Секогаш пред легнување се слекуваше гола пред огледалата и со својата убавина ги возбудуваше: се грабеа огледалата кое побргу да ја фати и што подолго да ја здржи во себе: некои ја фаќаа во профил, некои анфас, некои одзади; таа ја гледаше нивната возбуда и како да сакаше што повеќе да ги излудува: се доближуваше де кај едно, де кај друго, де кај трето, де кај четврто...
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Премногу ги храни и ги возбудува, па и ги обединува, независно од меѓусебната нетрпеливост.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Беше толку праведен, толку чесен, а отиде да прикажува една бесрамна лага.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Човекот од Месечината не станувал од столот, не одговарал на ниту едно прашање на посетителите, а дишел, вистински дишел, и тоа прилично ги возбудувало лековерните гледачи.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Гребе, сече, рие Кртот Во душата свиен, скриен, И со виеж силен, Глода, боде, рие Кртот Во крвта, во стрвта, во жилите, Се будат, заигруваат самовилите, Чиниш полноќ да е, месечина Полна, болна и пеколна, Која ги возбудува и излудува Ноќвите со зборовите, стиховите.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Но сѐ уште не можев да разберам зошто токму заминувањето во Франција посебно ги возбудува.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
И нив ги возбудуваше пријатната миризба на јадењето што идеше од готварницата.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Постојаното ѕвонење на камбаната, ги возбудуваше и птиците кои кружеа над манастирот и кричеа, ги возбудуваше и пауните во дворот кои постојано испуштаа гласови, силни, пискливи; и добитокот рикаше во шталите, блееја овците - се чинеше секоја живинка се радува.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)