јаде (гл.) - лубеница (имн.)

- А Љупчо, каде отиде?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тие двајца не смеат никогаш да застанат еден наспроти друг. „Јано, зошто бог јаде лубеници?“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Седевме двете на терасата под лозницата, таа го пиеше кафето и пушеше „сто цигари во минута”, а јас јадев лубеница и мислев што да сторам и како сето ова ќе заврши.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Еден ден татко ѝ ја испратил на бостан и ѝ рекол: Сине, многу ми се јаде лубеница, оди скини една или две, колку за сега, а утре ќе го товарам коњот за повеќе.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)