ги (зам.) - згрчи (гл.)

Ги згрчи прстите и ја потпре брадата на гради. Полека говореше, како да чита нејасни слова.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
„Јас сум казнет со оваа стравична празнина,” рече, и, наведнувајќи ја главата, удри со челото во тупаниците.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Ова е казна,” рече, и ги згрчи прстите во тупаници, полека поткревајќи ги кон главата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Страв голем ги згрчи грлата, ги скрши рацете и колената ги свитка, лицата ги искриви, се вгнезди во очите, проникна под кожата, влезе во коските, го помати умот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Погледна во Ренди, си ги згрчи рамениците и малку смотано се насмеа.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Плакатата што Коле му ја прочита, му ги згрчи веѓите.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)