САРА: Повторно ве излажав. Татко ми никогаш не ми кажал ништо за вас.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Само две кучиња се спасија. Не, ќе ве излажам. Три кучиња куртулија.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Јас знам оти чудно ви е ова што ви го кажувам ама не е чаре да ве излажам, чунки најпосле испат ќе ви го сторам и ќе ве уверам.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Јас така размислувам, кога тој се исправи и - што да видам? Да не ве излажам, ама уште колку за цела глава повисок од писарот.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Вчера околу полноќ, онака, веројатно, околу десет и четириесет и пет... а не, ќе ве излажев... околу единаесет и три четврти јас се враќав од кино по вашиот плоштад и, значи, ене онде, неколку чекори од вашата куќа, од другата страна, - знаете, каде што е киоскот, - при светлината на уличната светилка, гледам, - и не можам на очите да си поверувам - стои со цигара в раце Барбашин.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)