Јававме и братучед ми Мурад пееше.
               
             
           
            
            
              „Црни овци“
               од Катица Ќулавкова 
              (2012)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  10. ТАМАЌАРОТ И НА БОЛВАТА УЗДА Ѝ КЛАВА -  зар посакува, итриот, нивите да му ги оре,  колата да му ја влече или, пак, да ја јава  и со неа да скока во кас де долу, де горе...
               
             
           
            
            
              „Куршуми низ времето“
               од Љупчо  Стојменски 
              (1976)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  – Ќе ме оставиш ли и мене да појавам сам? – реков јас.    – Тоа зависи од коњот, – рече братучед ми. – Слези.    – Коњот ќе ме остави да јавам, – реков јас.    – Ќе видиме, – рече тој. 
               
             
           
            
            
              „Црни овци“
               од Катица Ќулавкова 
              (2012)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Во средината бев јас на својот Ѕвездо. Зад мене, на десетина чекори, јаваше и си свиркаше Орде.
               
             
           
            
            
              „Маслинови гранчиња“
               од Глигор Поповски 
              (1999)