џвака (гл.) - од (предл.)

Тој побесне; мислам дека целосно го изгуби умот, оти почна и тој да џвака од хартијата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Џвакаше од сѐ уште меките и млечни јадра на оревот и на страните од устата му се фаќаше бело.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)