Дојде, ги изведе на показ игрите на онаа неодмерена стрвница, или поточно бесрамница, а притоа како да сакаше да рече: јас ви подарив една тајна, толку од мене, а сега ви го препуштам редот вам, и вие да постапите на ист начин: да бидете дарежливи кон мене; да го изнесете од скришниот долап куферот на тајните што и јас сакам да ги дознаам; зар многу барам?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Малку подолу ја сретнувате и втората дама. Ѝ го поставувате истото прашање, но наместо одговор, таа ви подарува четирилисна детелина.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)