Во 1948 година Кејџ беше повикан на Black Mountain колеџот да одржи фестивал и семинар на Сати-евата музика што му овозможи, претставувајќи го Сати, да ги афирмира сопствените ставови околу проблемот на времето во музиката.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Врв помеѓу делата од индиската фаза се Сонати и интерлудии (1946), обичен циклус со медитативен карактер со форми кои се повторуваат(сонати) и кои не се повторуваат (интерлудии).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Геј-културата им е нешто како валкана тајна на излезените и горди геј-мажи, односно на сите геј-мажи што сакаат да си ги афирмираат еротичноста, мажественоста, вредноста како сексуални субјекти и објекти, кои идентитетот си го темелат врз сексуалноста и се дефинираат според истополовата желба наместо според настраниот сензибилитет.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Со задолжителна фотографија на својот претставителен анфас, тие секоја недела ги афирмираат сопствениот стил и став кон разбранетото секојдневие на страниците на бројните ни печатени гласила.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Исто така, токму тоа е причината поради која геј-културата предизвикува толкав срам и поради која нејзината упорност предизвикува толку одрекување.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во делата Шеснаесет танца (1951) и Концерт за препариран клавир и оркестар (1951), Кејџ ги воведува табелите за варирање на структурата, направени според основата на Ји Џинг, кои на композиторот му овозможуваат немешање во прашањето на изборот и го спречуваат во наметнувањето на сопствениот вкус.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Поимот на Џорџ Сорос отуѓена другост (заснована на бинарни опозиции што кријат хиерархија) отстапува пред поимот за разлики, којшто не ги афирмира централизираните истости, туку децентрализираната заедница - уште еден постмодерен парадокс.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)