чита (гл.) - мисла (имн.)

Старецот, следејќи му ги движењата, ги читаше мислите на Еразмо.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Х.Х., кој како да чита мисли ми вели дека постоеле проекти врз големи платформи, како за вадење нафта од морското дно, да се постават специјални бункери, ама засега тоа е во фаза на проучување и собирање потребни средства.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
А Филозофот, небаре ги чита мислите мои како книга отворена, ме погледна и продолжи: „Не се само најдебелите конци важни; по нив одат само слепите и горделивите; преѓата ја сочинуваат токму ситните нишки, најтенките и најфините, оти само ситната преѓа е преѓа, а крупната клопче ортоми; тенките нишки, они на границата од видливоста се азното на словата, оти само тие сведочат за невидливото.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Кетлин спрема појадок во кујната, и потпевнува: “There’s a place I know, where the train goes slow..”. Ко да ми чита мисли, мајката.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
А Марко, баш затоа што ја знаеше маката на Мехмед-паша, божем му ги чита мислите, рече сега: „Слушам, светол пашо, откога ќе се одмориш од бојот, си наумил да вршиш некои поправки во Исхак-беговата џамија?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Несфатливо како, но тие ги читаат мислите на своите деца и чувствата.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Рада како од буквар почна да им ги чита мислите.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)