шета (гл.) - ноќе (прил.)

Започна да пати и од несоница: шеташе ноќе по терасите, по дворот, земаше апчиња за спиење, но зголемувајќи ја постојано дозата, апчињата почнаа постепено да не дејствуваат, стана имуна.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Лутината му ја потсилуваа и многу други работи на кои се присетуваше; се присетуваше како силен уплав ќе добиваше кога ќе стапнеше во коритото вода крај креветот кое мајка му го оставаше за да го разбуди да не шета ноќе...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Гледајќи се така еден со друг како шетаат ноќе, како зборуваат гласно, како се жалат на несоница, на главоболки, на нервоза - стравот уште повеќе им растеше; добиваа вртоглавици; земјата им се качуваше горе, а небото слегуваше долу: како да лебдеа во облаци; се тетеравеа и се придржуваа да не паднат.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)