Се прашував: кој нив сега ќе ги израсне?
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Таа на старост се мачи, ги израсна децата како арслани и еднаш во својот живот ќе прави радост и ќе ја прави сите да ја видат, некои да ѝ заблазат, други да ја оговараат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Александар во целост беше сигурен дека ако има деца, попаметно му е да ги израсни било каде, само не во земјата под власт на генералот Стојан... но беше и сигурен дека ова место е неговиот дом.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Задржа поглед на синото небо и со подзамижани очи, тој праша: - Велиш веленцето ти е даровно и на него си ги израснала и чедата и внуците?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
И така Дуде растеше од Груда до Горда, додека слободата слегуваше од планините до градовите, прво во опинци па во цокули па во чевли, а сирењето што им беше и појадок и ручек и вечера сега го немаше ни за лек, додека се подавија во пипер и патлиџан, барабар во краставици со сите кривини, а девојчињата што ги израснаа крутите селски здолништа немаа со што да си ги покријат пожолтените гаќички па навлекуваа куси панталони од постарите браќа и ги префаќаа нивните кражби по соседските овошки.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)