шара (гл.) - со (предл.)

Каква конфузија. Не би било добро - похотно шарајќи со погледот изговори тој.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А што ако испадне обична „нула“, во буквална смисла...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Хирургот Никола или?... Не знаеше дека му готват стапица и се сеќаваше - ја испрати Јана до циганскиот крај на крај на град и шарајќи со очи по разнобојните мали куќички и ги стисна рацете: „Се каеш ли?“ Недалеку од нив голомешесто Циганче со стар, ноќен сад на глава, сонуваше да стане војник.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Кога се завртев, таа влегуваше внатре боса и ја затвораше вратата - чевлите воопшто не ги ни внесе внатре.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Маци! Маци! - почна да вика и да шара со погледот додека виљушката сѐ уште ѝ стоеше во рака.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)