шета (гл.) - куче (имн.)

Најсреќен е кога не ќе дојдат децата или кога Пипиле ќе појде некаде да го шета кучето.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
- Уште утре ќе купиме куче и потоа нема да имаме потреба од преговарање дали сакаме да шетаме во паркот, секогаш ќе мора да шетаме, ќе мора него да го шетаме, шетањето ќе стане нужност. (Кога не му паѓа на памет да шетаме дете - ќе шетаме куче).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)