чуди (гл.) - небаре (прил.)

Се строиме пред вратата, а реденицата не личи на ништо: Васе свиркаи потскока на едната нога; Танас со парче огледало им ги засенува очите на девојчињата; Митре со стапче им ги вади капите на оние што се пред него; Калчо седи на прагот пред влезот, рошка низ торбето, па се чуди небаре нешто заборавил.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)