамар, бескуќници и арамии нѐ испокрадоа, лажговци нѐ исполажаа, безумници нѐ избезумија, та нѐ иселија и раселија...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Рече дека многу африкански племиња не си ги именуваат бебињата додека не преживеале една година.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Далтон ја погледна и се насмеа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Неговите усни ја потсетија на Мерилин Монро.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во својот последен роман, Мирко Ковач „Град во огледало“ со кој ги собра книжевните награди на три држави - бивши федерални единки на СФРЈ, на вметнатите цитати во содржината на романот, не ги именува авторите.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Многу романсиери, јунаците на своите приказни, ги именуваат со иницијалите или само со првата буква од нивното вистинско име.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
(...) Под закрилата на филозофијата на деколонизацијата, поимот на културата кој беше заштитен знак на империјалистичкиот Запад се сврте против самиот Запад и јасно ги именува општествата на кои овој им го наметнуваше своето старателство.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во кругот на Кридвис се собираа органицистички циници, поети на националното будење - лирско-реторички терористи, како што ги именува Цајтблом, филозофски палеолози, научници и музицисти.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Јас би можел да реферирам за ова подрачје.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тука се во прв ред заемките кои ги именуваат деловите на телото, роднинската терминологија и многу други.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Никогаш не ги именуваше, дури ни во мислите, и толку колку што беше можно, никогаш не си ги замислуваше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Изгледа мајка ми овојпат намерно избегна да ги именува кутрите желки. Убаво го рековте она, Лев Петрович!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во мојата младешка неупатеност за момент дури и поверував дека Грофот всушност не располага со јасно обмислено обвинение.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Или Грофот го има оценето како дрско моето барање да ги именува причините поради кои морам да учествувам во овие срамни визити?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зошто е тоа така? Најпрвин, земено генерално, вие во книгата не ги именувате ниту местата, ниту ликовите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Уште повеќе што Стејт департментот, општо земено, пред испраќањето им давал најминимален тренинг и брифинг пред да ги именува овие службеници и им дозволувал да работат со многу слаби политички директиви од САД.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)