ги (зам.) - замрзне (гл.)

Имајќи го на ум ноќешниот разговор со Лазора Перуноски, дека може Хаџи Ташку и дружината се кријат на чифлигот јали Муслиоски јали Мустафовски, рече Најарно е, Тахир бег, ние првин да извидиме дали ајдути ни се кријат кај некого овдека, во Потковицата, без тој да знае, јали во плевната, јали во копите, зашто и ајдутите не се баш толку мажи па да ајдутуваат по вакво време, и тие носат еден живот, а не повеќе, и нив може да ги замрзне студ јали волци да ги раскинат, а потоа, ако не ги фатиме овдека, ќе тргнеме во потера по нив.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Некои ги замрзнуваат движењата, со лубеницата надената на вилушка високо во воздух стрпливо чекајќи опасноста да се оддалечи.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Гледајќи на едната страна на мостот почувствував топлина во душава, а во истиот миг студена болка во градиве, очајна вознемиреност ми ги замрзна солзиве, гледајќи ги созлите во очите на страдалниците.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Немав зборови, на ништо не мислев, само вознемирено и во исто време скаменето гледав во мостот на белото платно.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Зар е тешко да се сака, зар тие што живеат за љубов од љубов да умрат.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Љубовта е наша потреба, наше исполнување, веруваме во таа сила која полека не уништува, отров за нашиот ум, кој се шири и ги замрзнува сетилата и секоја наредна минута убавите чувства се претвараат во омраза.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но оној пат ги замрзна сите кога гласно рече како мисли дека сум сајбер-панк верзија на Рудолф Валентино.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Секогаш е преполно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На неа е телефонот на фирмата која ги замрзнува мртвите тела за да бидат во можност, теориски, еднаш во иднината пак да се вратат во животот. Маргина 34 115
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Момчето што седеше покрај мене се поднамести и, шепотејќи, пак рече: - И и и, мајќата!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- А зошто, бре, неранимајко, - трас - се слушна шлаканица и пцост - те прашувам тебе, никаквецу, си ги замрзнал децава, а?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)