ве (зам.) - суди (гл.)

Да даеше Господ една сипаница лоша да дојдеше и сите вас да ве собереше, та после до векот едно да не пркнит: Овде да се родит, ама бело море и црно да препливаат таткој ви и мајки ви тамо да видат челад; откако ќе видат челад тамо, еден Господ нека судит и еве јас си умирам.“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тогај беше го проколнал старецот сиот народ што се наоѓал во нашава земја: "Ох да би Господ ве судил деца, им рекол, што ме отепавте на правина!
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
„Ов, да би Господ ве судел, деца - им рекол - што ме отепавте на правина!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ете така бидуа прав судија, а не као досега што ве судеа воло, магарето и овците. Разбра сега, змијо, али не разбра?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)