чуе (гл.) - чукање (имн.)

Го лепеше ушето, го запираше дишењето, но не можеше да чуе чукање.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Питропот Танаско често се допираше до вратата, наслушуваше да чуе дали чука, дали работи: ако не чуеше чукање, ќе ѕирнеше низ клучалката да види што прави.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)