чува (гл.) - куќа (имн.)

„Ја нема баба ти да нѐ праша: каде ни се клучињата, дали ги чуваме куќите и дали сме гладни“, воздивна Дејко.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Во кујната поседнавме околу масата.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Домаќинките не одат по комшии, си ја чуваат куќата своја и си ги гледат своите работи.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Изговарајќи некакви волшебни зборови ја барав врвцата со клучот, отклучив и со широко движење на десната рака ги поканив другарите да влезат.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
За да му ја чува куќата, за на зимница, за в овци.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Нема зошто повеќе да ми ја чува куќата“, рече.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)