ве (зам.) - види (гл.)

Штом е така, си реков, не ви доаѓам па да ве видам кој кур ќе ми закопате без мене.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Но јас идам овде, јас постојано мислам за вас, сакам да ве видам, боже колку сакам понекогаш да ве видам!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Ќе ве видиме и вас што ќе окашкате. Уште отсега тргнавте на провала.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Да ве видиме, тетко Анѓо... Чувме подобро сте биле...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Неспокојство ме гризеше сѐ додека не ве видов ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Си платил цел, а ќе излижеш одвај половина сладолед а на тукушто избањатите божици секако нема да ве видат, инаку барем ќе ви се изнасмееја на сладоледните капаници.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Не е баш препорачливо да зјапнеш во тукушто избањатите божици, особено ако лижеш сладолед баш кога врви нивната гиздавост.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Уште троа надеж што му остана е да ве види сите израснати и заминати по патиштата на сопствените животи.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
На пример: - Морам да ве видам.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„Знаете,“ рече доктор Гете, „јас ги почитувам вашите напори да дојдете до нови сознанија за човечките суштества, ама самиот начин на кој го изведувате она што го нарекувате психоанализа, тоа лежење на вашите пациенти на кауч, додека нешто дрдорат, и вие ги гледате а тие не можат да ве видат вас… Тоа е малку шарлатански.“ „Како шарлатански?,“ се налути брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Моите пациенти не дрдорат додека лежат на каучот во мојата ординација.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во тој миг се слушна милозвучно пеење: „Еј, мирисни цветенца, пожолтени листенца, еве, брзам, идам, - идам да ве видам!
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Кога ќе се појавите на прагот на куќата на некој англиски благородник мошне веројатно е дека слугата ќе ви каже, Почитуваната Госпоѓа се извинува, таа не е дома и ќе морате да чекате да добиете една убава картичка Г-дин и Г-ѓа John Miller дома во Сабота, 5-ти Ноември од 16 часот - не сте повикани лично - кажано ви е дека г-дин и г-ѓа Милер ќе бидат дома и дека ќе очекуваат (можеби со задоволство) да ве видат.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Каде сте сега, синковци мајчини? Излезете сега... Де писнете да ве видам. Ха...
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Но, да ве видам сите со чашите во раце. Да наздравиме за иднината.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ко ве виде вас собрани на Алилово, му пукна дувот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ви се молам, стриче ле, ако не ми кажиш од кај ме знаиш?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Јас вам до денеска не сум ве видел ни во некое село, ни пак во некој град; летово јас со еден дуовник шетав сиот наш виљает и по села и по градои; арно ама нигдека како вас чоек не сум видел.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
„Ете, другари ! Сакам да ве видам да го правите тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Сега можат да нè видат,“ рече Џулија. „Сега можеме да ве видиме“, рече гласот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Уште кога ве видов да влегувате сами, без неа, јанѕа ме изеде. Змија ме клукна.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Јас вас до денеска не сум ве видел ни во некое село ни пак во некој град; летово јас со еден дуовник го шетав сиот наш вилает и по села и по градови; арно ама нигдека како вас Човек не сум видел.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Таму, таму да ве видам, а не Корча- граница- граница- Корча.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Непознатиот се исправи и рече: - Ај сиктер, панталоните ми пукнаа! Погледни!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Па знаеш дека јас сум те извлекол од бункерот што гореше.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Само за говори ве бидува, за пароли, за мамење. Таму да ве видам, на линијата...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
По малку време му се врати храброста и направи неколку чекори напред, но пркосно, како да им вели: елате да ве видам што можете да ми сторите!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
СИМОН: Уште кога Ве видов од перонот и кога седнав овде со Вас и се напивме вотка, знаев.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Уште кога Ве видов од перонот, знаев.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
СТЕВО: Истиот ден кога првпат ве видов се скарав со мојата девојка Лиле.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Еднаш останав на кафе. Тогаш ве видов и вас. Се качувавте по скали.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
СТЕВО: Кога ќе можам повторно да ве видам?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ми се чини дека еднаш, ве видов таму. (Вера служи ракија и салата.) Ова е таа славна ракија. (Зема чашка.) Вие не пиете, господине Андреевиќ?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
И тебе ко нуркач негибната Луно соучество тројно во гревот да пружаш.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Стој сега ко знаме кај освоил сонот и третата мена отвори ја в понор.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ве видов во сонот кај лоша фортуна од алчност во гибел ко симбол ве турка.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Седна и тој на соседната маса, порача кафе, заинтересирано ги посматраше тројцата кафеџии на соседната маса, но во нив ве виде ни интересни лликови а камо ли можни соговорници.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Утредента солуњаните на улица го препознаваа, се вртеа да се уверат дали навистина тој е тој и повеќепати поединци застануваа, му се загледуваа в лице и му велеа, Еј, синоќа ве видов на телевизија!
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Но јас ве видов, велам, и вас ве видов во огледалото...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ние веќе го прежаливме јадењето, како да ни вели, уште кога ве видовме, го прежаливме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Јас лично ве видов, вели генералот и ја врти цигарата меѓу забите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)