чува (гл.) - господ (имн.)

БОЖАНА: Срам ми е, само ти дома да седиш...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Дење-вечер се за тебе се молам Костадине, да те чува господ од лошо и на мајка да ми останеш жив и здрав...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
АРСО: Да гледаме, чорбаџи Теодосе, со арно со нив, па побргу да ги испратиме.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: Мене — лозјето... А, чекај.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Немој повеќе да ми стоиш над главата како свети Аранѓел со сабјата! Ајде, остави нѐ!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Тешко е, туку да те чува господ од полошо: дома да ти дојдат, што рече...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СПИРО: Поумен од него! Да ме чува господ!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ПАНКО: Да ме чува господ и да ме брани!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- Нивната несреќа е и твоја, не потсмевнувај се! - Да чува Господ!
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Метежот во Грција го однесе неговиот полубрат, а него го чувал Господ, се врати жив и здрав поминувајќи речиси половина година во пијанки горе во рамната земја, во Гаково, додека не се врза со Павлина, бележана во срцето уште од селото.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ама мене ме чувал Господ од тоа, сполај му нему.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Тоа не ѝ го реков од некоја злоба. Или од лицемерие. Да чува Господ. Дури ни во помислите! Само од добра намера.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Да чува господ и да брани, рече мајка ѝ, ти ја пушташ по светот, а таа ти се враќа без глава.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Таа никогаш така не подвикнала. Ѝ падна жал и се расплака.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И чува господ: не ми влезе ни трн, ни срча, ни шајка во стапалото. Не се боцнав, не се пресеков.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Диверзантот, бандит и шпион.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Да те чува Господ! - се прекрсти болничарот. 206 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)