ве (зам.) - замоли (гл.)

- Може ли да ве замолам и нешто да заклучам. - Баш би сакала да ја чујам молбата и заклучокот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сетете се, ве замолив наместо во Словенија да го прекомандувате во Белград.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Би ве замолил со такви шеги да не се служите, бидејќи тие кај некого можат да предизвикаат стрес, а не дај боже и инфаркт.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но јас би ве замолил да ја прашате госпоѓицата дали би можела, откако ќе заврши со тренингот, да дојде да ја прашам нешто“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
ЉУБА: Еве што јас вас ќе ве замолам.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сакам да ве замолам за една услуга. (Сивиќ му пушта пат.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Ве замолив да кажете нешто просто, а не дека сте се заљубиле во мене на прв поглед.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Дојдов да ве замолам ако може да работиме нешто друго.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Или друго било што треба. (Пауза) Тоа би ве замолил. (Пауза.) Ефенди Кајмакам.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Суљо падна со стотици свои другари и сега се наоѓа кај големиот пророк во рајот, но јас ве викнав денеска да ве замолам за една работа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
- Тоа е лесно. Ама јас прво би ве замолил да појдете со мене кај едни мои роднини.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Иван Иванович има големи изразни очи со боја на тутун и устата малку му наликува на буквата ижица, Иван Никифорович има мали, жолтеникави очи, кои сосема се губат меѓу густите веѓи и дебелите образи, и носот му е како зрела слива.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ако ве почести со тутун, Иван Иванович секогаш претходно ќе го лизне капакот на табакерата, потоа ќе тропне со прстот по неа и, штом ви ја подаде, ќе рече, ако сте познаници: „Смеам ли да ве замолам, господине мој?“; ако не сте познаници, тогаш: „Смеам ли да ве замолам, господине, немајќи чест да ви го знам чинот, името и татковото име?“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)