ги (зам.) - даде (гл.)

Тики: Од каде па ти знаеш за Џони Тандерс? (ѝ го зема џоинтот) Ќе ти ги дадам сите негови дискови, само вечерва на полноќ биди во тортата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Девојчето (Му го грабнува џоинтот и повлекува): Ти реков, Тики, ништо од спогодбата ако не ми ги дадеш дисковите од Џони Тандерс плус 10 грама.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тики: Грета, ќе ти ги дадам парите што ти ги должам!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Можеби во минатиот живот сме биле љубовници!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во времето на вечниот генерален директор (Ј. Ќука) – работниците се изиграни од него и од тогашното раководство: имено, наместо акциите за коишто вработените даваа и до 50% од платата за да ги купат и за кои мислеа дека се од централата на АД „Охис“ – Скопје, ним им се [про]дадени акции од фабриката што произведуваше течно стакло ГЕС Гостивар, која имаше многу помала реална вредност и којашто подоцна оди под стечај2 (оваа фабрика и раководството ја купуваат со парите кои вработените ги даваат за откуп на акции од АД „Охис“ – Скопје).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во постапката за обезбедување судот може да определи само едно од средствата определени со овој или друг закон (чл. 9, ЗОП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За обезбедување на парично побарување може да се дозволи секоја мерка со која се постигнува целта на таквото обезбедување, а особено: (а) забрана на должникот да располага со подвижни предмети, како и чување на тие предмети; (б) забрана на должникот да ги отуѓи или оптовари своите недвижности или стварни права кои врз недвижноста се запишани во негова корист, со прибелешка на таа забрана во јавна книга или да ги даде под закуп; (в) забрана на должникот да продава хартии од вредност и удели; (г) забрана на должниковиот должник да му исплати на должникот побарување или да му предаде предмети, како и забрана на должникот да прими предмети, да наплати побарување и да располага со нив и (д) налог на носителот на платен промет на должникот или на трето лице, по налог на должникот, да не дозволи од должниковите сметки исплата на паричниот износ за кој е дозволена привремена мерка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Пред настанувањето на спорот тој имаше работен стаж од 25 години а, според систематизацијата на работните места, работеше како електротехничар во „Охис Пласт М“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Откако конечно ќе се обезбедеше соодветниот соговорник, со него се потпишуваше писмен договор за соработка според кој тој имаше право слободно да одлучи дали податоците кои ни ги дава треба да се анонимни, или пак имаме дозвола да ги објавуваме во целост – сосе имињата и презимињата на учесниците.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Каде ви се? – Ги дадовме! – прифати мајка ми, навикната да одговара прва, кога упаѓаа туѓите војски в куќи, во отсуство на татко ми.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
– На Чанга му ги оставивте? – Да ,на Чанга ? – одговори тивко мајка ми. – На Чанга, на Чанга... сите му ги дале козите на тој проклет прч Чанга... – процеди низ заби нервозно шефот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Земјоделските и сточарските задруги не ги дадоа очекуваните резултати.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
– Каде ги дадовте козите! – продолжи шефот, додека неговите придружници веќе пребаруваа во дворот, во куќата. – Таму, таму ги дадовме! – процеди мајка ми покажувајќи кон паркот... – Каде таму... подобро кому?
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тој молчеше. Ќе ти ги дадам, му реков. И навистина му ги дадов.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сите извори откај планината властите, или некој од властите, му ги дале на некој бизнисмен што изградил рибник на главниот пат, блиску под Дарван.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кога дојдоа да ме земат од болница за да ме вратат во домот побарав да го видам чичкото (градинарот) оти откако ми ги даде бонбончињата јас не го видов повторно.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Парите, што тогаш ќе му ги дадеш на „газдата“, прво ги трие околу брадата, а потоа ги тресе во џепот, се прекрстува, и сѐ тоа во знакот на среќниот пазар за тој ден.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Освен на почетокот кога за кратко ја заведе егзотиката на Солун, таа никогаш не го прифати овој град. И тој не ја прифати неа.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
2 Responsa – Oдговори на прашања и дилеми од секојдневниот живот, што авторитетните рабитини ги даваат како толкувања врз основа на познавањето на верските извори и принципи и коишто потоа стануваат обичајни правила и принципи
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Ти донесов нешто да каснеш...“ - му вади Нина свиткани колачиња со мед што ѝ ги дадоа кај другарка ѝ. 
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Таа го следеше неговиот безизразен поглед и во неговиот замолк утврдуваше дека ништо, ама баш ништо од советите што и самата му ги дава, не допираат до него.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Зар не можеле да ми ги дадат просто старите Баневи чевли, отворено, без никаква измама, и јас ќе ги примев, зашто морав да ги примам, и ќе ги носев како што ги носам сега, но немаше да ја носам и оваа безмилосна навреда.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Мислата нагло му свртува на друго: можеби, ако не ги делеше тие пари, ако ги дадеше за засилување на храната, ќе успееше да го направи оној нужен напор за освојување на последниот поен.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Место да ги дадеш навреме да ти се поправат, ти чекаш да изгнијат. Ајде поправај ги сега.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сигурно веќе неколкупати се договарале кога е најзгодно да дојдат, мајката можеби излегла денеска пол саат порано од работа, но сепак се подзабавиле и за малку да им пропаднат парите што ги дадоа за тролејбуска карта.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Прегрнување на виртуална слика на жена што плива во просторот и којашто можеме по желба да ја моделираме, со којашто можеме визуелено слободно да манипулираме, галење девојка на екранот на „подводната маска” не е тактилен однос со неа, сѐ уште не е чувствување на сите оние полови квалитети што ги дава реалното тело.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
ronald leing СОПСТВЕНОТО И ЛАЖНОТО ЈАС КАЈ ШИЗОФРЕНИКОТ Сега ќе се обидеме да ги поткрепиме своите зборови со избрани описи на шизофренијата што ги даде еден американски пациент во фазата на закрепнување.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
- Ми требаат. Ќе ги дадам... - На кого?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
На капите што вчера ни ги дадоа им сошивме црвени петокраки и ги дотеравме да не ни висат над тилот и ушите.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Нека се замрачи, ќе одиме понатака да бркаме работа — одговори Толе, придржувајќи се на упатствата што му ги даде Бешот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Андона, Кулета, и Мирчета ги преслекоа селаните и не ги дадоа да паднат в раце.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Овие пари, петстотини лири, ми ги дадоа Трајко и Толе да ви ги предадам за пушки — им рече Крсте на Грабула, Бајракот и брата му Алекса и им го подаде црното шамивче во кое беа врзани.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јован го знаеше целиот овој историјат, та затоа кога му посакаа Толе и Трајко петстотини лири, се пренесе во тоа длабоко минато и си рече: „дојде Катар Ќаа пo неговото, требе да му се одборча" — и почна така шегаџиски да се однесува со нив, како боже со благодарност им ги враќа нивните пари што му ги дале на заем.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Кога ќе ви притребам пак, дојдете!“ — и ги прибра трите половини лири што му ги дадоа за преврската.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Сигурно некои коркари како вас, — не престануваше Толе да ги навредува.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
За татка му Сивета и за Јована тие пари беа аирлии зашто, преку трговијага, беа ги умножиле десетина и дваесет пати, та Јован навистина со алав им го фрли ќемерот и ги покани гостите да ја продолжат веселбата, што им беше чудно на сите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По излегувањето од Алимасковци, Бајракот се наврати кај Бабовчето и овој го внесе во визбата да му соопшти некаква новина од Мариово.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
За гозбите денешни што да прикажуваме: тие беа нарачани сношти за педесет души аскер, за два чауша, пет онбашии и еден муљазим, а сега ги јадоа само шест души Толева дружина и седум членови од новиот комитет.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе на очи ги измаскари Перета, Тренков и Ацев, а особено неговиот бивш секретар Шаќира што побегнаа од Витолиште; ги потценува и понижува со разни епитети: кокошкари, мазникари, но си ја зеде грижата да не ги даде в раце на потерите и на смртта од глад, та така од една висока точка се постави како нивен заштитник.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Бројот на одредите и нивната бројна состојба може да му ги дадете приближно, но никако сосема точно“. 86
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Таа чекаше да докапе и последната капка од шишенцето, па да му ги даде сиџилите, лимоните и лупата...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Битолските газди откажаа да ги дадат ќерките - не затоа што беше лошо момчето, а затоа што тие сметаа дека ќе се понижат ако се сродат со луѓе кои уште мирисаат на селска пот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Снимателот немаше доверба во својот асистент да му ги даде инструментите што си ги задржа на вратот како амајлија, иако во штабната барака не го очекуваше некоја неизвесна судбина освен да пие ладно кафе, да трга цигара по цигара и одвај да чека да му понудат од шишето што се криеше во бирото.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Покрај неговите навистина добри коментари за скорешните резултати на оваа дисциплина, карактеристиките што тој ги дава за првиот период се подеднакво актуелни и денеска во склопот на работата од индивидуалните опсервации и полемики на преведувачите.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Дипломите не служат за ништо: зошто би одбивала да ги дава, подготвена е, впрочем, да ги дава секому - па зошто тогаш таа провокантна политика ако не треба да се кристализираат енергиите околу една фиктивна оска (селекција, работа, диплома итн.), околу еден веќе мртов референцијал во распаѓање.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Пудриерите со камена пудра, шишенцата со парфеми, убавите чанти, свадбениот подарок од Френк, кој се состоеше од комплет четка за коса со сребрена заднина и еден чешел, сите тие нешта и други работи таа не им ги даде на своите ќерки, на кои Даниел би можел да ги види, туку на некои небитни познајници, каде што беше многу мала можноста неговите очи, кои секогаш ги гледаа тие нешта, да ги забележат.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Услуги кои ги даваат странците врз основа на регистрација на работата 1.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Услуги кои ги даваат странски уметници и професионални автори Измените во оваа област предвидоа дополнување на листата на професии кои законодавецот ги подведува под терминот „странски уметници“.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Како што дождот, паѓајќи на земјата им ги дава на билките нивните особини: на слатките – благост, на опојните – опојност, а на отровните – отров, така и светлината таа, кога влегува во срцата на луѓето, се менува и им дарува моќ според доблестите на срцата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Бев готов да скокнам до таванот, да го пробијам; бев убеден дека Луција ги прочитала и ѝ ги дала на мајка си.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Дека ние сме заслужните за нејзиното воведување па затоа и нам треба да ни припаднат привилегиите што доаѓаат со нејзиното постоење.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Однесувањето на луѓето во случајот со Кошевски а потоа и во мојот случај ми помогна да сфатам дека многумина од нас, борците, кои бевме спремни да си ги дадеме и животите за оваа слобода, сметаа а и уште сметаат дека ние сме авторите и создателите на праведноста.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Чоколадите што му ги даваат на братчето ќе ги згорчува секогаш, а потем пак ќе ги прави слатки и тој ќе ги јаде.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
На сите убавини што ни ги даде господ, како сами не знаевме да побараме...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Недетерминираност внатре во детерминираноста Доколку нарациите на индивидуите за нивните животи ги ограничуваат значењата што тие му ги даваат на искуството, како и аспектите на искуството коишто ги избираат за изразување, и ако тие значења имаат специфични и реални ефекти во животите на тие индивидуи, тогаш имаме јак аргумент за 46 Margina #4-5 [1994] | okno.mk детерминираност.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Нивото на свесност е составено од интерпретации на ликовите во нарацијата, и од оние на читателите, кога тие на покана од писателот, навлегуваат во свесноста на ликовите. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 45
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
На пример, доминантните Западни сфаќања поставуваат високи индивидуални и полово различни спецификации за начините на постоење во светот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Нивото на свесност ги дава значењата изведени од ликовите и од читателите преку “размислување” за настаните и темите кои се откриваат преку нивото на акција.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Му ги дадов цигарите на штрајкачот и останав навреден; ги зеде без да ме погледне.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Восхитен бев од синојте кои Елада ги даде.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Вил и Грејс и понатаму си е ситуациска комедија; La Cage aux Folles и Кирија и понатаму си се бродвејски мјузикли; Сѐ за мајка ми и Лошо образование и понатаму си се мелодрами – и, било како било, тешко дека некоја од нив ќе биде дел од образованието во раното детство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мојот приказ е апстрактен, крајно шематски и несомнено симплистички, но барем го крепи извесно количество емпириски докази – имено, доказите што ги дава една критичка анализа на машките геј-културни практики и на пошироката културна поетика врз која почиваат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Токму тука Ахил ја изнесува намерата да одбие каков и да е материјален надомест за општественото унижување и за емоционалната штета што ја истрпил од Агамемнон.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Локалните геј-весници сега се заменија со национални, висококапитализирани списанија на сјајна хартија наменети за пазарна ниша определена од делокализираниот геј-идентитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Михаил Д.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Самиот напис на Томасини ги дава сите оправданија што на човек може да му затребаат за таквата подозривост: точно укажува зошто на геј-мажите би им било паметно двапати да си размислат пред да се послужат со Њујорк тајмс како со средство за истражување на емоционалното и на еротското значење на своите женствени идентификации.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не сум никаков специјалист за популарната култура и не сум никако поткован за никаква стилска струка, па не бев добро намирен да се зафатам со тој проект.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А се држам за него, иако знаев дека никогаш нема да успеам да ги најдам сите одговори, дека дури нема да најдам ни многу одговори, токму зашто прашањата се поважни од сите одговори што би можел да ги дадам.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Контактот лице в лице во геј-маалата, кој веќе згаснуваше, сега сѐ повеќе стануваше заменлив.450 Можеше да си најдеш геј-луѓе на интернет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Исто како што геј-културата денеска е поголемо табу од геј-сексот, така и токму културата на хетеросексуалноста – она што го нарекуваме хетеронормативност – е таа што сега ѝ ги дава најцврстите гаранции на општествената легитимност на хетеросексуалноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа нуди естетика на општествено суштествување кое се приврзува за обликот на еден прав живот и му дава убавина и вредност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Новите сјајни геј-списанија немаа намера да известуваат за политички дебати од чисто локален интерес, а камоли да се зафаќаат со критика на пазарната категорија на геј-идентитетот од која зависеше токму нивниот бизнис.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Книгите, пак, за настраните семејства кои се посебно осмислени за деца од основноучилишна возраст, како што се Хедер има две мами, Џени живее со Ерик и со Мартин или Со Танго сме си тројца, иако можат и тоа како да придонесат кон дестигматизирањето на хомосексуалноста и кон поголема општествена толеранција, сепак баш и не го уриваат хетеронормативниот монопол врз формите на изразување што ги има во главните популарни жанрови. ‌Во секој случај, главнотековните културни облици ги даваат единствените жанрови што ги знаат повеќето деца.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа несразмерност, укажува, е истовремено и последица на човечката смртност и генеративен извор на симболичните општествени норми чие обештетувачко фунционирање ги дава единствените средства за премостување (но не и за затворање) на јазот помеѓу човечкиот субјективитет и човечката општественост: … и од убиецот зар на братот ќе земе или за своето дете убиено откуп си прима; та си останува оној, што отплатил многу, во градот, овој пак срцето своје и гордиот дух ќе го смири, кога ќе добие откуп; а бозите в градите тебе лош и непомирлив дух ти ставиле... (Хомер, Илијада 9. 633-637; прев.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Значи, рамноправноста на гејовите, сама по себе, нема да им стави крај на хетеронормативноста и на нејзините последици.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дури и деца одгледувани од лезбејски или од машки геј-родители отпрвин се изложени, барем до некој степен, на главнотековните културни жанрови и стилови на изразување. ‌Фактот дека популарната култура денес редовно вклучува геј- и (значително поретко) лезбејски ликови во диегетскиот регистар на нивните приказни не го менува генеричкиот изглед на самите приказни (односно, не менува дали ќе бидат или нема да бидат комедии или мелодрами), ниту, пак, ги менува начините на чувствување што се кодификувани од традиционалните генерички конвенции и кои возрасните ги преземаат во своите содејства со другите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не, понудив, признавам, шпекулативен приказ за начинот на кој некои поединци (и геј и стрејт) се здобиваат со машка геј-културна ориентација, чии координати се протегаат до полињата и на сексуалноста и на родот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Она што го покажува примерот со италијанските вдовици од Фајер Ајленд и она што го имплицирале и претходните примери со Тони Кушнер, Дејвид Мекдијармид, Том Ширер, Беовулф Торн и Исак Џулиен е дека токму сопственото страдање на самите машки геј-субјекти е двигател на оваа карактеристична форма на саморанувачка иронија и ги дава побудата и поттикот за смеење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Многупати сум се покајал што само сум се зафатил да го сфатам односот меѓу машката хомосексуалност и културниот облик или да ја објаснам логиката што е во основата на фасцинираноста на машката геј-култура со одредени артефакти на главнотековната култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Па тие деца што ќе се здобијат со нестандарден или со дисидентски родов или сексуален идентитет нужно си го градат тој идентитет во однос на главнотековните културни облици.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тука е и димензијата на хетеронормативноста која Ворнер ја нарекува „репросексуалност – испреплетувањето на хетеросексуалноста, биолошката репродукција, културната репродукција и личниот идентитет“ во стил на живеење што создава „однос кон себството кое сопствените темпоралност и исполнетост ги гледа во поколениското пренесување“ и побудува етос на „себетрансценденција“ како основа на човечкото достоинство.467 ‌Доминантноста на хетеронормативноста зависи од пробивноста и неминовноста на тој етос – многу повеќе отколку од задолжителната хетеросексуалност како сексуална практика.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Напротив, општествените и политичките контексти на машката геј-култура честопати ќе ги даваат клучевите за нејзино разбирање, како и емпириската основа за толкување конкретни текстови, предмети и практики.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Приговарајќи дека Ахил е „тврд“, Ајант изнесува радикален аргумент што го признава несразмерното растојание во општествениот живот меѓу она што го чувствуваме и она што можеме да го сториме во врска со тоа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но тоа нималку не ме обесхрабрило да барам макар по некој одговор.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа отелотворува имагинативна структура што му дава значење на обликот на поединечно постоење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ова што штотуку го изнесов тука, се разбира, не е теорија за она што ја предизвикува машката хомосексуалност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таква анализа зазема поголем дел од книгава.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Слично така, геј-весниците и геј-книжарниците ги обнародуваа новите дела од областа на геј-историјата и квир-теоријата, толкувајќи ѝ ги на заедницата нивните дострели на јазик што заинтересираните читатели можеа да го разберат. ‌Разбивањето на геј-населенијата и разнебитувањето на геј-маалата значеше исчезнување на материјалната и на стопанската основа на геј-печатот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во обид да им удоволат на сите, да му удоволат на едно национално читателство составено од имашливи поединци кои можеа да си ги дозволат производите што се рекламираа на нивните страници (со што се покриваа трошоците за плати, печатење и дистрибуција), овие изданија стануваа сѐ понеконтроверзни, сѐ покомерцијални и сѐ полесни, за да се претворат најпосле во геј-еквиваленти на списанијана што ги даваат во авион.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
- И веднаш потоа ми ги даде очилата, кои кој знае и кога кој лекар ѝ ги препишал, па беа останале само на едно врвче.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Многу тагуваше по гранченцата, и докторите завиткаа неколку в крпче, и ѝ ги дадоа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Таа го развитка крпчето, помина по гранчињата со прстите, и рече: „Ова не е моето семејство.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ни ги дадовте и јарињата и јагнињата. Власта тоа не ви го заборава.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Македонскиот идеолог и револуционер му наредил да му ги даде сите пари што ги има кај себе.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Кога вака изнесените податоци би ги ставиле во контекст на денешното живеење, би можеле ли да си го поставиме прашањето: Имаме ли луѓе кои би си ги дале гаќите од газот за ескалација на културниот миг?
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Балабанов послушно бркнал во џебот и му ги дал парите што му биле неопходни за преживување во туѓина.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Сенарот, еден ден ѝ се исповедал на својата жена и рекол дека од инает не сака да му ги даде парите на јагленарот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Му ги собрале парталите и оние неколку парички што му ги дале добри луѓе за душа на своите мртви, мислев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Го најдов и се сожалив, мислев вакво човече, момченце со брада и брчки, не знае што е грев и мислев дека не знае, кутриот, што му се случило, соблекле и го натепале зашто можеби се бранел со својот поснички крст.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
АНТИЦА: (ги зима чорапчињата и му ги дава на детето, а по тоа го бакнува).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Заклучок: Врз основа на сето погоре искажано и имајќи ги предвид: од една страна неопходноста, особено во нашата широка татковина, да се воспостави една гледна точка по сите општествени потреби и мерки на владата; од друга страна - невозможноста на постигањето на оваа цел без дарување на поданиците со надежно раководство за составување на мненијата; - нема да кријам (повторно, одличен израз!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Задолжително ќе го користам што почесто) - нема да кријам дека најпогодно средство за тоа ќе беше воспоставување на повремено официјално издание, што ќе ги дава погледите на раководството за секој поединечен предмет.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
А едно момче во бело, со некаква чудна подуеност на модрото лице од студот, оди напред пред сите, со барјачето и со белата наметка што ги даваат во црквата за таквите редови, додека тие стојат со сонати капи крај патот, сигурно враќајќи се од училиштето во тоа зимно пладне со еден силен и црвеникаво нечист одблесок на сонцето од зад валканите облаци, и засипнатиот селски поп со извиткан тенок како штичка блед нос и со проседавени валкани сиџимки нечешлана коса, спуштени по измрсените рабови на свечената одежда пее бесчувствено и колку да помине редот одвреме навреме: „Вечнаја памјат, вечнаја памјат“, затегнувајќи на секое „а“, а потоа некое од сите тие деца крај патот вели: „Дојдете“, и тие заминуваат со поворката кон гробиштата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Рада не ни помислуваше да му ги даде тие одговори.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ѓоре ѝ ја отворил раката, ги зел парите, ги дал на војниците, а потоа, доцна ноќта, мртва си ја донесе дома.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во раката, кога заедно со војниците ја товарале на колата, ѝ нашле 100 лева, бездруго имала намера да му ги даде на Јована Акиноски кој ја растурил бомбата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ќе премине во наша вера, ќе стане бег, и ќе му ги дадам Мунивер и Анастасија за да се ожени со нив.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но таа, верата, не ги интересира нив, грчките попишта; сакаат да ги држат Славјаните во своја духовна власт, да ги погрчат и тие да ги собираат даровите и парите што ги даваат верниците.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Блек, горд столб на општеството, на почетокот не можи да се помири со хомосексуалната ориентација на својот син Стивен, и и мислам дека дури му ги дава клоците од дома (или овај револтиран поради непочитувањето на разликите во неговата куќа самиот си заминува, не се сеќавам).
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Се чудат, се умат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Зева од вие чушките ситните едно кило, му вика: - На, ќи му ги дајте на царот ваш, ако може да ги изеде вие чушките, тогин може Македонија да ја повладе.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Не бре, брате, не се јаде никак, не се клава во устата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Денот фати суснежен дожд и ни дадоа долги гаќи, нови чорапи и по две цигари. Јас оти не пијам тутун, цигарите им ги дадов на Витомир и на Гошета Љубин. По една на секој.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Потоа го олупи и лушпите и ги даде на Левтерија. - Утре растури ги, ѝ вели на Левтерија.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Секако Бојана. Имај предвид дека парите кои родителите пред матура ми ги дадоа за плесна школа ги потрошив на Гардист и на цигари!
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Ви давам три дни за размислување.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Немаа време ниту да седнат. Задушувајќи се во солзи, Марија му раскажа за бедата во болницата, за варваризмот на болничарките, за храната која како да е за кучиња, за бескрајните ноќи во кои не можеше да заспие од ужас.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Акакиј Акакиевич мислеше, мислеше и реши дека ќе мора да ги намали вообичаените трошоци, најмалку во тек на една година; да се откаже од чајот за вечера, навечер да не пали свеќа, а ако е потребно нешто да се сработи, да појде во собата на газдарицата и таму да работи покрај нејзината свеќа; додека оди по улиците, да гази што е можно полесно по камењата и плочите, речиси напрсти, за да не се излитат пребрзо ѓоновите; што е можно поретко да ѝ ги дава на перачката валканите алишта, а за да не му се валкаат, секојпат кога ќе дојде дома да ги соблекува и да останува само во полупамучната облека, мошне дамнешна и поштедена дури и од самото време.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А ако погодите, ќе ви ги дадат сите растенија од оваа нива.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Имаше многу обврски, тежок живот, но сега, кога требаше да го напушти, не ѝ изгледаше толку одвратен. – Со Френк беше на прагот од еден друг живот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Беше сосема очигледно дека се подготвила за заминување, облечена во својот тажен капут со боја на јагоди и во едни одвратни чевли кои ѝ ги дадоа од сожалување.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тој ѝ велеше дека ги троши парите без ум, дека е глупава, дека не ги дава тешко спечалените пари за да ги расфрла по улица, и уште триста други глупости, зашто обично, саботите навечер беше тежок немтур.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Исто така, од помош може да биде ако терапевтот запомни дека, иако тој или таа се експерти за употребата на јазикот во разговорите, тој или таа сепак не можат да ги дадат одговорите на животните дилеми на пациентот (Andersen, 1991).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
„Власта, онаа што не крка лубеници на гнила софра, му ги дала медалчињата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Му ги дале жените и ќерките на оние што не се овде.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Му ги дадов последните шест денари што ми тропкаа во паричникот. И така само ме нервираа. Така празен, поличен ми се виде.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Таков спој на доживувања, како уживање во себе, никој друг не е способен да ѝ ги даде.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Фразата „компајлирање во интерен код” е само себеисполнувачка фантазија, бидејќи доказниот материјал, ако не е арбитрарно исклучен од игра, покажува дека меморизирањето на кодови и правила и изведувањето на со правила регулирана манипулација со симболи, едноставно не се доволни да ги дадат овие мистериозни ефекти, иако тие се доволни да дадат совршено исправно имплементирање. (А ефектите мора да бидат навистина мистериозни за да се справат со роботичкиот предизвик (deixis) за делување врз светот ( како со прашањето за левиот xеб на панталоните); на крај, Тјуринговиот тест (ТТ) е само симболи-во/симболи вон процедура, со оглед на тоа што штотуку привиканата „деиктичка” моќ би имала потреба од симболичко втемелување.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Во секој случај, Луан Старова, со овој роман, според мое мислење, ја дава круната на својата балканска сага, но приложува и клучна книга во библиотеката на балканското разбирање и балканската археологија на знаењата и самопознанието.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ти ми пишуваше дека со себе во Турција си ги носел закониците и книгите на Монтескје што ти ги дале француските офицери во Поградец пред твоето заминување за Цариград.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Така, романот станува широко епско платно со многу епистеми кои ги даваат есеистичкиот призвук на романот, неговата интелектуална полифонија и неговото мисловно, духовно и културно богатство.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И, најверојатно, многу совесни жители залудно ги дале своите животи за да го излекуваат.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Да потсетам, културата не е ослободена од данок, а на приватниот сектор не му оди во прилог да ги дава парите без интерес.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Кога татко ми ќе дојдеше од пазар и нешто ќе ни купеше за јадење, некои слатки работи, јас не ги јадев, на мајка ми ќе ѝ ги дадев, а таа ќе ми речеше – ти касни, треба да растеш, а јас ќе се навредев.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Германците почнаа со ракети да нè осветлуваат, одвај се спасивме.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Седнавме подалеку да се одмориме, веќе почна да се зазорува па јас им предложив: Другари, кој ги сака овие чизми, ќе му ги дадам за замена за опинци.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Сакав тајните од погледот длабок до една да ги соберам, за дар да ти ги дадам, дека само ти знаеш да ги чуваш.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
„Дали сте подготвени да ги дадете своите животи?“ „Да.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Покрај каминот имаше едно исчукано нафтено ќумбе, едно тенџере и две шолјички за чај што му ги даде на употреба г. Черингтон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Или навреме се плашиш еден ден имотов да не се земе за некој тимар, за оние што им ги даваат за служење во турската војска?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Дваесетте аспри што ќе ми ги дадеш се од милост, за да ги помогнеме неговите кутри потомци, а другите десет аспри се за оваа друга книга што ќе имаш исто така чест да ја добиеш од мене”.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Не би ги дал за ништо на светот, да не мораше.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
На ум му падна и една друга света книга, некој псалтир, што ја беше видел кај струшкиот поп и од која овој му го прочита, со смеење, делот каде што пишуваше дека некој грешен јеромонах Данаил ја беше купил оваа книга од граматикот Тодор од охридското село Равне, и си ги дал за неа обетките од попадијата за позлатување и згора уште два перпера.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Изутрината, само што попот Ставре го префрли епитрахилот преку рамо, а светите писанија му ги даде на епитропот, туку во црквата бапнаа растрчани робот Бошко и мајстор Миклош, Унгарецот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Беше горд и ми ги даде како подарок за мене. Ги подготвив и јадевме со сласт.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Вечерата продолжила. Кога јаделе Христос земал леб, го благословил, го прекршил, па парчињата им ги дал на учениците и им рекол: - Примете, јадете; тоа е моето тело.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Тие неколку години на специјализација се лиши од многу мали и поголеми задоволства што ги дава животот, од попладневни одмори, викенди, летувања…
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Второ, во 2007 година, покрај останатите на- малувања на правата што ги дава овој закон беше укината и обврската на Фондот, спогодбено со други субјекти, да учествува со средства за вработување на деца со пречки во психофизичкиот развој – деца на осигуреници (чл. 19, ЗИДЗПИО/07). 3.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Но, со усвоју- вањето на овој услов сите права што ги дава статусот невработено лице, колку и да се тие мали, повеќе не може да ги користи лицето кое го прекинало работниот однос по своја волја.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Така, се воведе можноста за извршување услуги од страна на странци без поседување на дозвола за работа, но само врз основа на потврда за регистрација за работа ако се однесува на давање на сле- дните услуги: а) договорни услуги кои ги даваат странски уметници и професионални автори (чл. 27); б) услуги за трговски саеми (чл. 28); в) услуги кои се поврзани со набавка на стока и постпродажни услуги (чл. 29); г) работи кои ги вршат странци кои во Република Македонија престојуваат заради студирање (чл. 30); д) услуги за итни случаи (чл. 31).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Со втората измена и дополнување, од јули 2005 година, е оневозможено лицата 1.  Закон за вработување на инвалидни лица, Сл. весник на РМ, 44/2000. 2.  Закони за изменување и дополнување на Законот за вработување на инвалидни лица, Сл. весник на РМ – 16/04, 62/05, 113/05, 29/07, 88/08, 161/08 и 99/09. 104 со психози да ги уживаат подобностите што ги дава овој закон.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Покрај тоа, ЗИТ (1997) го овластува инспекторот, во постапката на инспекцискиот надзор, да бара лични исправи (лична карта, пасош и слично) од лицата затекнати на работа кај работодавецот, кои се должни бараните исправи да ги дадат на увид, а по потреба инспекторот е овластен и да побара асистенција од надлежен државен орган (чл. 11, ЗИТ/97).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Во случај на понатамошно користење или дистрибуција морате на другите јасно да им ги дадете до знаење условите под кои е лиценцирана ова дело.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Пред сè, како ги натерале да му ги даваат писмата што ги испраќа таа. А можеби не се ни живи... ***
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Ве молам, строго да се придржувате на часот во кој Марија ќе ги зема овие лекови, што ќе ви ги дадам.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Како што кажуваш ти, неговиот дедо, па дури и вујко му, и животите ги дале за таа идеја. Нацистичката.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Не беше сигурна дали добро постапија што претходно не го прашаа лекарот дали да ѝ ги дадат сликите...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Побара ракија, се напи, остави некои апчиња да му ги дадат да ги пие и замина.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
А и парите што ми ги остави ти, не ми ги дава да извадам автобуска карта без твое одобрение.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Протестираа поповите и Димитрија, молеа да им ги врати, луто каејќи се што му ги дадоа в раце, но тој им се закани дека сите ќе ги затвори и исколе, та се вратија, ветувајќи му дека ќе се покорат на неговата власт штом не ги признава старите фермани.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Многумина им префрлуваа на Димитрија и на поп Јакова зошто му ги дале в раце на кадијата документите, но овие се бранеа дека му ги дале да го убедат во своите права без да се сомневаат дека еден кадија ќе биде толку неправеден да задржува на сила царски фермани.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
И тогаш помислив - зошто да не му ги дадам на Били да ги прочита и потоа да ми ги прераскаже, знаеш, најинтересните делови.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Таа ќе ги даде сите ниви околу кладенецот, само и само Пецето да ѝ го стори дел.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И, додека Митра му ги даваше крпените алишта на Трајко за преслекување, Доста извади нови „од конец“ и му ги даде со милни зборови: — Земи, браче Трајко, промени се во виа, јас ќе ти и закрпа твоите, да не те виде некоа вдовица вака парталав, ослепаго! И така на Илка му се куси и тесни.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Откако му ги даде Нешка калците, Крчо и прати огледалце и чешел; да се гледа оти е убава и да се чешла за да биде поубава.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И Трајко им ги даде грибните на Стојовите девојчиња, a ја зеде на колено Нешка и и го закачи крстот на фустанчето на сред градниче.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ама оти ги даде сите голи како змија на трн, многу му беше гајле!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Та таа знае сигурно дека во Мариово никој не продава никакво алиште освен оние што ги даваат на црквите и манастирите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се заебав деновиве, па му ги дадов овие текстови на читање на еден мој сонародник... но ниту оддалеку мој истомисленик!
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Братот лекар умееше да ги погоди Мајкините желби. Ѝ носеше лекови, витамини, кои таа продолжуваше еден дел да ги употребува, а другите да им ги дава и натаму на сиромашните и болни соседи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Брзо стасал абер од амбасадорот. Тој ѝ ги дал сите упатства, како да стигне до своите сестри и браќа, до својата рода од Измир до Цариград, до Ерзурум и до други градови. ѝ ја посочил и банката во која се наоѓал последниот аманет на нејзиниот татко, оставен пред смртта.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ги извади разните документи од турско време што ги имаше донесено со себе и оние што му ги даде игуменот и кметот, во кои се гледа дека манастирот и селата околу него: Езерец и Пискупие, плаќале данок и царина во Охрид, односно Охридска каза, а не во Корчанската каза со која манастирот се граничел во Турско време; дека пасошите на населението од овој крај се ваделе во Охрид; дека ревизија на алкохолните пијалоци во манастирот ги вршела даночната комисија од Охрид; дека плаќањето за ослободување од војна обврска се вршело во Охрид; дека пописите на приходите и расходите на манастирот, ги вршеле црковните власти од Охрид; дека во потврдите за исплатени пари на мајстори од селото Езерец што го обновиле манастирот, стои:
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Ќе си одите - му одговори Планински, зеде седум-осум платна од падобрани, му ги даде на Евта и рече: - Овие падобрани ќе ги разделиш меѓу сиромашните селани во Мацково.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Кои се тие нови податоци и кој ти ги даде?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Лично тој се јавил преку радиото – објаснуваше таа. - Ни ја пцуел земјата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Па, па... кога решија да не враат, ни ги зедоа и ни ги дадоа овие партали.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- На кои? - се сврте Нумо. - ... на тие што копаат, носат камења, трупци, градат бункери за да...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А Коле како пушка: Нановци, Дамовци, Ристовци, Шишковци...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Во овие времиња и тој што прашува, и тој што бара одговори, и тој што ги дава можат еднакво да одговораат за предавство.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Па тие и ги дадоа децата да им ги чува и заради тоа не отиде на фронтот, а таа ги напушти... - така велеа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Му ги дадов на познатиот уметник Матани и тој направи живи, совршено верни слики.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Попусто кутри татко ги молел барем само чевлињата за детето да му ги дадат, дека јас цела година ги чекам тие чевлиња.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ги извади парите од крпата каде што ги имаше завиткано и му ги даде на Лумана, а тој бркна во шамијата, извади неколку лири и му ги подаде на деда Бошка: - На, за маката.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Добро, се сложувам со тебе, можеби и не било сѐ токму по тој ред, како што јас си претпоставувам, но ако имало барем малку мајчинско чувство во неа, морала да постапи така, морала да се наоѓа само неколку чекори зад ќерка си.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Напротив, сметам дека сето време ја следела ќерка си, се прикрадувала зад неа, сакала да се увери дали Аксја ќе постапи токму онака како што била посоветувана, според напатствијата што самата ѝ ги дала...
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ќе дојде до вратата од дворот и ѝ ги дава на сестра ми.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
БОРИС: Сите ти ги дадов.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Почна да ги спарува со питоми зајаци и да создаваа ново суштество - половина мачка, половина зајак; но обидите не му ги дадоа очекуваните резултати.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тоа е она за што луѓето ги даваат своите пари.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не можеме со ламби и фенери да ги бараме одговорите, во рамките на нашите души постојат гласови кои ни ги даваат сите одговори, ние самите најдобро можеме да ги лекуваме нашите најдлабоки рани, да ги надминеме нашите ограничувања, нашите пречки и предизвици и да видиме каде нашата душа копнее да оди.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Знам само дека ме научија да мразам, премногу знаев и премногу страдав.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Постоев заедно со мрачни сеништа, нив им ги дадов моите детски соништа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Немам кому да ги дадам откако бабичката се откажа од нив.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Потоа бргу-бргу го одвлечкала во болница за да може да ја измие крвта од креветот и никогаш да не се дознае дека Дејан бил таму.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ми олесна кога другарките си отидоа. Кикиритките што ми ги донесоа веднаш ѝ ги дадов на Марија, мојата цимерка со две болни уши, која нема таков проблем со јадењето како јас.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
А сега вашите две книги ќе ги дадам на мојата сестра Ањес Лејбовиц.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Така минатата сабота, на 20 јануари јас зборував со две пријателки на кои им ги дадов вашите книги да ги читаат и кои постојано се интересираат дали имам од вас новости.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Барав од него да ги спомене вашите книги испраќајќи му по еден примерок од секоја.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Штета за парите што му ги дадовте во готово. Јас не ве понудив, сакате нешто да се напиете? (Пауза)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
БОРИС: (Вади од џебот милициски лисици) Со овие ме уапсија. Одвај измолив да ми ги дадат. Можеш да ги задржиш.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ќе ти ги дадат. (Андреја кима со главата.) Знаеш што е ново?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
А јас, како да не, ќе мy ги дадам... задолжително ќе му ги дадам и голем поздрав ќе му носам.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Како ли ги дадов? Зарем ги дадов?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Стрпи се, ќе видиме. - Претпоставувам дека порано ги дале...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Фимка се прекрсти, зарони солза и со стегнато грло, ја врза прекината нишка на болката: - Како ли ги дадов?... Зарем мислиш ги дадов?... Земаа та земаа...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Можеби ги дале за борбата и напишале во некое друго писмо...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Те дадов тебе, ги дадов ли Ристо и Ташко?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Кутрата, си помислив во мигот, таа имала можеби повеќе храброст од другите да ги преземе златниците и да му ги даде на вратениот емигрантски одметник и конечено тој да се компромитира.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Дали Дерида ни ги дава “изворите” на своите идеи?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но како можеме да зборуваме за извори во рамките на неговиот систем?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во издрасканиот автобус, во запустената телефонска говорница, во разнесената ограда - секаде се вложени средства што ги даваат нашите татковци, мајки, браќа - сите вработени.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Славејче, птицо над птиците, ќе ми ги дадеш ли, мило, од твојот глас жиците?
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А вие, добри мои, дали размислувате, да ве прашам, кога фрлате некое од оние убави лепчиња што ви ги даваат в школо, колку труд, колку средства, колку надежи се вложени во него: првин да се посее, па да расне, да созрее, да се ожнее, да се оврши, да се сомеле, да се меси, да се испече и да ви се донесе вам!? А вие го фрлате!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А се случува и тоа родителот да нема пари за нешто многу важно да купи, да плати, а вие ако му побарате ќе ви ги даде, и на заем ќе земе, дете сте му, а вие ќе ги потрошите не водејќи сметка дека тие се попотребни за нешто друго, одошто за вашето одење в кино, одење во слаткарница, купување на некаква модерна кошула, маица и слично.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Едно затоа што ако направат нашите беља сега кога валијата е тука, тој може да си рече оти тоа е и против него, а второ, уште полошо ќе направат ако бегот ги побара терачите а селото да нема да ги даде.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Тогаш, како што се раскажува, неколкумина побегнале и не му ги дале тапиите на бегот, но сеедно земјата што ја напуштиле беше беговска.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
- Работчињата што ви ги дадов ќе ги поделите со другарите.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Влегоа дома во готварницата, тетка Фора им рече: - Расобујте се, дечиња, фрлете ги настрана тие пусти чегалки што ви ги дале и седнете.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Пресели се кај мене, башка соба ќе ги дадам и седи до кога ќе седиш“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Знам дека утредента, кога на војводата требаше да му ги дадеме парите, ние ни половина ги немавме.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ќе му ги дадам на Хрушчов, вели, па самиот нека пресуди.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А само некоја недела пред тоа ми ги даде брошурите ,Тито и Ранковиќ, банда на империјализмот" и ,Југославија и нејзината реакционерна улога во светот".
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И ги ливкаме коцките шеќер што ни ги дадоа за по пат, се лажеме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се сеќавам, дада ми ги даде сите чинии и тенџериња, филџанчиња што ги користевме додека живеевме заедно.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Трајче Христов, П. Бошнаков и Милан Попјорданов се предвесници на сите борци и револуционери од првата револуционерна епоха што Велес и околијата ги дадоа...
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
53. Обидот на братството да го прошири своето влијание во Македонија не ги дало очекуваните резултати.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Нејзините обиди во таа смисла во Софија, “вистинското огниште на пожарот“, не би ги дале потребните резултати.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Повеќето од податоците што ги дава не се точни - Спомени на ... Иван Гарванов, 135.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Авторите на Џумајската авантура, коишто дејствуваа од името на бугарската влада и бугарскиот дворец и кои што ја повторуваа 1895 година... и ги дадоа сите адути на турската влада, а потоа и на српската и на грчката, коишто секогаш гледале лакомо на Македонија, да мислат дека македонското население е просто орудие за спроведувањето на политиката на еден внатрешен државен актер и дека, следствено, треба да ги преземаат сите мерки за осуетување на неговите планови.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Сите пари што ќе му ги дадат си ги собира во метална касичка.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Сите пари наеднаш ќе ми ги дадеш.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)