Под твојот кревет дреме пеколот. Експлозивите ќе ги збришат долните страсти и оргиите.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Просперо предизвикува бура којашто треба да ги збрише неговите стари непријатели од брегот на островот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Како тополи сред надојдена река ќе останат енграми зашто ни времето не може да ги збрише...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Ноќ во солзи што ќе ги збрише маркирот на времето...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Остана таму, го заборавија човекот кога ги разотворија вагоните, како да ги збриша некоја разулавена ветрушка и ги настега во нив, замижувајќи им ги очите, затапувајќи им ги главите и така, возот свирна, исписка, како со човечки глас да се огласи и веќе никој не можеше да го запре.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Берлинчани се борат да го разубават својот град и во тоа вложуваат огромни напори и се надеваат дека ќе успеат во своите потфати и така да ги збришат трагите од војната.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ќе го пригушам нежното распаѓање на мислата... „МОЖАМ СЕ“ Ко капка роса на лозов лист, ќе го пронајдам патот, за да ги збришам сите темни дамки во твоето срце...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)