Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Таа влезе во собата. Макар што сончевите зраци шетаа по татковите книги, ламбата не беше изгасната.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Ѝ реков дека мора. Дека ми е преку глава да ја шетам по лекари.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Затоа што ме прогонува мислата дека на некој начин јас ја убив!

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Мајк Мек Гриви и Лу Хичнер шетаа по Марс, но со своите тела тие седеа во контролната просторија на NASA-Ames.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Роботичкото телеприсуство доведува до правовремена човечка ефективност на едно реално место во светот без да има човечко суштество од крв и месо на таа локација.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Додека се шетавме по париските улици, Стојче гласно размислуваше за себе, за бившиот колектив од Скопје.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Сандре со светнати очи и разигран поглед шеташе по нас загледувајќи нѐ сериозно де еден, де друг: - Другари, испратен сум од учителот да го свикам овој состанок и да ви пренесам една многу важна задача.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Шетајќи по панаѓурите низ Мариовските села, уште во првата година од женењето, на Спасовден, се запозна во Полчишта со Јована Мачникот и овој го прибра кај себе за да го научи на неговиот занает.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

По недела две се најде отепан Турчинот, Катил Шериф, на патот за Прилеп; по друга недела две Тоше Налев им стори абер дека го видел Толета во Битола како се шета по атпазар, та се осмелил дури и на ан кај него да појде и да му ги побара седумнаесетте лири што му остана должен Јован Сиве во Старавина.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Се изждрига шетајќи по гаќи, ја изжабурка устата над чешмата, ја фати перницата под брада и истиот час загрчи како да заструга јазлеста цепаница.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Илузијата што ја скриви птицата веќе не постои Исчезна и опашот и жолтиот клун и монистата на песната На гранките ѕвездени гроздови Зборовите паѓаат врз белината Сѐ е стокмено како во градите на будилник Безброј лостови ја држат напнатоста Прстите шетаат по ‘рбетот на времето Но гласот на сестра ми го слушам додека се обидува да го смести својот насмев на лицето на една исплашена кукла.

„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)

Животните меѓу трњата се котат а веќе попладне го лижат мебелот и шетаат по нашата спална.

„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)

Исус Христос е со црвени чорапи и бледо лице И сега самик шета по небото и размислува Како се случи да остане бездетен Кога веќе знае дека Не умира само оној што ќе роди И проклет нека е оној Што цел век нешто прета А ништо за иднина не ќе запрета.

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

Кога навикнавме на таа едноличност, на тоа сивило, вторникот во бавчата се раздени добиче што тонеше в земи, слепи близначиња шетаа по дворовите и пееја, и така, Ноќта ми се пристори некоја небесна тишина во која не се слушаше ништо освен оној вечен звук на земјата дури се врти.

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

Светник ноќе што шета по есенски ливади.

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

- Не - рече. – Не се оддалечував премногу. Одев најчесто кај потокот.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Таа бавно ги поткрена очите од чорапата што ја плетеше со пет игли и со конецот на вратот додека клопецот со преѓа шеташе по војничката чинија од алуминиум.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

(Ете, тоа беше нејзиниот успешен изум: преѓата да не се валка по земјениот под).

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

И да посакам ни чекорите не би можел да си ги скријам. Низ куќата шетаме по налами.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Тргнав со него. - Не се качуваш, не шеташ по планинава? - прашав.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Кога мајка му го шеташе по паркот, ќе се запреа на клупата под неговата моќна сенка, која ги засолнуваше од жешките сончеви зраци.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

- Милане, каде си? што си се искачил таму? - Дојди горе. - Слези ти, што барам горе. - Дојди. Ќе видиш.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Со погледот шеташе по покривите од околните куќи, во тој сплет од нерамни и испревртени кубови, ги гледаше низ измаглината на квечерината.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Тогаш ја чу жената како го вика од терасата.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Со добрина гостев, со убост ме нагостија, не улев на Бога, не ме стигна ни улерата, Господ ме чуваше од сотоната, ангели ми шетаа по домата.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Многу асални, здрави се исфрлени надвор, многу зарибани, зарѓани се оставаат да шетаат по средишната линија.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Тој постојано погледнува во часовникот и нервозно шета по собата. Влегува Фезлиев.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Летото е добро за кучињата скитници - и покрај новиот закон за јавна чистота луѓето што шетаа по плоштадот навечер фрлаа по некој недојаден сендвич или ќеса со оладени пуканки.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Војската и полицијата не ја запреа смртта да шета по улиците на градот.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Се шеташе по тесното местенце меѓу сламарниците. - Паметиш ли? Им избегав. - Те фатија, - меланхолично шепна Арсо. - Ќе им се извлечам пак!

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

„Јазикот да си го каснеш!” ѝ велеше тој, и секое утро, уште пред да се разбуди таа, Полин излегуваше од дома и шеташе по сите околни места и собираше разни лековити тревки и билки: матарка, лопушка, кофил, калуѓерче, русе, златарка, прешлика, штрково цвеќе, напрсточе, млечарка, кострика, лишарка, кадифче, коњски босилок, чочорка, цволика, кикара, вратика, жалфија, калофер, добричица, царево око, иванчица, вртолумче, лобода, пчелинок, кукавичица, курвиче и др.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

... Во последно време на Полин најомилена забава му станаа мачките; шеташе по бавчите, по дворовите, по плевните, по ѓубриштата и гледаше да вчапи некоја мачка.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Кога Трајан го крена и го гушна, Маруш му рече: „Ете, внучко Трајане, го нема веќе Висара... Го нема веќе да го земаш и да го шеташ по езерото...“

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Кога Маруш разбра дека Трајан го извадил Висара од собата и го шетал по езерото, ќе збеснеше од лутина.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Се шетам по собите и ги гледам. И не можам да им се нагледам. Сонцата мои за три светови.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Некои трпки и покосници ми шетаат по снагава.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

А нешто како широк оган им ги ламушка вршките и се држи за дрвјата, не се попушта. Се шета по дрвјата.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Ракијата те стоплува околу срцето и после полека, ко некое бубаче-лазаче, ти шета по сите дамари.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Светлината му шета по катови, по јалици, по јазови, нѐ заслепува.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Погледот на Јана неодредено шеташе по текот на двете реки.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Додека шетаа по брегот, Томо со отворени гради го впиваше чистиот воздух во кој се чувствуваше мирисот на брезите, дабот и зелените борови.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Додека држејќи се за раце се шетаа по брегот на Власинското Езеро, во длабочината на езерото здогледаа два пловечки острови, што беа карактеристични токму за ова езеро.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Очите само им шетаа по садовите и беа заслепени од сонцето што се одбиваше од препечената глина.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Колку поскраја толку поарно, почнавме јас и таа да шетаме по улици.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Всушност, грнчарницата беше една длабока пештера повеќепати проширувана од мајсторите.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Вие – ми вели – како кавалер и човек на власт би можеле да ме одведете, на пример, на театар.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Се шетам по Петтата Авенија и наеднаш зградите се уриваат како да се од карти...

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Тој не шетал по странското без своја насока и без свој правец и не земал било што и од било каде.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Продолжи да шета по мекиот тепих.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Посака да шета по улиците со неа, токму како што шетаат сега, но отворено и без страв да разговараат за обични работи и да купуваат дребулии за домаќинството.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Ми се повраќа од изборни кампањи; од билборди и ситилајти, насликани со исфрустрирани копуци, дибеци и жбитаци, што сакаат да станат некој и нешто; од лопови и преваранти што слободно се шетаат по улица; од доктори–митаџии, цајкани со по два мобилни, учители без етика, лидери со мнооооооогу мали јајценца и гоооооолеми бисаги...

„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)

Уште од врата товариш ќебапчиња, бурек и кајмак, за да после тоа натенане шеташ по рафтовите преполни со: смоки, крем банани, бекутан сапун, домаќица, пелистерка, гранд кафе, фруктал, сите македонски ајвари и лутеници, газоза, орбит, гулаш подравка, бронхи, сите аргети, агроплод кикирики, цедевита ...

„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)

Ова ми се деси еднаш додека шетав по бесконечните рафтови...

„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)

Првите години малце ти е шубе и фуфка кога шеташ по улици.

„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)

— Така го слушаше тој еднаш дедот Никола Дарков кога прикажуваше за мечки и кога се фалеше дека отепал пет, фатил три мечиња и една стара и им ја продал на Ѓупците да ја шетаат по селата.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Сѐ имаат во предвид Германците кои Турците ги викаа Аламани аландарка — скитница, маалуша, покуќеша што шета по куќи алипен — сакат од нога или рака, око итн. ампа — несреќа алтица — парче од ткаенина — крпара амак — будала амле — грижа аргач — ограда за овци во нива ариза — поклон армасување — годеж, посвршување девојка вдовица аро — страшило артирисува — заштедува асло — зелена нива напролет без клас во која пасат јагнињата астретен — оскуден ата — несреќа бабуа — грижи од бабата за новороденото дете басам — не признавам, одречувам тоа ти што го тврдиш баснар — човек што баи, врача бастра — болест по растенијата беане — ивтирија.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

XV Зимата го измени вообичаениот тек на времето: не се знаеше ни како се разденува, ни кога се стемнува; стануваа луѓето наутро изнаспани, излегуваа од куќите, шетаа по чардаците, кашлаа, се миеја шетаа по дворовите, влегуваа во плевните и земаа сено за ајваните, шетаа по сокаците и улиците, гледаа нагоре кон небото но никако да се раздени; зората никако да пукне, виделина да се запокаже; петлите кукурикаа, ја најавуваа зората, но попусто: или тие грешеа или таа доцнеше.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Но и тука не можеше да најде мир и спокојство; седеше на столчето, стануваше, земаше книга да чита, ја отвораше, но пак ја оставаше; легнуваше на креветчето, но пак стануваше, шеташе по таванот наваму-натаму, не можеше ништо да направи, со ништо да се смири, успокои.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

- Не можам да дозволам да ѝ препукнува срцето на ќерка ми додека ти ноќе ќе шеташ по покриви... - му рече таа луто.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Арно ама дуовникот други пат не бил во тој вилает, за да знае да шета сам и му рекол на анџијата за да му бара некој калауз, за да го шета по селата и по градовите.

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

– „Ха, еве ти, Силјане, тебе работа како што бараш, му рекол анџијата на Силјана, на нога да шеташ по селата“.

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

– „Море колку за нив знаеме оти се сторија од брат и сестра две пилиња, му рекле сите, туку тој век друг бил, кога шетал Господ по земи и светците, да слушале луѓето што зборувале, а пак севишниот век повеќе ѓаволот шета по земјава, да од тоа тебе не те веруваме да си бил штрк.“

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

– „Ба, братко, колку за тоа така си е, му рекле друзите на стареата, нека е жив Силјан, многу итроштиње научил дури шетал по туѓи земји, да од тоа ќе знае и приказни што чул да ни каже и да нѐ чуди.“

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

И не само тоа, туку ги праќале и своите волци да им вијат под прозорците; лисиците да им шетаат по амбарите.