ги (зам.) - изнесе (гл.)

Првостепениот суд е должен да ги изведе сите парнични дејствија и да ги расправи сите спорни прашања на кои укажал второстепениот суд во своето решение.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Секоја странка е должна да ги изнесе фактите и да предложи докази врз кои го заснова своето барање или со кои ги побива наводите и доказите на противникот (чл. 205, ст.1 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Странките можат да ги изнесуваат и своите правни сфаќања што се однесуваат на предметот на спорот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Подготвителното рочиште треба да се определи така што на странките да им остане доволно време за подготвување, а најмалку осум дена од приемот на поканата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По приемот на одговорот на тужба или по протекот на рокот за поднесување на одговор на тужба, судот најдоцна во рок од осум дена ќе закаже подготвително рочиште, а истото ќе го одржи најдоцна во рок од 50 дена сметано од денот на закажувањето.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако судот, поради било која причина, не работи на денот на закажаното рочиште, е должен да го објави на својата веб-страница и на видно место во судот, денот и часот на одржувањето на новото рочиште, а странката е должна да се информира за истото (чл. 126, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во поканата судот ќе им укаже на странките за последиците од изостанувањето од подготвителното рочиште, како и за тоа дека се должни, најдоцна на ова рочиште, да ги изнесат сите факти врз кои ги засноваат своите наводи, да ги предложат сите докази со кои ги докажуваат фактите, да ги приложат сите исправи и предмети што имаат намера да ги употребат како доказ и да се изјаснат за тоа дали се согласни спорот да го решат во постапка за медијација.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во текот на главната расправа ќе се расправа за предлозите на странките и за фактичките наводи со кои странките ги образложуваат своите предлози, односно ги побиваат предлозите на противникот, како и за доказите понудени од нивна страна, ќе се изведуваат доказите и ќе се претресуваат резултатите од нивното изведување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Судот одлучува за тоа кои од предложените докази ќе се изведат заради утврдување на решителните факти (чл. 206, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
На новата главна расправа странките можат да ги изнесат само оние факти и докази кои претходно ги предложиле во текот на првостепената постапка (чл. 366, ст.1-2 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Странките се должни најдоцна на подготвителното рочиште да ги изнесат сите факти и докази врз кои ги засноваат своите наводи, како и да ги достават исправите и предметите кои имаат намера да ги употребат како доказ во постапката (чл. 271, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Значи (за разлика од нивната уметност - овде сосема не­свесно), Динос и Џејк Чепмен, со ка­ракте­ристичен недостиг на став (што е една од главните забелешки кон попу­ларната култура) упатуваат на вкоренетоста на насилството и смртта во јазичките структури.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Овие структури ги кријат, но браќата Чепмен во своите инсталации ги изнесуваат на виделина, така што тие стануваат вознемирувачки дури како иконичен знак.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Во ред - одненадеж одговори Хана - само ако ветиш дека ќе ми гледаш на кафе, а при тоа не се обидуваш да манипулираш со фактите што ти ги изнесов за мене во изминативе неколку дена.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
И никој поради тоа не би го презирал.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Фектори едноставно беше место во кое секој можеше да ги изнесе своите „проблеми” на виделина.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ако успееш уште и да се забавиш на своја сметка, тогаш едноставно би те сакале уште повеќе, бидејќи имаш сила да кажеш дека си поинаков.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Крлежа, имено, пишува Кравар, се почувствувал предизвикан од ставовите што Шегвиќ ги изнел во уводникот на првиот број на Smotra, а посебно со оценката на Шегвиќ дека атмосферата на хрватската култура во тоа време е “заразена со бацилите на материјализмот, марксизмот, лажниот, себичен колективизам и со утопии за некој рај на земјата на база на ленинизмот”.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Разговаравме. Јас бележев во нотесот, зашто имав намера да ги изнесам и на хартија моите импресии од оваа посета на Монмартр.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Точно беше ја измерил Никола длабочината и правецот и тие веќе за десетина дена ги изнесоа парчињата од ќунците и удрија на калдрмисаниот ѓериз доволно широк да може човек помешечка да се провлече стотина метра надолу.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Презимуа ли бре, брат Толе? — срдечно го дочека попот и му ги изнесе неговите комитски алишта, пушката, пиштолот и дулбијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Последен излезе и бапна во вирот Никола и по река, надолу, ги најде сите триесет и два другари во врбјакот каде што се разделува патот за Поешево и Оптичари и им ја честита слободата, а тие едногласно, уште тука, го избраа за свој војвода, благодарејќи му со тоа, што ги извади од затворот и им ги спаси животите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Арно си поминаме и ние, бериќатверсан. Тука се, кај стоката на колибата — му одговори попот задоволен што му услужи на Толета и со тоа го покаја оној грев од Маргара.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Своите импресии од Февруарскиот поход, шефот на британската воена мисија Brasenose Доналд Мекдоналд, ги изнел во својот извештај до својот штаб во Каиро.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во поздравниот говор Едвард Кардељ ги изнел рамките во кои било можно опстојувањето на македонската државност.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Своите импресии од Февруарскиот поход ги изнел во бригадниот весник „Народен војник“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Но уште истиот час констатира дека згрешил што се легитимирал и како новинар, зашто командирот веднаш се закопчува и официјално ги изнесува само сувите податоци: дека односната личност, односно неговиот син, е најден обесен во неговиот стан, преоблечен во женска облека, напудрен и нашминкан во лицето, со курвинска перика на главата, што укажува според тие показатели дека бил „дивадејка” (тетовски дијалектизам за педер) и дека веќе е пренесен во Судска медицина на вештачење, а кога ќе дојдат резултатите оттаму еден Господ знае.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Првин, другарот Чапаев ги изнесе главните елементи од испитната процедура.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Своите повеќечасовни искуства предизвикани од мескалинот ги изнесе во својот краток есеј Вратата на перцепцијата.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Заради забрзување на дивелопментот во таа насока, тој на брезничани им препорача да ги изнесуваат на сред село своите гостински маси и на проматарите да им ги издаваат под наем.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Максима го сака, работата на Имотот ги изнесува постојано да бидат заедно, но Јосифа го чувствува поблизок, разговорот со него му е поускладен.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Изнесува генерални податоци за музејот, ги изнесува причините за неговото основање, досегашните ефекти, големиот број посетители од сите слоеви на населението, плановите за негово проширување.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- Јас ништо не мислам. Се движиме во сферата на претпоставките - рече Даскалов. – Всушност се обидувам да ги изнесам моите размисли во однос на твојата претпоставка што се темели на произволно искажување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- А потоа, имаме потписи и од неколку партизански курири.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Впрочем ако сакала и ако било потребно Таша ќе ни помогнала да ја узнаеме вистината.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но јас сум должен да ги спомнам забелешките што ги изнесоа моите правни служби при оценката на барањево.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тие ги изнесуваат куќните предмети во дворот, ги трупаат под прозорецот, потоа ги товарат на грб и ги носат негде.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Но, треба да се каже повеќе пред да можеме сосема да разбереме од каде тоа Џоан Крафорд почнала да им служи на некои геј-мажи како заменски идентитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
На преголем број од толкувањата кои штотуку ги изнесов заедничка им е склоноста пребуквално да го објаснуваат изборот на материјалот на машката геј-култура и така со образложенија да му ја намалат важноста, наместо да го разјаснат, па во нив се заборава важната поука што веќе ја научивме: она што геј-мажите го сакаат кај своите негеј-културни икони е токму фигуралноста на тие икони.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ете зошто женственоста не ги исцрпува значењето и содржината на машките геј-културни практики.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А со тоа може да се објасни зошто машката геј-култура се закачила за сцената и за целиот филм.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А како да се формира, најпосле, ако не во однос на постојните општествени модели на родот и сексуалноста, отелотворени и во најраните старатели на детето и во родовите вредности што спаѓаат во културните вредности што тие старатели му ги изнесуваат на детето – а кои ги обликувале и нивните сопствени стилови на однесување и на емоционално изразување?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Диференцијалното родово исцртување на културните облици го создава (хетеронормативниот) општествено-семиотски систем во кој учествуваат старателите на детето, систем што веќе придонел кон обликувањето на нивните сопствени субјективитети и кон утврдувањето на нивните лични стилови на чувствување и на однесување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Родовиот идентитет се обликува многу рано во животот на поединецот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нема да се ограничм на тоа но би можел да кажам дека текстовите се така конструирани, дека така функционираат, а лектирата на видело може да ги изнесе тие функции, тие напнатости, тие неодлучливости на смислата.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Орце преку Мерџанов, се поврзал со Сарафов, го информирал за намерите на Солунскиот кружок, но не му ги изнел деталите.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во таков случај Делкасе планирал да ги изнесе „неделата“ на револуционерите, за да ги отстрани аргументите на интерпелаторот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Меѓутоа, по она што се случило на 28 април со “Гвадалкивир“ и вечерта на железничката станица, на 29 претпладнето директорот своите сомневања му ги изнел на комесарот на полицијата, барајќи од него да изврши претрес во хотелите и во дуќаните во соседството на Банката132.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Судските власти, се разбира, немале сметка јасно да ги изнесат причините што ги натерале македонските револуционери да го извршат тоа опасно дело и со зачудувачка смелост да го положат својот млад живот по солунските улици.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Кога ме виде како ја прибирам во кутија, мајка праша: „Што е тоа?“ „Ластовица,“ реков, заклопувајќи ја кутијата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во едно од попладнињата, откако ги изнесов столчињата на балконот и ја поткрепив мајка да седне на едно од нив, забележав дека на работ од балконот лежи мртва ластовица.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
На 24.11.1903 год., додека Мисирков сѐ уште беше во Софија, Е.Спространов му пишува на бугарскиот министер-претседател Р.Петров: „Независно од тоа како и на ова мое писмо ќе погледнете, должен сум да ги изнесам моите грижи по повод брзото ширење на македонското национално движење, кое не само што ја зафати Македонија, туку наоѓа одзив и овде меѓу македонската емиграција, а најмногу кај интелигенцијата.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Нужната потреба ги одделува гледачите од театарџиите особено од потребата да запрат некој театарџија на улица и да почнат да му ги изнесуваат своите желби, то ест да го убедуваат дека во театарот треба да има повеќе комедии, да не речам, смешки.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Еден некогашен адвокат, кого клиентите почнале да го одбегнуваат заради неговата зависност, сега активен блогер под никот "Оmerta", донесе прекрасни извици, собрани по судските сали и ходници, на парови во бракоразводни парници и на корумпирани, ситни шалтерски работници, во моментот кога ги изнесуваат од полициското комбе и со врзани раце ги внесуваат во судот, снимани од локалните телевизии.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Важно, тој ги изнесе своите доводи и тоа донекаде го оправдува неговото молчаливо согласување.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Четвртиот веќе се наполни, - вели тој, - утре да фатиме кола да ги изнесе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Јас отрчав во ќеварот и ги изнесов бутот и телето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Таа вечер, Сем и стариот Елисон ги изнесоа столчињата покрај грмушките надвор.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тоа беше најомилената песна на овчарите, која почнуваше вака: „Huile, huile, palomita“, која, ако се преведе, би значела „Летај, летај, мало гулапче“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но јас сакам да ви ги изнесам само оние часови во домот, само оние проклети часови поминати во домот, господе, та ние и немавме други часови, чесен другарски збор, само оние часови додека дојдовме до Сентерлевиот рид.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тоа произлезе од потребата да се осветли таа литература низ незините содржини, низ судбините на луѓето што ги открива, низ настаните што ги изнесува.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Денес, ете, можат да поведат разговор, без дополнителна воена аргументација, Дионис и Аполон; романтичкиот и класицистичкиот светоглед можат, во рамките на истата ментална клима на времето, да ги изнесат сите свои причини, ослободени од обврската да се борат за духовна превласт. (...) Идеолошки релаксирана, постмодерната нема потреба за ново име и некаков манифест.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Камилски зачудено го погледна Татко, не сакаше да им верува на неговите зборови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Откако Камилски ги изнесе лексичките примери и семантичките осцилации на зборот во неколкуте балкански јазици, следеше вообичаениот дијалог, за да се дојде до конечниот заклучок за зборот и неговото место во замислената листа на опасните турцизми.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На Татко му преостануваше да трага по најкарактеристичните заемки од областа на географијата, временските појави, додека Камилски покажа расположение да ги изнесе најкарактеристичните заемки од областа на градот: архитектурата и урбанизмот, јавните и приватни згради, внатрешното уредување на куќата, трговијата и занаетите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој набргу ги сподели своите нови дилеми, откако Камилски ги изнесе резултатите од својот последен извештај: Колку и да работиме, внесено и вредно, ние тешко ќе стигнеме до нашата вистинска цел: да минеме низ јазичното чистилиште на сите турцизми во балканските јазици и да ја утврдиме листата на стоте (без)опасни зборови?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се разбира, со тоа не беа исцрпени сите области, но компромисот беше неизбежен, обајцата беа свесни дека не само што не ќе стигнат до уште стотици заемки, туку нема да опфатат и други недофатни области.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ако бил покајнички кај некој великодостојник на црквата да ги изнесе сметките на својот живот и ако, поради тој живот, го попритегнале малку, загриженоста на неговото чело можеше да биде разбирлива.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Едно по едно ги редев работите во тремот, за кога ќе дојде Методија, да ги изнесеме веќе спремни.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Што требаше уште да се случи? Да ѝ ги изнесат куферите пред врата? Да ѝ го одземат синот?
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
А ако му ги изнесам на дланка ситните срчи на својот сон?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Но, Игор Лозински, беше, како биолог и медицинар, картезијански внесен во проуџбите на живите организми во Езерото и реката, па Татко стравуваше да му ги изнесе до крај своите сознајби, за тој да не го есапи за занесен лаик.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Макар што во салата имаше тивки негодувања, особено од страна на локалните партиски раководители, а се разбира постојано од Јагулче Дримски, што гласни, што во мислите, сметаше дека е вистинскиот момент да ги изнесе своите заклучни согледби и пораки, во кои не можеше да се ослободи од духот на својот учител Игор Лозински.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
А и што друго можевме да му речеме", ги прашал гостилничарот иследниците кога ги изнел сите овие поединости?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Покрај тоа сака да истакне дека содржините што ќе ги изнесе барем за него не претставуваат ново сознание.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А слободен сум да помислам (ни испраќа тој мудра поука) дека и вам стравот помалку ќе ви тежи а сонот поблаго ќе ве казнува кога ќе ги изнесете пред безобѕирните натрапници Господовите зборови на разумот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Овој настан во дворот на мојот сосед беше поводот да се зафатам со темава бидејќи сметав дека доживувањата на мојот сосед се само епизода од случувањата што имав намера да ги изнесам на виделина.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Истиот тој ден, според датумите што ги спомнува во белешките богобојажливиот старец, тој брза да забележи со неговата бавна рака: Моето сведочење нема друга намера освен онаа што треба да ја расветли темнината на нашите денови и да ги изнесе на показ злите гласови на нашите ноќи.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Но бањањето е…
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Започнуваат да ги раскреваат и да ги изнесуваат машините на Курта.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Потоа ги изнесоа блескавите златни крилја во утрото, додека тие го шепотеа во нивните раце неговото име, нечие име, било чие име што долета, лебдејќи како пердув сред топлиот воздух. Монголфје.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Спорот се состоеше во тоа, дека ние петмината соработници тврдевме дека задачата не ни била воопшто пренесена бидејќи се загубила негде во плиткото сеќавање на одговорниот уредник, а тој ја критикуваше нашата неодговорност, дека како поединци смислено го уриваме неговиот авторитет и правиме такви прекршоци што ја компромитираат неговата способност и одговорност на раководител.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тоа е и разбирливо: судијата ги изнесува само оние аргументи што ги потврдуваат неговите тези.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Всушност оваа постапка на Грофот ме потсети на случајот со нашиот одговорен уредник, кога тој истрча од канцеларијата пред нас а ние петмината соработници се стрчавме по него и го протрчавме речиси половина град, вклучувајќи во оваа натпреварувачка патека и добар дел од главната улица за да втасаме барем во исто време кај компетентното лице во Реонскиот комитет за да ги изнесеме причините за неизвршената задача.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
На судијата му е дозволено да заборави да ја истакне и онаа многу важна поединост: дека двете жени биле и платени чиновнички токму на тој Мирко Бунде; дека биле задолжени да извршуваат негови наредби, а дека нивната работна обврска била трагањето по грешките и непримерното однесување на авторите и другите работници од културната сфера со нагласка не само на нивните либерални, националистички па и анархистички сфаќања туку и однесувањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се согласи (иако не сфатив со каква цел) дека ременот има волшебна моќ.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Можеби имаш право - се согласи со мене Господ Саздов кога му ги изнесов моите гледања во врска со приказната за овој случај.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ова не го реков за да ја укорам. А уште помалку за да ја намалам или да ја оспорам веројатноста на нејзината приказна. Сакав само да ја вразумам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога ги изнесе Рајна пред мене можните и неможните претпоставки во врска со ова свое откритие паметам, убаво ѝ реков: „Подобро ќе биде да си ги прибереш фантазиите, Рајно!“
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Ги изнесе Мерлинките да му покажеш на Раушенберг како изгледаат слики од сито и тогаш тој побара од тебе да му го покажеш и останатото, бидејќи ништо Твое не видел порано.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Заедно ќе ги изнесеме на Велигден, тука, на скалите, да ми личи влезот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ги изнесов сите адути, во духот на доверливата искреност со Франсоа Делатр.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
На повторното инсистирање на Донован дали Бугарија се смета „притисната поради концентрацијата на германските трупи во Романија“, бугарскиот министер таквата констатација ја негирал, потенцирајќи дека „концентрацијата на германските трупи во Романија, како и на други места во Европа, ја сметал за сосема нормална“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Избегнувајќи го директниот одговор, бугарскиот министер за надворешни работи започнал да ги изнесува проблемите со кои се соочувала Бугарија „за повторно добивање на својата независност“, со што го свртел разговорот на сосема друга тема.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во рамките на пленумот одржа одделно советување на кое ги изнесе своите лични воени предлози: - До пролетта на 1948 година Демократската армија на Грција да ја достигне бројката од шеесет илјади борци.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Камбаните бијат, а некои од граѓанството на балконите ги изнесоа радиоапаратите и ги развија знамињата.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Убиени нема. На петмината ранети им ги преврзаа раните, ги изнесоа и ги сместија во земјанката отаде трапот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ноќе и само ноќе, од болничките бараки ги изнесуваат мртвите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Затоа жените, кога се приближувавме кон мостот, истрчаа напред да одат да ги изнесат снопчињата.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Но потоа имав проблем како да ги изнесам работите.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Пред поаѓање, всушност, долго размислував, како да ги изнесам од дома.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)