ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Ретко се случуваше таа да го дополнува Татко, но, сепак, сега рече: – Душата е, синко, самото верување. – А каде води душата, Мајко? – Кон Бога, синко... – Има ли, Мајко, секој душа? – Има, мора да има! – А кога, Мајко, се чувствува имањето на душата? – Кога силно, најсилно се страда, синко!