ги (зам.) - измие (гл.)

Од глад или од тоа што знам дека пак е одена наоколу да ги подмамува оние мачки и она куче за пак да може по ручекот чиниите наместо да ги измие да им ги подметне на мачките и кучето да ги излижат.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Рушка донесе вода, сите ги измија рацете и вечераа.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- И после? - праша татко му.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
„Ќе си ги измиеме главите“, додаде друга.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Дојди ми мило и само бакни ме, кога ќе ти напоменам, двенеделно немиените чинии да ги измиеш.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Не верувам ни дека ги изми рацете после серењето.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Тој ден, раскриваше приказната, од жал заплакало и самото небо и заронило солзи, да ги измие тешките рани на ослепените војници...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сепак, Ване се надеваше дека ќ е ги измие уморот и потта под шурката на чешмата во дворот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„Каде замина сината тага на Радика што слезе бисерна од сонуваниот брег и му ги изми на Капиданот раните со прсти од небо и снег?“
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Кога Френк со камионетот замина на работа, таа ја раскрена масата и ги изми садовите и сè уште беше милостиво нечувствителна.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Кога ги измија садовите и кога ги ставија на местото, минаа преку терасата и кога стапнаа на земја, раното сонце ги обвитка со својата нежна топлина.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Кога си отидоа, ги кренав чашите, ги измив и ги ставив да се исцедат, па седнав таму во кујната да прелистувам некој весник.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
ПАНДЕ: (откако си ги измива рацете вади шамија од појасот и си ги брише, а потоа и устата и мустаќите).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
МАРА: Кате, дај го ваму леѓенот и ѓумот, потури му на Пандета да си ги измие рацете.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Не можев да издржам, отидов во кујната и ги измив сите садови, а потоа со мокри крпи прејдов преку подот. 23 февруари Пакетот сè уште не ти го пратив.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Но Русија неколку пати официјално си ги изми рацете пред крвопроливањето.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Со други зборови, таа си ги изми рацете за сите несреќи од едно востание во Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Од филџанот ги изми сите оние работи што не можеше да ги види, иако секое утро, од некоја упорност или по навика, го превртуваше откако ќе го испиeше кафето, трипати го прекрстуваше над газерот, го ставаше на мека салфета, чекаше да се исуши, а потоа десетина минути зјапаше во шарите од исушен талог.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Кога по игранката се врати дома, темелно ги изми забите, ја исплакна устата и си легна со некоја мачнина во стомакот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Со раната врамена во скинат опинок, со таа втора дамка што можела да ги врати кон многубоштво, тие знаеле дека старецот е мртов од птици до чело и верувале дека од изгниеноста под земја брзо ќе се вообличи издолжена подвижност, најпрвин пелтеста, потоа густа и стврдната, најпрвин човек-труп, потоа труп-земја, најпосле змија-отров за нечија несреќа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јован Стојче-Столетников праша: „Нели го запаливме?“ Јордан Шоп одговори: „Вие го запаливте, не јас.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Како дожд да минал преку замагленост и како да ги измил сите нејасности и одвишности што пред тоа внесувале збунетост и недоразбирање помеѓу него и треварите, јасно можел, или само верувал во тоа, да види на темните лица и жилче и брчка, да го чуе дури и шушкањето на тие белези.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Не збудалувајте се, рекол Пандил Димулев. - Ќе му ги измиеме раните со вино и ќе го закопаме.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Не цимоли. Валканите раце не ќе си ги измиеме ни со своја крв. Слушаш ли како се смее?“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ја тргнал раката од чело и се загледал во треварите, едниот Никола, со шилесто лице на стар и мудар лисец, другиот, Пандил, нешто малку покус и со набиена глава во квадратни раменици на кои, без тој да почувствува тежина, можело да се смести по една вреќа овес.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Мајката му ги изми рачињата, го седна на столче и му даде лепче и сирење.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Доаѓаш те гледам за едно простување, за еден непребол да ги измиеш образите од солените рекички со јазикот да ја згасиш врелоста на моите усни доаѓаш да бидеме еден сон и едно утро но посреќно од денес да бидеме едно срце, да збориме со една уста...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Дојде дома. Облече чиста кошула.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Вратот со бензин го избриша. Рацете во вода ги изми.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Крај на третата книга.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Максим се свртува, го зема палтото од Васила но не го облекува, го стуткува под мишка и продолжува да граба пред Васила и пред Карамана - што побргу до стигне на Коритница, за таму, во некое од коритата, не на Кладенец, за да не ја испогани водата, да си ги измие рацете и да го измие секирчето, - да не однесе крв дома, меѓу децата, кои сè уште не се пораснати за такви работи.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И за зарек ѝ кажав да тури војца во пајнца и во пајнцата уште три лајчиња и три жарчиња и да измие три прага од куќата со таа вода и со таа вода да му ги измие градињата на детето, и да му тури малку во устето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Му ги измивме и посатките, му ја изметовме куќата, му суредивме, му сторивме. И ноќта некако ја преседовме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Си ги изми рацете и помина со влажните раце низ својата руса коса.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Тоа беше една вечер кога се враќаше од планината и уморен седна крај каменливата ограда на мостот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Малку по малку, исчезна сосема и оној од разораната земја и од расфрланите предмети што ги опкружуваат сите нови градби; народот ги разнесе и водата ги однесе искршените колци и парчињата од скелињата и преостанатата граѓа, а дождовите ги измија трагите од каменорезачкиот труд.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Татковино, мислеше или говореше, ќе ти ги измиеме раните од војната, и за нашиот човек сега грее сонцето.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Гледајќи ја таа негова беспомошност, живеејќи постојано во болка и напнатост, често ѝ се случуваше да сонува како и таа ослепела и се будеше исплашена и испаничена: одеше на огледалото да се види и да си ги измие очите.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Мисли сѐ спасил, ги измил рацете, израмнето е сѐ, сега доста, збогум животу!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Вчера, вчера, кога врната крв не ги изми црните гревови, тој твој долг и распашан појас во кој заденуваш кама на бесна смеа, бесен вепру.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
После денот шибна низ челичните цевки на пушките, ги избриша сенките на патролите и ги изми плочниците; а тој потече со тој млаз давејќи ја в грло својата пилеста смеа.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Утрото потоа, ги измив соништата од моето лице, и си го исеков погледот од рабовите на твојата насмевка.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Намерата (искажана со невидена мирнотија) е да го реши својот сексуален проблем така што ќе престане да му се згадува сексот со девојките, затоа што со истиот испробан метод престанува да му се гади од татка си, откако ќе појде на чешмата и добро си ги измие рацете... (Што, по ѓаволите?!..)
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Таа само го остави лебот на масата, го префрли шалот на столицата, ги изми рацете и молкум седна да појадува со наведната глава.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Со дождец ѝ се заканува дека танцот ќе го прекине, боите ќе ѝ ги измие и во непознат правец ќе ја однесе.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Тој ги изми прстите колку што можеше подобро со ладната вода од чешмата и се врати во другата соба.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Госпоѓа Мариела ги стави кредата за пишување и сунѓерот во шкафот до школската табла, ги изми рацете на чешмата во аголот на предавалната и со брзи чекори по скалите, слезе на приземјето.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Реков дека ќе ги раскренам садовите и дека треба да ги измијам за утре да го почнам денот со чист прибор. Тоа со садовите траеше кратко.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Ако пак Јас, Господ и Учител, ви ги измив нозете, тогаш и вие сте должни еден на друг да ги миете нозете.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Така ничкосан дедо Петре си преповторува сè што се случувало на тој дамнешен Велипеточен Ден: судењето Христово кај Кајафа, за Пилата - кој си ги измил рацете - си ги измил рацете - ја отфрлил вината дека здивениот народ Христа го барал за распнување на Крст...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Откако им ги измил нозете на сите Свои ученици, седнале на софра и почнале да јадат.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
И снагата да си ја разладат и косите да си ги измијат...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Го зеде тезгерето, еднаш, двапати со мала Ѓурѓа, го исфрлија на буништето на малата врата и се врати, та ги изми сношните ваганки, паници, лажици и тепции и ги нареди во вратките и полицата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Митра остана да ја суреди куќата. Да ги измие мисурките, лажиците, а новите бардаци пак ги однесе во земникот со една клетва по децата и бабите што се нашија од нив и ги излигавија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Утрото порано Митра веќе беше го обесила месарникот со вода на верушките за да ги измие ваганките, лажиците, тепциите и грнето во кое се вареше петелот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Митра го истави грнето од огништето, го зеде ѓумот со вода и леанот па им тури да си ги измијат рацете.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
При заминувањето, Французинот се поврати, ги извади очилата и си ги изми очите.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Мајсторите слегоа долу, си ги измија рацете, ги скрстија нозете и седнаа околу чергата.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Брго-брго мајката го клала ѓумчето со ракија до огнот да се стопли, а Неда го донесла големиот стол, та го клала да седи Силјана; му ги собула опинците и му ги измила нозете и го променила со велигденската руба.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Еднаш Катерина дотрча од бањата врескајќи. Беше избезумена. Дури на креветот се качи.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- За каква вина станува збор – речиси извикав – освен ако не мислите на вашата конструкција дека ми ги смалува тешкотиите околу моите проблеми божемното заземање на висока личност?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Сепак, посоветувај ја девојката дека саможртвата не се исплатува – продолжуваше со советите Грофот без да си ги измие рацете – таквите истапи, како нејзиниот, доведуваат до прераспоредување на вината.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ги измив и прстите што не беа во завој а потоа бокалот вода што го истурив врз згазените лебарки ги одвлечка во канализацијата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Или сега веќе попусто се обидува да ги измие црните размисли?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ги измија садовите, ги избришаа и особено внимателно ги наредија.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
66 „Тоа е еден дел од причината зошто.“ „Па“, рече тој станувајќи, “што ќе правиме ние? Ќе ги измиеме ли садовите?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И најпосле – ручекот стаса. Зоки прв си ги изми рацете, и, се разбира, исто така прв седна на масата.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Ќе му рече мама на Зоки: - Дојди да ми помогнеш да ги измиеме садовите, сине!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Мајката рече: - Јас го исчистив станот, ги измив садовите, направив салата и ја наместив масата.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Вели: „Најнапред му поливав под оревот да си ги измие рацете, потоа почнав да му поливам да си го измие и вратот, и најсетне, кога генералот се свлече до половина, пустата јас, и не ми требаше многу а да не забележам дека тој и не бил само генерал туку и мажиште“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Познајниците му се смееја, колегите го озборуваа, жените го сожалуваа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Овојпат свекрва ми ме изненади нудејќи се таа да ги измие садовите, бидејќи раката ми беше врзана со завој.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
А не е културно да избега во тоалет да си ги измие забите, а нејзе да ѝ даде чаша вода. Апсолутно не.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Како гостин јас имав предност прв да одам во тоалет, така што сепак измокрив седејќи на шолјата, потоа си ги измив забите и лицето, па си легнав, чекајќи сите истото да го сторат, вклучително и тетка ми која веројатно ќе го исчистеше тоалетот откако и сама ќе го искористеше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Целото! - задоволно воскликна мајката - Прво го исчисти, па го исече, па го истепа, па го зачини и на крај го испече.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Ти се допаѓаат ли надреалистите? Јас мислам дека се интересни.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Проверува дали сме ги измиле забите пред да го гушнеме, дали ни се чисти нозете или пак ќе го задушиме.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
„Многу кал изгазивме. Влатко ќе ги измие и забрише чевлите, а јас ќе се одморам.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Многу е важно за презимување растенијата убаво да ги измиеме.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Па наврати води да ги измијат трагите дека некогаш нешто лазело по земјава. И така да биде крај.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ниту со вода и сапун да ги измиеш...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Овчар бил. Еден ден, кога му дошол редот, другарите ги скорнале овците, а тој останал на бачило да го премести трлото, да ги измие каците, да ги испере цедилата и да стори сѐ што требало за да можат вечерата, кога ќе ги измолзат овците, да го спастрат млекото.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Паметам како приквечерта, додека мајка ми в огниште го ставаше котелот да зоврие вода за да ни ги измие главите, баба ми ме прати да го викнам Килета на поп Донета, мајка ми нему да му ја измие главата.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
- На раат нека си ги измие главата и брадиштето- рече баба ми сожалувајќи го попот со самохраното синче.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Братучедите, седнати на грмот под големиот орев туку што решаваа да станат да си ги измијат порциите од ручекот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Веројатно за да ги измијат улиците од прашината и нечистотијата пред првиот девствен снег.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Да си ги измиеме рацете и ќе почнеме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Толку гнасотии им поминале што ниеден сапун не може да ги измие. Ајдучка работа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
За да не ги видат Еворпејците, натераа Цигани да ги измијат тие локви, издадоа наредба да се отвори чаршијата и објавија дека секој е слободен да си ја гледа работата“122.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)