Златни пчели почнаа да ѕунат во воздухот, сигурно подмамени од мирисот на најубавите цвеќа (лакомо збираа сладок прав), во воздухот најубави, најшарени балони летаа, се случуваа најнеможни нешта, златни рипчиња ви запливале пред очи.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Ваму Макс и Мориц, таму Бим и Бум! Ваму Наци Коминтерна, таму Волт Дизни! Ваму Мелијас, таму Тим Бартон!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
И двете глави ѕунат во празно!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
„Сигурно е ноќ“ - помислува. „Која ноќ? Која ноќ“ му ѕуни во мислите.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)