Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Диди: Кој е најдобриот совет што ви го дала мајка ви?

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Сега да го пратите по цигари, не само што ќе ги донесе туку и кусурот ќе ви го врати до последен денар, ха!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Готова сум да бидам сè што ќе посакаат, од Црвенкапа до Носферату.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Но тоа ли е бодигард? Можете да го натерате да ви бацува нозе кога ќе ви прдне на памет.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Што требаше да биде тоа „Ќе ви...“? Ќе ви покажам јас вам, или ќе ви дадам отров, или ќе ви ја заебам мајката и сестрата и сѐ живо и мртво, или ќе ви стокмам слика од мене да се крстите пред неа, или ќе ви го сторам ќефот, ќе ве најадам и ќе ве напојам, или ќе ви ја земам силата, и така обесилени, ќе клечите пред мене и, тресејќи се, ќе молите и ќе чекате, оддалечени долу, под моите коленици.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Ако сакате ќе ви го приложам тоа и со графички нацрт.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Па ви реков дека не можам да ви раскажам онака веродостојно, ако цврсто, вистински и со целото срце не ми поверувате во она што ќе ви го кажам.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Нема да ви го опишувам замокот и да запаѓам во убиствено исцрпувачки детали, така сигурно нема да ме ислушате до крај.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Навистина, пресудата кој кому му згрешил е неисправна и неиздржана, а давањето обвиненија однапред ве тера да ја заземете мојата страна, но јас темелно го испитав случајот и сега ќе ви го кажам со ред.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Мислите на еден од поновиве албуми на Фолтин, можам да ви го позајмам да го чуете и ако баш сакате да знаете, се изговара Донки Хот, а не како што рековте вие.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

- Да, ве разбирам, наполно, но веќе немав каде да одам да се пожалам ... извинете што ви го одземав времето ... ви благодарам...

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Единствениот начин да ви го обелоденам овој настан е да ми ветите дека повеќе ќе ми верувате мене, отколку на Хенри Џејмс.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Тој стоеше достинствено исправен, со широко издадена рака, потпрен на својот свечен пастирски стап.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Таа воочлива декорираност на иерархот, Германците се правеа дека не ја забележуваат, меѓутоа чувствувајќи ја свеченоста на мигот што со тоа митрополитот им ја сугерираше и тие останаа да стојат пред посетителите. „Да Ваша еминенцијо, таа листа ни е неопходна”, ја подаде раката СС командирот Беренц. „Добро, но најнапред ќе ви го покажам писмото што го напишав до една значајна личност”, рече владиката и од под расото извади лист хартија.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Ако ви се случи во подоцнежните ноќни часови да минете, се разбира, со кола, по убавата магистрала на Босфорската ривиера, тогаш гостољубивите ресторатери и хотелиери ве тргаат од колата и ве вовлекуваат во локалите или пак она што ќе го побарате ви го носат во колата, па и топлиот салеп, посипан со иситнент дарчин, кој овде насекаде се точи и пие.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Прекрасно е да се биде претепан или убиен, бидејќи тоа никогаш никој не би ви го сторил, доколку стварно не е загрижен за вас, и може да биде вознемирен.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

- и ќе почнам да ви го враќам шприцкањето, вода и небо, така!?

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

О, знам Тој коњ Каде тој ме носи. одмазда Тажно сонува вашиот нож, Мачно одѕвонува вашиот збор, Скриен во моево срце За да ви одмаздам Јас ова ви го пишувам Сосема Мртов. поет По небеса Мраз што гори Жар што лета Штом ќе слета Ќе про цве та.

„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)

Се надевам дека веќе никогаш не ќе треба ова да ви го зборувам...

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Вистина е дека ние во почетокот го врзавме Васе, но тој веднаш нѐ замоли да го одврземе бидејќи ни изјави дека вас од денеска не ве признава, не сака повеќе да се дружи со вас, ниту пак името да ви го чуе...

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Го лизна со погледот откосо и набрзина, па рече со повишен глас: - А сега ќе ви го прочитам заветот на дружината. Го составивме јас и Геле.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Туку сакам уште ова да ви го речам: вие останувате, а ние постарите заминуваме. Мораме.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Радосни сме дека со доста напор и смело, во текот на ноќта, успеавме наполно да го уништиме непријателот и да го оневозможиме она што тој ви го приготвуваше ...

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Само, би сакал пред да се здружи со вас, да ви го речам ова: мнозина од вас се подбиваат со него.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

И јас сега сето ова ви го кажувам вам, зашто веќе само вие останавте и нема други на кои да го раскажувам сето ова.

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Мене ме паметат по гласот: искри светкаат кога ќе заповедам ова да се направи, она да се ограби или разурне.

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Име? Презиме? Ќе ве запишам во дневникот, а албумов ќе ви го земам.“

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

И за инает - ја прекинувам акцијата.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Шрафцигерот не ви го давам!“ Така разгневен си замина.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Ова не е час по зоологија или по редење сликички.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

И дома не можете да правите сѐ што сакате.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Ако имате три чисти продолжете без мене. Со нокти корнете!

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Сите што поминале низ портата над која пишува дека Сиена ви го отвора своето големо срце знаат, сите без исклучок знаат, дека да одиш од град во град низ Тоскана е како да облекуваш различни костуми од еден ист кројач.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

Или тие служат само за украс, колку да ги нервираат умрените кошарџии, бојаџии и комарџии – живо сведоштво за тоа дека сепак имало минато без сегашност и дека ќе има сегашност без иднина.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

А сега, како велито вие: децата јадат сливите — на старите трпнеат забите.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Нека ви го берат греот тиа шо ве подлагаа и шо ќе ве лажат и натака! — се збогува Толе со својата „престолница" — Градешница — и со своите „поданици" мариовци, та тргна со четата на север, за да ја поварди главата уште некој и друг ден.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Камо ви го подготвениот народ да се бори?

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

— избувна Сефедин со сета своја жестина.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

А ако сте согласни, да ви го изнесам мојов план.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Токо, јас вела да го плате селото како шо се плаќа секоа глава шеесет па еве и сто нека го плате; земете и вие за страот и шо ви го расипаа раетот една ноќ, по стотина, та се на се да собереме триста лири, ми се чине не се малку пари.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

И да не навредувам? Море, пиштолот за вас, крвници народни, што го фрливте народот сред оган и сега го оставате да се пече, бегајќи да не ве привлече и вас на жарот да изгорите.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

— Ако некој не е согласен, ќе може ли да додржи, барем да не не издаде — праша момчето место да почне со изнесувањето на својот план.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Камо ви триста илјади бајонети и пушки?

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

— Лебами, зорт да го најдете. Селото реши да не го предава, та којзнае дали ќе ви го кажат.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Вие дадовте збор да ме закопате мене, да ме поцрните, дури су жив да ви и к'на коските кај шо ќе легните и да ви го уривам гробот.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Се разбира, даскалот Димо не можеше да го преболи срамот што му го нанесе Толе пред селаните, та испрати човек во Бешишта и му соопшти на бимбашијата дека Толе е одавде река.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

— Е, море, бег, ете бидна една детинцка, аџамичка работа, токо деца како деца, нека е жив царот, риџа идерум, прошчавајте, ви го расипаа раетот една ноќ, да му се невиди, што можиме ние старите да му правиме?

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ти иих, шо такцират имале сиромаси со вас да тргаат, да би орлите ви го тргале месото на живота!

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Камо ви го оружјето од братска Бугарија?

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ете, ме донесе тој едноногиот вечерва во вашето село и ќе ми прошчавате што ви го расипа ќевот, ама, ете, секој со занаетот.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Господа војводите на бравите и кокошките волкави во грчмаците, a кога замириса барут, ватиа лимја гора, да не се вратат.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Друг манифест-трактат, од 12 јануари 1921, разделен низ Париз, под наслов Дадаизмот подига сѐ (DADA soulève tout) вели: „Имитаторите на Дадаизмот сакаат да ви го презен тираат Дадаизмот во една уметничка форма којашто тој никогаш не ја имал - Граѓани, 26 okno.mk денес ви презентираме во една порнографска форма, еден вулгарен и барокен дух кој нема врска со ЧИСТИОТ ИДИОТИЗАМ баран од ДАДАИСТИТЕ - ТУКУ Е ДОГМАТИЗАМ И ДРСКА ИМБЕЦИЛНОСТ.”

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Тароти, гравови, лаптопи, а богами има и такви на кои не им требаат никакви реквизити туку само што ќе ви го чујат гласот ви прогнозираат 30 години унапред шо ќе ви се деси.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Вака ви остануе само да чекате на ред пред наплатните центри коа ќе ви го исклучат нетот па откако ќе си ја платите месечната сметка повторно да си ја добиете својата интернет доза.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Се превртев како ракавица и ви го покажувам наличјето на полицаецот - гангстер.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Момци, ви го носам братот.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Дали намерата ви е секој пат одново да смислувате, да ја напуштите претходната трага и да повлечете нова?

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Со надеж дека првите десет броја на Маргина беа само “почеток на едно долго пријателство”, и со ветување (уште едно, дадено на несигурна почва!) дека вакви “авторефлексивни излети” ќе има сѐ помалку, задоцнето ви го честитаме влегувањето во новата и “филмска” 1995-та. Г.Н. Ом 4 Margina #11-12 [1994] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Што треба да се постигне или одбрани со тоа? Тоа ви го препуштам вам.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

ГОРДА и ГРДАН - современа пасторала - Го сонив својот живот. Ви го кажувам сега тој сон.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

А и што ќе ви го допрва тоа?

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Не ќе можам, во ова кажување, да ви го изнесам сето свое искуство, стекнато во правото, во досегашниот живот.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

- Одиме. - Жал ми е што ви го кажав ова, - рече Бојан.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

- А ние имаме едно стомне. Ќе ви го покажам уште вечерва.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Главина го донесе кучето и рече: „Еве ви го! Земете го и убијте го...! Ебете си мајката“, ни вели.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Но егзархијата, којашто вие уште од почетокот ја гледавте накриво, ви го попречи патот за емиграција, којашто вие ја експлоатирате уште од 1862 година па досега, по долго и горчливо искуство, ве прапозна кои сте и какви сте; а бугарскиот народ, кого вие го лажевте уште од почетокот на своето ослободување, ги одврати од вас очите откако ги одврати и своите надеж.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Но како од страв, да не ме сетат кодоши не смеев да се јавам на Имотот, а како кај вас уште оттаму, од брдото, (од Зедница) видов дека свети, и како сте вие прва куќа после Имотот, решив кај вас да се јавам и вам да ви го оставам и коњов и чупалево.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

За гледање на ваков коњ потребни се многу работи, потребно е чиста пченица, а јас зашто за една година изгубив тројца ваши луѓе, за загубата ви го одземам коњов.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

- Во годината на раѓањето на вечниот и славен Сталин, на крајот од векот на неговото постоење, но и неговото сигурно останување во комунистичката вечност, ни претставува голема чест што можеме да ви го покажеме нашиот голем придонес во создавањето на вистинскиот нов човек ослободен од сите ропства, овој пат ослободен и од најтешкото, божјото ропство...

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

ПАНДЕ: Не бога ми! ракијава ќе ја испијам, а филџанов ќе ви го оставам. (Пие и со раката си врви по градите). Ооо, хо, хох! Што убаво ми стана! (Пие). О, хо, хох!

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Ете, ви го кажав и лошото, ама и арното.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Анѓеле си запали ли свеќа пред свети Никола златен што ни е задутре, тој милостивникот е на водите, нему молете му се да ви го олесни патот.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

А после дома ќе пратат абер: „Филан се наоѓа кај нас, пратете сто, или двесте наполеони — тука веќе колку ќе им коптиса душата — за да ви го ослободиме.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Впрочем и да ме замолите по минутка-две да ви го повторам до збор ова што го велам во овој момент, не верувам дека ќе ви ја исполнам желбата.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

А еве, сега, наеднаш, ми дојде да ви го соопштам тоа, професоре Даскалов.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Зарем тоа не значи дека зборовите и расудувањата на нашите мртви се преселуваат во нас?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

О, јас најдобро знам колку сеќавањата умеат да не измамат! ) Тоа утро покрај Пребег ме заскокотка отвореноста со која Иван застапуваше некои од своите сознанија и претпоставки.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Секој збор кој ви го говорам е глупав и виновен.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Се интересира за човечката сексуалност на посебен начин, на ист начин како што се интересира за водената енергија или за електрицитетот... Тоа е форма на енергија, тоа е форма на човечка енергија и активност која интригира. Големото стакло јасно се занимава со тоа.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Слава на Господа што ви го пратил писмото со кое пишувате. А какво беше видението, оче Стефане?“

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Така и мравата. Така и човекот. Така и јас, човекот-мрава, со цел лукава, ниска, недостојна што бев; јас, мрава што ви го преподавам ова сочинение Вам, кои доаѓате на лицето на земјата по мене и застанувате пред лицето на Господа, како јас што стоев и не достојав, оти Он ме изгони од пред лицето Негово.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Веројатно ви е познато колку може да ви го нахрани егото читањето на нешто што сте го пишувале пред дваесет години, па дури и тоа да се поништени чекови.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Тоа што сега ќе ви го речам, значи, ќе ви го речам не во името на една “типично” француска филозофија, туку од едно стојалиште кое е мое или можеби стојалиште на мал број филозофи што ми се блиски: внатре француското подрачје на филозофијата постојат многу дисконтинуитети, ломови и конфликти.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

САЗДО: Тој е убеден оти вие не знаете дека писмото е кај него.

„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)

ЛЕНА: (Го посматра со интересирање, без возбуда додека Саздо ја свртува главата) Ви го покажл писмото? Сеедно.

„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)

ЛЕНА: Значи, ви го покажал писмото.

„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)

- Простете – му реков – ви го одзедовме скапото време...

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Од оваа минута сите сте слободи. Ве поздравувам со радост и ви го честитам ослободувањето“.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Од тогаш па натаму разговорот течеше глатко, а на моменти стануваше и интимен.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Се сеќавам на одредени реченици: „Аргентинската историја е фикција, односно, нејзината званична верзија е таква“.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Од тој разговор ми останаа само спомени забележени во моето сеќавање, и делумно чепнати поради потресните околности на средбата. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 207

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

„Борхес“, одговорив, „дојдов да ве видам и да ви го пожелам секое добро“.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Потоа ја испружи раката кон Зигмунд.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Психоанализата е нешто многу повеќе, нешто многу посуштествено, уште самото нејзино име ви го кажува тоа: од психе – душа…,“ пијано објаснуваше брат ми, а доктор Гете, засмеан, го прекина: „Казанчето многу ефикасно го чисти изметот од тоалетната шоља, драг колега, но не сум сосем уверен дека вашата психоанализа може да го исчисти изметот од човечката душа.“

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Ни ги дадовте и јарињата и јагнињата. Власта тоа не ви го заборава.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Штом заврши изложбата, ве уверувам, пријателе драг, оти ќе ви го испратиме вашиот „Автопортрет“, чудесното дело што сте го заборавиле во Истанбул заклучено на дното на Огледалото, се разбира ако Вие го сакате тоа“.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Го гледав тоа што веќе ви го кажав.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Ќе ви го речам и ова: сите опишани настани се вистински настани, случки сврзани со мојот живот од порано или подоцна.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Сега кога ова ви го соопштувам, мртвиот тој и мртвиот јас во еден мртов агол па небото, молкум спориме дали зборовите или самољубието беа причина за нашата смрт која нѐ засолни во овој мртов агол.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

А во ова што ќе ви го кажам, нема ништо измислено...

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Зар не гледате оти луѓе- сенки со сенка ве обѕидаа, оти луѓе- ѕверки ве сардисаа и ветрето ви го заробија и ангелите и виделината?

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

За таквата услуга, јас ќе ви го дадам 8 Септември 1991 година!

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Тој ви го подава фишекот и си молчи, барате да ви даде уште еден, тој ви го подава и вториот и повторно молчи, барате да ви даде и трет, тој ви го подава третиот и тогаш ја отвора устата и проговорува: „Немојте да одите на театар, претставата е катастрофа!“

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Не дозволувајте да ве поколебаат, издржете во вербата своја и во страдањата, па и тогаш кога ве навредуваат, кога ве прогонуваат, кога ви го одрекуваат она што е ваше!

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

И тогаш, подзастанувајќи малку, овој меѓу вас што во тој миг ме засени со својата речитост и разбирање на Словото Божје што ви го пренесував, рече: ’Јас, татко, како што гледаш, го следев и го разбрав секој збор што ти овде го кажа.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Но, сега сакам да ви кажам нешто што тогаш, не ви го пренесов, неуко преведувајќи ви ги зборовите Негови.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Но сега, повикувајќи ве да истраете во битките свои и да не потклекнете пред душманите што сакаат да ве нема од земјата ваша, сакам да ви го кажам ова: блажени се оние што го љубат името свое, та со делата свои го воздигнуваат, оти така го слават и Бога што тоа име според волјата своја им го дал.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Ја разбрав љубовта твоја кон Христа и кон Бога и твојата посветеност кон нас, Македонците, и поверував.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Ова што ќе ви го разкажам сега се случи една сабота.

„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)

МЛАДИЧОТ: Сторете нешто повеќе од прашање. Ви се молам. Настојувајте. Никогаш нема да Ви го заборавам тоа.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

„Да ви го фукне Фуко. Од љубов, и за сеир.“

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Ако ве почести со тутун, Иван Иванович секогаш претходно ќе го лизне капакот на табакерата, потоа ќе тропне со прстот по неа и, штом ви ја подаде, ќе рече, ако сте познаници: „Смеам ли да ве замолам, господине мој?“; ако не сте познаници, тогаш: „Смеам ли да ве замолам, господине, немајќи чест да ви го знам чинот, името и татковото име?“

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

„Тоа ако посакате, бароне, би можел подобро од мене Платон Николаевич да ви го објасни“, одговори Лебезјатников.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Какви се овие трикови?“

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Докторката вели: - Ова е операционата маса. Ова е скалпел. Ова е вашиот јачмен.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Таквите веднаш ги ставав на мојот список како потенцијална опасност за мојата безбедност. (Ова ви го кажувам зашто еднаш ми се случи токму таму, на последната постојка да ме потапка некој по рамо, се разбира да ме изненади и сосема да ме распамети.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Иван Иванович има големи изразни очи со боја на тутун и устата малку му наликува на буквата ижица, Иван Никифорович има мали, жолтеникави очи, кои сосема се губат меѓу густите веѓи и дебелите образи, и носот му е како зрела слива.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Сега јас сето тоа ќе ви го средам.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Тргнале назад да си одаат и ќелешо одоколу пак си влегол во калта да го вадит коњот.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Јас што дојдов овде штрк, не оти сакав да бидам штрк, ами клетвата од татка и од мајка ме вати што не и слушав како врапчињата: Сиве и Чуле.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

- Пари јас пријатели неќум - им рекол - јас сум многу богат, еве како што ме глеате, ако декшаате по еден муур на бутот да ви удрам, еве го шишето, на ви го!

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

- Тамам, ете го. го најдовте - им рекол - еве јас имам млеко од вил, ако сакате, да ви го даам.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Од мене, ако барате ум, овој ум може да ви го даам, и друго ништо!

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

- А - им рекол старецот - дајте ми еден срп, јас да ви го качам!

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

- Ај нека ни удри - рекол поголемо на помалио - чунки немат кој да нѐ видит, и така сме го нашле тоа што го баравме.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Му дале парите, шчо му таксале и тој си тргнал п'тот.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Отишол потамо старијот, видел една жена к'де накитвела свињата си со низа флорини, за да ја пратит на брак за кума.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Јас знам оти чудно ви е ова што ви кажуам, ама не је чаре да ве излажам, чунки најпосле испат ќе ви го сторам, и ќе ве уверам.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Покрај сите бил и еден поп што седел на чело на трпезата.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Си наполнил и едно - две стомничиња вода и прао ошол к'де мостот, шчо го праеле, и не можеле да го застојает, та им рекол на мајсторите: „Шчо ми даате, јас да ви го застојам мостов и да ви се сврзит?“

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Слепиот Тимон им викаше на луѓето: „Работата гледајте си ја, луѓе: не одете по умот нивни, зашто ќе ви го однесат; и персискиот цар не видел аир од нив: за да им го олесни тешкиот живот на луѓето, побарал од царот на Индија да му испрати даровити музиканти што ќе го веселат народот.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Кога ќе се истрезнат Ѓупците - мамето ќе ви го расплачат...“

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Со месо или без, небитно е, додека некој вас не ви го „свари“ оној шарениот, што и во „Веро“ можеш да го купиш, а кој однадвор баш изгледа поинаку, допадлив е, привлечен за око.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Во чудо е, и на сите ви го посакува. Тоа, чудото.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

„А, да ви го издадам на пола час?“ Го нудам просторов како хостел на стоење за скромен надомест.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Во прво лице еднина, изворно ќе ви го раскажам испитот...

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Или на него работите, или добрите родители ви го купиле за играње.

„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)

- Кој ви го запали селото, прашуваме.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Големо јунаштво, ако заколете една испустена жена, велам, ајде, колете, еве ви го вратот.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Ние, освен тоа, можеме и да не ви дадеме камења. Повелете, еве ви го капарот и збогум, со здравје. Оставете ги нашите жени.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Еден од нив веќе лежи без крст на чучерскион пат, рекол.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- Јас ви го донесов под таа јамка.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- Навистина, ние испративме човек од Кукулино да ви го каже тоа, со благородна надеж на разжабените усни рекол Каменчо Скитник; не можело да се разбере зошто никој не го поканува да ја земе гајдата и да им ги донесе сите птици на дланка.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Знаеш - тој. Самиот призна. И да сакаше, не ќе го спасеше од јамка.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- Тој ви го кажал тоа и ви оставил пари. Капар, нели?

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Дојдете со мене. Ако сакате, ќе ви го покажам.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Мавни ми се од патот зашто, жими најмилото, ќе минам преку тебе. - Ќе минеш но твојата ѕвезда ќе догори.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- А една воденица - ништо. И дете од колепка ќе ти ја урне.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

ИЛИЈА: На тоа добро што ви го сторив да немам чест да седнам?

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

ИЛИЈА: Што, на тоа добро што ви го сторив, место да ме поканиш да седнам, ме тераш?

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Господ со љубов да ви го исполни целиот живот.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

БАБА АНЧА: Баба Анча не можеше друго добро да ви стори освен тоа — одајчето раскапано да ви го пушти и постелата од слама и паперка.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

-Туку, водете сметка, зашто гркланот ќе ви го извадам на двете, само ако врз куќава „падне“ лоша сенка.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Ако не е тоа што ви го реков, тоа мора да е некаква реинкарнација.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

А што се однесува до вашата молба, еве ви го одговорот.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Пробуваше да се извлече. - Бев сведок на еден случаен разговор каде ви го спомнаа името.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

На крајот, сепак, се прибра. - Простете што ненајавен ви го прекинав учењето.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

- Не, името не ви го знам, но ви го знам прекарот, и да знаете дека истиот наполно ви одговара.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Доколку и таа ви го раскаже сонот кој ѝ бил зададен, а вие го имате веќе прочитано во оваа приказна, целта е постигната и сите предуслови се тука.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Таа смеа звучеше како смеа на гавран, толку крескаше што трговецот малку се тргна. – Ако не погодите, јас ќе земам нешто ваше. Тоа е коцка. Без оглед на тоа дали ќе погодите или не.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Сосема сум прибран и најсилен од сите, а тоа и останувам, и покрај сè тоа ништо не ми користи, бидејќи сега ме фаќаат за глава и за нозе и ме носат в постела.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Ако погодите, ќе ви го подарам сето ова.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Така, во Арта, во Грција, ви го покажуваат мостот во кој е заѕидана некоја девојка: низ една пукнатина ѕирка прамен од нејзината коса и виси над водата како некакво златесто растение.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Но, како што милувате: јас не ви се нудев; ако вие ме потрошите во свети цели, ќе ви го допуштам тоа, јас, стариот селски лекар, кому што му ја грабнаа слугинката!

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Штом ќе го потпишете чекот, ќе ви го предадам писмото.“

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Најпосле, еден ден, најстариот брат ги викнал кај себе помладите и им рекол: „Браќа мои, браќа по крв, по млеко и по славата божја, ако не ја изградиме кулава, Турците пак ќе ни се приближат до езерскиот брег, криејќи се низ трските.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Ако, Вас, драг Аристине, Ве праша Асенета: зошто токму клуч и зошто токму обетка?, ќе одговорите со следново.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Тоа е вашето, тоа ви го доделиле вам.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Јас не ви го кажав она што го смислив пред еден миг. - Што бладаш, што не си ни кажал?

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Не ни е нужно да мудруваме. Се ближи денот- ќе војуваме.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Ќе сакате ли и натаму да ви го опишувам?

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

По вторпат во тој ден пламна, сепак зачуден од една таква идеја слична на се што правеше во својот бестемелен живот. „Она со касата ви го простувам.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Најнапред би сакал да ви го приближам тој постмодернистички духовен став, за подоцна да укажам и на можните заклучоци поврзани со патот на дизајнот во 21-иот век.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Повторно ќе ви го наведам Ортега и Гасет, кај нас долго забранет мислител: „Национализмот секогаш е поттик во спротивна насока од начелото што ја создава нацијата.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

„Здраво Тамара, здраво Томаица“ рече Атина „ да ви го претставам брат ми Петар Димоски, учител.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Тоа не би можел да ви го кажам оти таков засега објективно и не постои.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Не верувам ни самиот во ова што ќе ви го раскажам.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

„Јас не сакав да ви го кажам ова што сега ќе ви го кажам, бидејќи знам дека тоа ќе ве ужаси, но сега сум принудена да ви го кажам.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

„Да, да, тоа ви го кажав, но интересно е да се чуе пак, и пак, не само еднаш.“

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Вам, на сегашниот степен од развојот како осамени срца, многу нешта можат да ви бидат нејасни, но ќе дојде ден кога ќе го разберете ова што ви го кажувам денеска, кога ќе сфатите дека јас сум била во право. За тоа никогаш не е доцна.“

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

„Ако не, мојот прислужник ќе ви го даде речникот.“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Ви го кажувам ова затоа што сакаме да се ставиме на ваша милост и немилост.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Потоа продолжи: „Она што сакав всушност да ви го кажам е дека во вашиот напис забележав оти сте употребиле два збора кои се веќе застарени.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Како да направиме, дали да ви го испратам речникот по курир ?

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

А тоа беше... па, не би можел да ви го кажам датумот, но мора да било пред педесет години.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Дајте ми можност и јас ќе ви го кажам секој негов збор. Тој е против Партијата, не јас!“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Еден ден во релативно блиска иднина - не би можел да ви го кажам точниот датум една од пораките во вашата утринска работа ќе содржи погрешно отпечатен збор и вие ќе треба да побарате да ви го повторат.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Те прашуваат дали некој знае да бекне нешто на енглески или да ви го пратат црнецот што студирал у Београд.

„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)

МЕШАЕВ: Во таков случај ќе се ограничам на тоа, што ќе ви го честитам роденденот, почитувана Антоњина Павловна. (Подава подарок)

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Сега ќе ви го повторам само накратко.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

НАБОКОВ - НАСТАН Набоков - еден од петте најголеми романо-писатели на дваесетиот век (Џојс и Селин се неприкосновени, останатите допишете си ги по желба) пак ви го претставуваме од друг агол (по Темплум книгите на расказите и поезијата на Набоков) - со драма!

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Сега тој тоа самиот ќе ви го раскаже.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

РЕВШИН: И еве ви го мојот план: кон десет часот да тргнеме јас и вие, Алексеј Максимович, и да отидеме во канцеларијата на Вишњевски: штом тој тогаш ја водеше вашата работа, и треба нему, пред сѐ нему да му се обратите.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Ете, и... ви го растурија бракот. Огин да ги изгори...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

— Тој лели и заредил, денеска една, утре друга, трета, на сете ќе ви го направи ќевот.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Дедото поп веднаш им ја исполни желбата: — Е море, кога сакате, да ви го кажа.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Ами сепак јас ќе ви го кажа и ако успеите да го кандисате, за вас ќе биде од голема корис, a јас пак ќе го симна товарот од мојот грб и мирно ќе си ода на почивка кога севишниот ќе ме прибере.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

И дури стариот да се заврти и да ѝ даде ишарет да не кажува, оваа наеднаш се испушти и му рече на војникот: – Море, пусто да остане и чешмичето, ами ако е за него, елате по мене, јас ќе ви го кажам, не дека е далеку!!! – и тргна напред преку дворот.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Денот на тргнувањето ќе ви го соопштам јас – рече беглер-бегот и им се обрна на аџиите. – А вие, Аџи-Јане и Аџи-Рампо ќе гледате да разберете каде ќе биде поголема нивната сила да можеме и ние со поголема таму да удриме – а кон беговите се обрна со последната заповед: – Гответе се ефендилер, да не се посрамотиме и овој сефер како досега, зашто за нас веќе нема место во царштината на големиот Падишах.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Но тука секако не заврши приказната - за да не остане покуса, Кристл се врати со нов тањир, го стави на маса и рече: „Добро, ако вам злато ви е отровно, тогаш еве ви го овој сервис од кобалт“.

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

Само вие опуштете се и слободно оставете го тој волан на рецепција, нашиот белбој ќе ви го качи во соба.

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

– Таа вели дека е вистина, ама дека вистината била разубавена. – Умно кажано! Кога ви го кажа тоа? – Откако се разболе!

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Но би сакала, повторно, да ви го изнесам примерот на нашиот најдобар ученик.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Ж: Само малку луѓе знаат нешто за оваа музика.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Токму тоа сакав да ви го предложам.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Во таа смисла ви го пренесуваме, драги (“) маргиналци(“), важниот текст на едниот од највлијателните и најмоќни Европјани (кој токму опстојува меѓу границите на „можните вештини”, ту во ту вон политиката), Жак Атали. (И воопшто, целава Мар Пак испадна дека најавите од претходниот број беа гина е прилично „политички непрецизни, како што гледате од содржината.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Во продолжение ви го пренесуваме списокот на најпознатите појавувања на Хичкок во сопствените филмови. Станар - во сцената во книжарата Хичкок е свртен со грб кон камерата; при апсењето тој е еден од многуте набљудувачи. Убиство (The Murder 1930) - се појавува на патот. Уцена (Blackmail 1929) - во метро чита весник додека од соседната клупа го посматра едно мангупче. Триесет и девет скалила (The Thirty-Nine Steps 1935) - оди преку улица. Млади и невини (Young and Innocent 1937) - на судската расправа тој е еден од фотографите. Госпоѓата која исчезнува (The Lady Vanishes 1938) - за момент се појавува на лондонската железничка станица. Ребека (1940) - стои покрај телефонска говорница од која се јавува Џорџ Сандерс. Дописник од странство (The Foreign Correspodent 1940) - на улица оди покрај Џоел Меккреј. Господин и госпоѓа Смит (Mr. and Mrs. Smith 1941) - на улица оди крај Роберт Монгомери. Саботер (Saboteur 1942) - крај една трафика. Сенка на сомнежот (Shadow of a Doubt 1943) - во партијата карти во возот тој има Full House. Чамец за спасување (Life Boat 1944) - неговата фотографија во профил се наоѓа во огласниот простор на веникот што го чита Вилијам Бендикс. Маѓепсаниот (Spellbound 1945) - излегува од лифтот во хотелот. Озлогласена (Notorius 1946) - на приемот истура чаша шампањско врз душекот. Случајот Парадин (Paradine Case 1947) - носи голема кутија од виолончело. Јаже (Rope 1948) - оди по обоените делови од улицата. 44 Margina #21 [1995] | okno.mk Во знакот на Јарецот (Under Capricorn 1949) - се појавува двапати; на приемот кај гувернерот, и на скалите на владината палата. Трема (Stage Fright 1950) - на улицата зјапа во Џејн Вајман. Непознати во возот (Strangers on a Train 1951) - влегува во возот и носи контрабас. Се исповедам (I Confess 1953) - минува на врвот на големото скалиште (на кое има, како што забележува Трифо, точно 39 скали!) Повикај У за убиство (Dial M for Murder 1954) - еден од учесниците на групната слика која Реј Миланд му ја покажува на Ентони Давсон. Прозорец кон дворот (Rear Window 1954) - во станот на музичарот го дотерува ѕидниот часовник. Држете го крадецот (To Catch a Thief 1955) - покрај Кери Грант, во автобус. Неволјите со Хари (Trouble with Harry 1956) - оди покрај местото кадешто Џон Форсајт се разделува. Човекот кој премногу знаеше (The Man Who Knew Too Much 1956, римејк на Хичкоковиот филм од 1934) - на плоштадот во Мароко. Погрешен човек (The Wrong man 1957) - Хичкок го раскажува прологот на филмот. Вртоглавица (Vertigo 1958) - преминува улица. Север-северозапад (North by Northwest 1959) - трча по автобусот кој му ја затвора вратата пред нос. Психо (Psycho 1960) - стои пред вратата на трговецот со недвижнини, кај кого е вработена Џенет Ли. Птици (The Birds 1963) - со две кучиња излегува од продавницата за животни. Марни (Marnie 1964) - од хотелската соба излегува во ходникот. Искината завеса (The Torn Curtain 1966) - во хотелскиот хол седи со едно дете во рацете. Топаз (Topaz 1969) - на аеродромот седи во инвалидска количка. Лудило (Frenzy 1972) - еден од посетителите при уводното предавање. Семеен заговор (The Family Plot 1970) - неговата сенка на прозорецот од канцеларијата за статистика на жителството.  http://www.filmsite.org/hitchcockcameos.html Margina #21 [1995] | okno.mk 45 46 Margina #21 [1995] | okno.mkR.D. Laing е (анти)психијатар чие културно влијание е големо и неоспорно.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Ќе ви го објаснам тоа на друг начин.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Престанете!- молезливо - Ве молам интервенирајте, ваша светост -повторно избезумен - Мајчето да ви го ебам!

„Или“ од Александар Прокопиев (1987)

Ви го рекле ли веќе тоа? Тој поцрвенува: - Не. Не знам.

„Или“ од Александар Прокопиев (1987)

За да се искупиме од борчот, за да му помогне свети Наум да оздрави, ви го подарувам јунецов...“ го бацува во челото како синот да си го бацува и му го подава на калуѓерот.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Тој не можеше ни да сонува дека ќе му се случи ова што тој сега сака да ви го раскаже.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

А вие појдете кај што Господ ви го покажува патот.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Тогаш, Трим Тоска, со возвишен глас, рече: - А сега, почитувани другари, посебно ви го претставувам и Јагулчета Дримски, човекот од збор и доверба, прекален борец во битките со окупаторот, но и во битките за изградбата, со големи заслуги во ликвидирањето на класниот непријател.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Одете со повреме, па и јас со повреме да ви го донесам тескерето.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Нели ви велев јас: снагата да ви ја имама, умот да ви го немам.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Јас знам оти чудно ви е ова што ви го кажувам ама не е чаре да ве излажам, чунки најпосле испат ќе ви го сторам и ќе ве уверам.

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

Затоа и ви го препорачувам бифето“, го повтори својот совет службеното лице, но овојпат покажа и со показалецот кон сниската зграда со ситни прозорци исполнети со скржава жолта светлина негде на почетокот на плочникот, или пак од другата страна на улицата, на самиот свиок.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Не, не ви го велам ова јас! повторно им се обрати на своите колеги професорот.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

И тогаш го додадов она што испитаните од селото ви го немаат кажано.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Настанот што ќе ви го опишам всушност и ме насрчи час поскоро да ѝ ги презентирам на нашата јавност моите наоди во врска со наездата на сенките.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Ако ги следите внимателно затскриените зад тагата погледи што избегнуваат да се сретнат, или дланките што одвреме навреме се креваат кон челата за да ја симнат онаа леплива сенка која дури ни најупорната желба не може да ја избрка од челото, ќе го сфатите она што сакам да ви го предочам.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Диши длабоко, Мали! Што сакате?! Да ви го пуштам?!

„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)

„Морав да ви го кажам сево ова, докторе, морав!“ повика.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Не сте сигурни што е ваше а што е она што тие ви го притуриле?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Но велам, стануваше збор само за впечаток.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Во ред, можев да прифатам Катерина за мене да зборува што и да е.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

-И не одговоривте уште и на прашањето што пред ова ви го поставив: дали нешто пишувате?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Ќе измисли приказна, ќе ви ја раскаже, а само час подоцна и самиот ќе поверува дека вистински се случило она што предмалку ви го раскажал.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

А патем дури и бесрамно ви порачуваат: Можете сè да посакате но сметајте дека може да се добие само она што ние ќе ви го понудиме.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Тоа беше првиот мој впечаток, иако истиот момент, кога се појави оваа помисла го слушнав и оној глас на исмевање за кого секој ќе помислеше дека ви го испраќа некое неприсутно суштество кое сака да се пошегува со вас.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Сѐ може да ве изненади!

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Вашите татковци сега, ако се селани, кога сакаат да одат в град, на пазар, ќе се качат на воз или на автобус, или пешки ќе тргнат, па ќе стигнат таму, за да свршат работа и да ви го купат она што сте им порачале па вам целиот тој ден не ви останува ништо друго освен нестрпливо да го чекате некаде под село и уште таму да видите дали сте го добиле она што ви било толку драго.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Еве ви го да го видите!

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

За да си го претставите поубаво, ви го нацртавме!

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Ете, ова ви го реков (ваквите зборови не се забораваат).

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Замислете си, в лице да ви го рече тоа жената.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Дојде, ги изведе на показ игрите на онаа неодмерена стрвница, или поточно бесрамница, а притоа како да сакаше да рече: јас ви подарив една тајна, толку од мене, а сега ви го препуштам редот вам, и вие да постапите на ист начин: да бидете дарежливи кон мене; да го изнесете од скришниот долап куферот на тајните што и јас сакам да ги дознаам; зар многу барам?

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Тоа беше намерата на вознемирената Трајчеица.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

А може и ништо нема да ви рече.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Само ќе ги поткрене рамињата.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

„Вие може да верувате дека знаете, но јас тврдам дека и мојот професор од Виена ќе ви го речеше ова што ви го велам јас.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

ПАНКО: (Пламнува и вика на Циганите.) Море нив ќе ги натерам во Вардар, поганци!

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

АРСО: Ене ви го Вардар, скокајте, давете се, а Теодос и јас не се давиме...

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

А. Денет: Како дојдовте на идеја да одите во Кина, Џемс Бирч ли ви го сугерираше тоа?

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Необично е што воопшто успеавме да ја реализираме изложбата таму, кога се мисли дека Британците и Кинезите веќе не зборуваат меѓусебно, и дури сега разговорите се на многу ниско ниво.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Но, кога јас ги употребував цвеќињата, оригиналната фотографија беше огромна, а јас употребив само еден мал дел од неа и го зголемив. DD ПТ: Што најчесто ви го привлекува вниманието? DD ЕВ: Добар излог...

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Љубете со целото ваше срце и душа, без страв дека ќе ви го украдат срцето или ќе ја изгубите душата.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

И ако метафорички кажано тргнете по удолница нема на кого да му се обратите за помош.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Сакајте до небо и над него, безусловно, без простор, без време, без казни, без осудување со божествено срце.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Оганот на болката и тагата не смее да ви ја изгори душата, а ледениот здив на злото, омразата и одмаздата не смее да ви го заледи разумот.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

— Штом било така, вели, ќе ви го дадеме без нивно знаење.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Ова што ми ја покачивте цената, не ви го заборавам.

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

Ви го праќаме овој писмен состав, а со цел да ви ги дополни знаењата за нашиот град.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

За негрижата укажува и апелот на еколошкото друштво што ви го праќаме: - Нашата практитка во изобилие ни нуди многу примери кои на разни начини ја потврдуваат човековата негрижа за заштита на животната средина што нè опкружува.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

- Драги пријатели, екологисти, посакуваме да ни дојдете, па да ви го покажеме сето ова за кое ви напишавме.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

А сега, да ви го запишам распоредот.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

„Ќе ви го прочитам крајот.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

„А што е тоа ревитализација?“ „Како да ви го кажам тоа?

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Ова што ќе ви го речам добро да го запаметите: површинава што ви го труе детството - ѓубриштето Вардариште - во време од четириесет години не ќе може да се користи за ништо друго освен како зелена површина.“

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Еве многу компликации за една проста историја околу адресите, но морав да ви го објаснам сево ова.