ви (зам.) - згреши (гл.)

- Дајте ми проштење, чеда - им рекол - оти многу сум ви згрешил досега јас вам.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Е, коа така, ај поиграјте едно оро - им рекол - да проштајте ми што сум ви згрешил.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Прости ми, татко! Прости ми, мајко! Ако нешто сум ви згрешила. - нежно им ги целиваше рацете на своите родители. - Простено нека ти е чедо и од нас и од бога!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Кога се созела, ги кренала рацете кон небото: „Браќа, никогаш ништо не ви згрешив.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Арно ама, вчас занемела, кога видела дека нејзиниот млад господар, испружен крај патот, не мрда ни со клепките, и дека сурата коса му е окашкана со крв и со мозок.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)